DOLCE FAR NIENTE! PAG. 6 A J AX CLUBNIEUWS Nunspeet-vacantie-36. Schrijf een stukje voor de clubcourant, ons lijf orgaan", zei Koolhaas op den avond voor mijn vertrek naar de Veluwsche landouwen, toen ik het adres van een bekwamen en goedkoopen chauffeur kwam halen om mij met vrouw, kroost en gedienstige netjes en billijk naar dit heerlijk oord te kunnen laten expediëe- ren. Schrijf maar wat, desnoods over de Veluwe, want ik sta er ditmaal alleen voor; Kik Geudeker zit in Zwit serland met de wielrenners en Melchers maakt Buda en Pest onveilig bij de Magyaren, zelf heb ik vacantie en dus nog genoeg te doen!" Het verbaasde me niet, inderdaad als Koolhaas va cantie heeft, dan heeft hij genoeg te doen. Dan pas kan hij zijn hobby, het Ajax-veld vertroetelen, dan klimt en klautert de Ajax-praeses met timmerlui en schilders over hekken en over daken, dan zie je hem met tuinlui en met groundmen op en achter de grasmachines, dan vindt ge hem met potten en kwasten in de corridors en als September in het land komt en alles glimt je tegemoet, dan heeft Koolhaas zijn „dolce far niente" ook weer gehad. Dan heeft hij en mangeant 1 appetit gevonden, om zijn schouders weer monter onder het komende werk te zetten, dat den voetbal-officials het nieuwe seizoen brengt. Dolce far niente, de voetbalwellustelingen kennen het genot hiervan niet! Las ik niet, languit in de heide lig gende, dat de Bondsvergadering weer heeft plaats ge had. In het Kurhaus te Scheveningen noba bene, met een vergezicht op de rimpellooze Noordzee vergaderden de 60 lieden, de Bondsvergadering uitmakende, j.l. Zon^ dag. Toen duizenden zich aan het strand en op de boulevards in de zon koesterden, kropen de voetbal- parlementiers in een min of meer bedompte zaal om een paar belangrijke voetbalzaken uit te knobbelen. Met het uitzicht niet op de zee alleen, maar ook op een paar uur vertier in Hollands fraaiste badplaats, slaagde de Bondsvoorzitter er in de agenda tegen de middaguren af te handelen. Marius Koolhaas schijnt voor een paar verloren zaken te hebben moeten pleiten en Jan Groot- meijer maakte namens de W\E,K. de nieuwe compe titieplannen, concept Schreuder, Burgwal c.s. met den grond gelijk. Niet alleen op het veld maar ook in de organisatie treedt Ajax meer en meer op den voorgrond. Je moet er maar lol in hebben den mooien Zondag op te offeren, om in het hartje van den zomer over voetbal te praten. Opvallend was het dat ik geen woord in de courant las over ons afwezig zijn in Berlijn bij de Olympische Spelen. Als U mij vraagt, is als de Heeren verga deren reeds 90 procent in kannen en kruiken en is het eigenlijk meer een beleefdheid om eens te vergade ren tegenover de lui, die de bondsvergadering kiezen. De geheime diplomatie speelt in ons voetbalparlement een grooteren rol, dan men over het algemeen denkt. Ook de voetballers zijn uit hun „dolce far niente" gewekt. Ajax heeft al weer een paar heldendaden ver richt, voor het seizoen feitelijk goed is begonnen. Twee maal heb ik ons eerste al zien spelen, n.l. tegen Wacker, een troetelkind van onzen voorzitter en tegen de Chi- neezen op een avond in het Olympisch Stadion. Twee prestaties van de bovenste plank. Een gelijk spel tegen deze voetbalartisten uit Weenen en een flinke overwin ning op de pittige China-spelers, die tot elks teleurstel ling hun staarten hadden thuis gelaten, beloven weer iets voor het nieuwe seizoen. Maar deze cijfers niet alleen. Het spel op zich zelf was een belofte! Vooral tegen de Oostersche vrienden was onze ploeg uitmun tend op dreef. Been blijkt meer en meer een aanwinst, onze half back linie was best ondanks een mankement van Wim Anderiessen. In de voorhoede ging het crescendo. Stam- Blomvliet en de linkervleugel opereerden dat het een lust was, Piet van Reenen was 90 minuten gevaarlijk en ik maak mij sterk, dat deze ploeg minstens 2 goals per match sterker is dan die van 1935-36. „Houdt de ploeg zoo", fluisterde ik Hein Delsen in zijn oor, die mij een beetje medelijdend nakeek en mij tegenwierp: „in de tegenwoordige competitie hebben wij aan 20 goede spelers nog juist niet genoeg." Wat maar zeggen wil dat in ons tegenwoordig voetbal de kans op spoe dige promotie zeer groot is. Wie vooruit wil en met lust en liefde oefent komt er. Stam, Blomvliet, Gerritzen, ze zijn met anderen een bewijs dat eigen kweek toch je ware is. Ook Reynolds krijgt weer werk, zijn jaarlijk- sche dolce far niente ligt al weer lang achter hem. Het werk wacht! Ook de Clubbladredactie wacht weer werk en het is opvallend hoe weinig leden ons drietal helpen. Reeds jaren zijn het altijd dezelfde menschen, die ons blad vol schrijven. Onze courant, destijds verschenen als een spreektrompet voor en door de leden; het rood-witte orgaan, dat een ieder gelegenheid bood iets te zeggen over het clubbelang, iets te schrijven ten voordeele van het algemeen voetbalbelanq bijv. moest in deze te kort

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1936 | | pagina 6