SOME SENSES AND SOME NONSENSES.
PAG. 20 A|AX CLUBNIEUWS
De voetbal is weer op spanning gepompt en ziet, deze
betrekkelijk onbelangrijke handeling heeft al dadelijk
weer geweldige gevolgen.
Afgezien onder welke categorie men dan thuis mag
hooren, het feit is er nu eenmaal, en als armzalige voet-
balslaven zullen wij het bruine monster en derzelfs
kromme sprongen dit jaar maar weer met belangstelling
volgen.
Voor ons immer doende Bestuur, dat tegenwoordig
zomers ook al geen rust meer heeft, is het Tag- und
Nachtbetrieb eerst recht weer aangevangen. Hopen wij
alleen nog maar, dat onze nieuwe ultra-economische
trambordjes het noodige nuttige effect zullen opleveren
en dat penningmeester Oudheusden, dit seizoen met een
smiling face maling kan hebben aan het zoo hatelijke
woordje „aanpassen".
Als de eerste klap nog steeds een daalder waard is,
dan heeft ons eerste al direct een paar ongedevalueerde
guldentjes binnen geklapt. D.F.C. uit en D.H.C. thuis,
met als resultaat vier gave punten, ik vind het niet gek,
en als ik eerstdaags vanwege het gure klimaat weer
een hoed ga dragen, zal ik beginnen met eerst even
diep voor onze jongens te „doppen".
A.s. Zondag de Racing uit, en bijna zou ik aan ver
leden jaar gaan denken, maar zoover hoeft het nu toch
zeker niet te komen. Blauw-zwarte Haarlemmers, vreest,
een vastberaden ploeg zal Zondag tot U komen.
En dan Blauw-Wit thuis, dat kan wat worden, je
zou HollandNoorwegen bijna vergeten, bij de ge
dachte aan zoo'n ouderwetsche Amsterdamsche com
petitie-derby.
Volgende maand hopen we onze kampioenskansen
nader toe te lichten.
De veteranen zijn geloof ik alweer kampioen, zelf
twee wedstrijden gewonnen, en bij de concurrenten een
geperfectioneerd afslachtingssysteem. Gaat dit een af
faire op korten termijn worden?
Het is me dan ook eventjes een ploeg, nu met Wim
Volkers en Henk Mulders als nieuwe ontdekkingen.
De sterren vallen gewoon van den hemel. Jammer
alleen, dat er maar elf spelers noodig zijn,want
trouwe lieden sneven.
Vriendschappelijk nog even van een sterk A.K.V.B.-
elftal gewonnen. Eén schitterend doelpunt was hier
voor reeds voldoende, verder'was het voor het talrijke
publiek niet zulk een geweldige wedstrijd.
Willen de overige ploegen zoo vriendelijk zijn, de
resultaten van ons eerste en van de „oudjes" voor oogen
te houden?
Van de reis terug komende, het vorige clubblad eens
goed doorgewerkt. Zonder iemand voorbij te willen
loopen, even dank aan Polirin. Een reuze medewerker
ben jij, ik ben er sterk voor om je er bij te houden.
Moet je hooren, „Poli", een lieve juffer vroeg mij
laatst, om eens iets over haar in het clubblad te schrij
ven. Vreemd, hé, vind je ook niet?
Zooals jij het voorstelt, is het veel beter, de men-
schen moeten zelf eens wat meer in het Clubblad schrij
ven. We kunnen best een goed stel medewerkers ge
bruiken, blanco bladzijden kiinnen wij genoeg voor hun
reserveeren.
Namen noemen, doe ik niet meer, ik zou er eens een
mogen vergeten, maar dat we prima journalisten bij
bosjes hebben, is zeker. „Poli", volgende maand zal je
de bewijzen zien.
Alhoewel onze cricketspelers zich op het laatst keu
rig herstelden, zijn de zomersporten dit jaar niet zoo
gunstig voor ons verloopen.
Onze Honkballers degradeerden namelijk, jammer ge
noeg, naar de tweede klasse. Voor menschen als Rooden-
burgh, Joop Smit e.a., die zooveel voor het honkbal
gedaan hebben, niet alleen in Ajax, doch zeer zeker ook
in geheel Nederland, zal deze degradatie uiterst ver
velend zijn.
Maar ook onze tegenwoordige honkballers, die zich
ondanks alle moeite niet konden handhaven, zullen het
wel zoo beroerd vinden, dat zij niets na zullen laten, om
Ajax volgend jaar weer op die plaats te brengen, waar
op onze vereeniging ongetwijfeld recht heeft.
Jongens, houdt dezen winter zooveel contact met el
kaar, dat volgende Frühling een vastberaden Ajax-
honkbalploeg klaar staat ons aller eer te verdedigen.
Door familie-omstandigheden een paar keer in het
Wilhelmina Gasthuis geweest, en daar toevallig Aat
Keyzer gesproken.
Het heeft Aat en Gerrit den laatsten tijd niet erg mee
gezeten, en jammer genoeg ligt Aat nu reeds eenige
weken aan het ziekbed gekluisterd.
Gelukkig is zij zelf weer optimistischer gestemd, en
is het ergste leed hopelijk al weer geleden.
Aat, wees er van overtuigd, dat de geheele Ajax-
familie je zoo spoedig mogelijk weer in je eigen kringetje
wenscht.
Nog een klein rukje, en dan zien we je weer aan den
arm van Gerrit ons terrein op wandelen.
So long. JAMES.
