SOME SENSES AND SOME mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm, PAG. 156 - A J A X CLUBNIEUWS Daar zijn we weer. Het is anders dunnetjes met de voetballerij. Kom kommertijd noemen ze dat, geloof ik, in de goede jour nalistiek. Nu zult u natuurlijk wel zeggen: ,,Kom, kom, met je komkommertijd, er zijn toch prachtige zomersporten ook". Gelijk heeft u, maar welke sporten moet je nu eigenlijk in deze zachte wintermaanden beoefenen? Jammer genoeg hangt mijn winterjas motvrij bij ons aller uncle Jan", anders zou ik misschien nog eens gaan tennissen of roeien, maar nu... of eigenlijk be oefen ik momenteel toch een sport, welke voor mij nog volkomen nieuw was. Welke sport?" vraagt u. All-right, ik zal het u ver raden, maar niet lachen hoor... ik visch. Verleden week ben ik met Piet v. Reenen op stap geweest om een paar grove jongens" te verschalken. Nu heb ik altijd voor Piet zijn voetbalcapaciteiten bui tengewoon veel respect gehad, maar visschen, neen, daar heeft hij geen kaas van gegeten. Nadat ik hem eerst belet heb zijn worm om zijn haak te knoopen, heeft hij verder uren lang tusschen water en wind op baars zitten wachten. ,,Geen bewijs, mijn heer!"; logisch, zóó krijg je ook nooit hobbel. Roeien kan hij trouwens ook niet en zonder opsnij den, durf ik hier verklaren, dat het aan mij te danken is, als Piet dit seizoen weer middenvoor staat. Brrr, die tweede noodlanding was lang niet mooi meer. Al spoedig krijgen we een paar friendly games, en dan half September gelukkig weer de competitie. Dat kan van 't jaar wat worden; we hebben een gezond stelletje in onze afdeeling, en het zal dit sei zoen zeker geen ,,walk over" worden. De hit of the Year zal natuurlijk de derby tegen Blauw-Wit worden, (heb je al vrijkaartjes, Jan?). Heel voetbal-Mokum zal dezen winter gezenuwsloopt wor den en van de spelers zal wel het noodige gevergd worden. Alleen de penningmeesters zullen hopelijk „smilen", hetgeen ook zoo gek niet is, want ik wil per slot van rekening volgend jaar na 5 bekers en een veteranen- kampioenschap ook wel eens wat anders hebben dan een (overigens keurig) vulpotlood. (Ik dweep met Bu- gatti! geachte bestuurderen.) Het vuur is in Berlijn, en alle Menschen werden Briider. Zoo juist vernomen, dat Osendarp onze eerste me daille in de wacht gesleept heeft. Goed zoo, Tinus (zoo heet je toch) en dat er meerde mogen volgen. Die Amerikanen vind ik lollige menschen; in hun vrije tijden lynchen ze negers, en zoo om en nabij de Spelen komen ze plotseling tot de ontdekking, dat onder het zwarte ras toch eigenlijk prachtige U.S.A.-boys zitten. Enfin, het is maar beter zoo, per slot van reke ning, alle Menschen, enz. Die champagnedrinkende zwemjuffrouw, pardon ik bedoel mevrouw, vind ik ook niet gek, ik mag die type's wel. Wat zijn wij toch conservatief met onze ranja- drinkende Rie, en onze Willy met een icecream. Foei, foei, mevrouw Braun, klare met een klont is toch ook niet te versmaden. Sunny Boy"-Kiefer zwemt records op verzoek, schrijft een bekend dagblad. Zoo een lieve Sunnv Boy" toch, als hij 20 bezoekers gehad heeft, is hij zoo snel, dat hij eerder aankomt, dan de start. Je zou haast zeggen, dat er jokkenbrokkerij achter steekt, maar dat kan toch niet, want jokken is leeïijk... zeggen de kranten. Uit verveling naar de Laarder kermis geweest en daar een schiettent aan een goed jaar geholpen. Een prachtuitvinding. Als je een heel klein roosje raakt, kom je automatisch op de gevoelige plaat. Ieder schot kost een dubbeltje, het is gewoonweg te geef, en na vijf gulden en dertig cent, had ik dan ook een aar dige foto verworven. (Lijkt me geweldig voor onze technische commissie; elk doelpunt, automatisch een foto van den schutter.) Een beetje arrogante voorhoede en het loopt in de honderden. Denk er eens over na, Theo, ik ga trouwens weer in training. (Dit laatste bij voorbaat, men kletst 'zoo gauw, weet je.) Dolf Desmit uit ons actief gedoetje. Het zal even moeten wennen, want het zal vreemd zijn. Als junior kreeg ik aanschrijvingen van hem, en later had ik het genoegen met hem samen te werken in de clubblad-redactie. Het ziet er naar uit, dat dit alles nu voorbij is. Verdwijn echter niet geheel uit ons midden, Desmit, laat ik hier tolk zijn van al onze lezers, en laat in ieder geval den naam ,,Adé" weer geregeld onder onze oogen komen. Over foto's wil ik nog maar niet eens spreken; wij hebben maar één fotograaf, Dolf, en heusch, die kan Ajax onmogelijk missen. Onze „oude herinneringen" hebben wij voor zulk een groot gedeelte aan jou te danken, dat je ons in de toe komst toch zeker niet in den steek zal laten. Bij voorbaat ons aller dank. JAMES.

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1936 | | pagina 4