CRITIEKE MOMENTEN
FEUILLETON
SPAARBANK VOOR DE
STAD AMSTERDAM
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
A J A X CLUBNIEUWS PAG. 69
HET is of Amsterdam op dezen Zondagmiddag
plotseling genoeg heeft gekregen van haar
levenden inhoud en daarom de menschen in
massa's wil spuien. Een ware exodus heeft plaats. In
alle denkbare middelen van vervoer en te voet beweegt
de menigte zich voort, rijk en arm, jong en oud, allen
met één doel, het terrein van de grootste voetbalclub in
de Meer, die een thuiswedstrijd heeft.
Bij den overweg wordt het al een tikje benauwd, zoo-
dat tante Tram, die ouwe dame, niet verder durft en
knikkebollend een straatje omsukkelt. De bus, moderner
en dus brutaler, trekt zich van verkeerspuzzles weinig
aan en zal de trampassagiers tot vlak voor het sport
veld brengen.
Er staat een lange rij van menschen aan het begin
punt Tugelaweg te wachten. Vóórop een meneer in het
zwart met een somber en streng gezicht, die zich zoo'n
beetje voelt als een aanvoerder van een legioen krijgers.
Het is hem aan te zien, dat hij straks niet zonder
eenig vertoon gebruik zal maken van zijn recht om
het eerst in te stappen. Dan komt tot veler opluchting
een groote leege bus aangereden.
Ging tot dusver alles volkomen regelmatig, nu echter
is een inbreuk op den gewonen gang van zaken aan
leiding tot moeilijkheden en ook tot deze bijdrage on
der „Critieke momenten".
Wat is de kwestie? De bus stopt n.l. niet, zooals het
hoort, met den ingang aan het hoofd van de file, maar
precies voor de staart. En dan komt de ellende.
Een dikke en gemoedelijk uitziende man, die er het
laatst is bijgekomen, vindt het blijkbaar te gek om nu
...de krukken gaan voetballen, anno 1911.
Is er nog iets overgebleven van de kantoorkruk? Van
de beroemde etage-pupiter uit den tijd onzer voor
vaderen? Kantoorkrukken, kortweg krukken, dat waren
symbolisch ,,pennelikkers", armzaligen, die met boek
houden en brievenschrijven (met de ganzenveer en later
met de Kroontjespen) schamele, verschrompelde, ver
droogde, verveelde en vergeelde levens leden"
Dat werd in 1911 anders. Er stond een nieuw ge
slacht krukken op. De voetbalkrukken. Het stof werd
afgeblazen, van meubilair en geest. Groote mannen-
krukken deden groote daden. De kantoorkruk werd ver
wisseld met de voetbalschoen. Er was geen houden meer
maar meteen naar binnen te gaan en blijft, verlegen met
zijn figuur, den chauffeur schaapachtig lachend aan
staan kijken.
De bestuurder, meenend, dat er opgeschoten moet
worden, wenkt ongeduldig naar den dikkerd en noodigt
hem met een minzaam: „beleef ik ut nog?" tot instap
pen. Hieraan wordt natuurlijk gevolg gegeven, tot be
grijpelijke ontstemming van de kopgroep.
Als alle zitplaatsen zijn bezet, komt eindelijk de nu
nog zwarter kijkende meneer-van-vóór de wagen bin
nen. Hij zoekt en vindt al gauw de zich van geen kwaad
bewuste dikzak-van-achter, die zich in een hoekje be
haaglijk heeft neergevlijd.
,,U moet niet denken, dat U alléén op de wereld bent,
meneerr!" opent de verongelijkte het gesprek.
„Jekanmenogmeerfurtelle", bromt de ander, denkend
aan zijn vrouw en zeven bloedjes van kinderen thuis.
,,U moet U houden aan de voorschriften, begrijpt U
dat?" vervolgt de meneer met klem.
„O, bedoel U maan", antwoordt met gehuichelde ver-
OPGERICHT IN 1848
Hoofdbureau SINGEL 544-546
Spaarbusjes gratis in
bruikleen te verkrijgen.
In 1935 werd door middel
van deze busjes ruim
f 211.000.— gespaard. BOB
aan. Er kwamen clubs en er kwam een bond. De A.K.
V.B. Een waschechte bond, met vergaderingen, bier en
ruzie op zijn tijd.
In mijn herinnering leeft die kantoorvoetbalkrukken-
organisatiewoede als een hoogtij van durf, spierverrek-
king en vooral verbroedering. Ik zie Pa Keijser (Ripo-
lin) nog voetballen. Watten en zwachtels waren toen
tertijd overal uitverkocht in Amsterdam. Bij Ripolin
was Jan J. Grootmeijer. de voor-werker, de oefen-
meester en de eeuwige grapjas q.q.
De ledenvergaderingen van de voetbalvereeniging
Ripolin vonden plaats in de Drie Fleschjes, Graven
straat, hetgeen symboliek was, daar Ripolin drie schil-
dertjes tot embleem heeft.
Het waren slagvelden, als wij uitgespeeld waren
tegen S.M.N. of de Fiscus... de belasting-droogstoppels
•waren de fanatiekste kantoorkrukkenvoetballers des