12 NOVEMBER 1911
12 NOVEMBER 193§
V!
HET is nooit prettig als men
vooruit weet in een taak te
kort te schieten, maar ik geef
het U te doen om in een simpel
artikel de beteekenis van Marius
Koolhaas voor onze Vereeniging
ook maar bij benadering te schet?
sen, en zelfs al had ik een riem
papier tot mijn beschikking in
plaats van een poover blaadje,
ook dan nog blijft het onbegonnen
werk. Een vereeniging als de onze is als een
uurwerk, het bevat tallooze wieltjes, radertjes
en schroefjes, en vanzelfsprekend ook een veer.
En eerst wanneer al die noodige en nut?
tige onderdeeltjes op de juiste manier zijn ge?
plaatst en gesteld door den vakman die „CLUB;
GEESTheet, krijgen we dat prachtig loopende
merkhorloge dat ik weet niet op hoeveel steenen
loopt en den beroemden naam „AJAX" draagt.
Het klokje dat nu reeds onafgebroken bijna 37 jaar
tikt, en door al de jaren heen behoorlijk van zich
aftikt ook. En wanneer ik Marius dan nog met de
veer in ons merkhorloge mag vergelijken, kijk dan
is het me waarlijk nog niet eens zoo héél slecht
gelukt om in een paar woorden onzen Jubilaris
op de juiste wijze te belichten.
25 jaar lid, waarvan 20 jaar onafgebroken
Bestuurslid.
Fungeerde als 2?de Secretaris, Secretaris der
Elftal?Commissie, als l?ste Secretaris, en als
Voorzitter.
Maakte jaren deel uit van het A.V.B.?
Bestuur en zat in diverse Commissies. Ook bij
den K.N.V.B. zat en zit hij in diverse belang?
rijke Commissies, is o.a. Consul, en is het een?
trale punt vanwaar de goed? en afgekeurde
velden „zondagsmorgens" worden gepubli?
ceerd.
Is het niet om duizelig te worden. Al z'n vrijen
tijd, iederen avond, iederen Zaterdagmiddag,
iederen Zondag in dienst van het bruine monster.
Gelukkig heeft hij Zomers eenige weken vacantie
maar dan zit hij het liefst op het Ajaxveld.
Dan timmert, schildert of repareert hij hekken en
deuren, maait of sproeit hij het gras, meet de
doelen na, hangt etsen of clubwimpels in de club?
zaal op etc. etc. Om Marius op de iuiste waarde
te schatten moet men met hem in
een of liefst meerdere Commissies
zitting hebben. Dan is het eenvou?
dig verbluffend wat een hoeveel?
heid werk hij in „no?time" kan ver?
zetten. En nooit neemt hij het
minste maar altijd het meeste werk
op z'n schouders.
Dadelijk komt hij met goed om?
lijnde plannen, en wijst de even?
tueele wrijfpunten aan. Laten we
vooral hieraan denken heeren, en waken daarvoor.
Een circulaire aan Leden en Donateurs is dan
meestal reeds gereed of wordt door hem na een
paar uur verzonden. En of het nu een Paasch?
tournooi, een avondfeest in Tuschinsky, de be?
planting van ons Stadion of de regeling van een
voorverkoop of wat ook is, als het Ajax betreft
is hij steeds vol actie en energie, en kan je hem
er al was het ook midden in den nacht er voor
wakker krijgen. Talrijke voorbeelden zou ik U
hierover kunnen vertellen. Levendig herinner ik
me nog dat we op ons oude veld moesten spelen
tegen De Spartaan. Ons elftal stond er als zoovele
jaren weer prachtig voor, en er was dan ook voor
deze derby een geweldige belangstelling. Zater?
dagmiddag voor den wedstrijd begon het helaas
geweldig te sneeuwen en de wilte vlokken vielen
en dwarrelden tot de Zondagmorgen een uur of
zes door.
Alles in den Meer werd afgekeurd, behalve ons
veld. Want Zondagsmorgens vroeg, nog vóór
achten had Marius ik weet niet hoeveel leden
bij elkaar getrommeld en een sneeuwploeg gefor?
meerd die er wezen mocht.
Precies om één uur was ons terrein goedgekeurd
en om klokke vier had ons eerste elftal blijkbaar
door dit prachtige voorbeeld van clubliefde be?
geesterd beslag op de beide punten weten te
leggen, terwijl ik over de recette maar niet eens
spreek. In den tijd dat ons elftal het ongeslagen
kampioenschap van Nederland behaalde en drie?
maal de gouden Meer?beker won, was Marius
Secretaris der Elftalcommissie. Bijna het geheele
elftal was toen in militairen dienst, en het was
iedere week weer een geweldig probleem om het
team compleet in het veld te krijgen. Want met
verlofpasjes werd uiterst zuinig omgesprongen,
en ook gebeurde het helaas maal al te vaak dat er
