NAAR EEN NIEUWE OPMARSGH.
mwmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmzz
DER TRADITIE GETROUW.
PAG. 56 - AJAX CLUBNIEUWS
Waarde president!
Gij vraagt mij na lange jaren weer eens te doen, wat
ik vroeger in de dagen toen 't Clubnieuws geredigeerd
werd door Grootmeyer en Knegt, zoo vaak en met zoo
veel genoegen deed: een stukje te schrijven voor 't Club
nieuws en ik verzeker je, dat het me een voldoening
is, in de huiskamer van het Ajax-gezin weer eens even
aan het woord te komen. Wie zooals ik de historie van
Ajax van nabij en tegelijk toch van ter zijde! zoo
ongeveer een kwart eeuw met intense belangstelling ge
volgd heeft, wie den stormloop na 1916 mee maakte
en in wijlen 't groene Sportblad in kolommen-lange
juichtonen bejubeld heeft die heeft en behoudt in zijn
binnenste een gevoel van verknochtheid aan de club,
die met eigen kracht dit alles tot stand brengen» kon.
Daarom vooral heb ik het zoo verstandig gevonden, dat
de vereenigingsleiding al die jaren van bloei daarop aan
stuurde, dat men kwam tot een nieuw, eigen home, dat
beschouwd moet worden als de belooning voor hetgeen
door de vereeniging in de laatste twintig jaren is ge
presteerd. Een dergelijke bloei-periode heeft géén club
in Nederland gekend en ik betwijfel het zéér, of dit
weergalooze clubrecord ooit benaderd zal worden.
Intusschen ben ik te veel realist om op grond van
dit eervol verleden» te meenen, dat daarmede de toe
komst verzekerd zou zijn. Wél verleent, óók voor een
sportvereeniging, het verleden kracht en kleur aan het
heden, doch het vereenvoudigt den strijd, dien men al
tijd weer opnieuw, voeren moet, nietintegendeel, het
verzwaart dien strijd. Een club, die tot een bijzondere
hoogte gestegen is, zooals Ajax, heeft oneindig grooter
verantwoording, dan de kleinere clubs, die weinig of
niets te verliezen hebbent en zich geheel op het naar
voren» dringen kunnen instellen. Het is ongelooflijk moei
lijk te bereiken wat Ajax bereikt heeft en het beste be
wijs hoe moeilijk dit iSi, vindt men daarin, dat alleen
Ajax dit bereikte. Maar het is nóg moeilijker het te
behouden, het is nóg zwaarder zich qua club en qua
organisatie op het door Ajax bereikte niveau te hand
haven in een op onzuivere verhoudingen opgebouwde
voetbalorganisatie, die wél trekt wat te trekken valt,
doch voor een club als Ajax de ontwikkelings-mogelijk-
heden beperkt en de lasten verzwaart.
Wanneer ik dit even op den voorgrond stel, dan is
dat allerminst omdat ik ook op grond van de recente
prestaties, neiging tot pessimisme gevoel. Wie de ernst
erkent, is nog geen zwartziener. En dan moet me van
het hart, waarde voorzitter, dat ik in den Ajax-krinq
hier en daar wél eenig pessimisme heb meenen te be
speuren. Zelfs in de laatste editie van de anders met
veel ambitie en dikwijls met onmiskenbaar talent ge
redigeerde clubkrant, heb ik een toon meenen te be
luisteren, die allerminst aansluit op het roemrijk verleden
van je club en die ook heusch niet geschikt is om de
toekomst in overeenstemming te brengen met dit glo
rieus verleden. Twee dingen zijn voor de verdere ont
wikkeling bovenal onontbeerlijk: de ijzeren wil om Ajax
groot en sterk te houden en... zin voor de werkelijkheid
Wat de onwrikbare wil betreft, Ajax haar hooge,
leidende positie te doen behouden, kan ik slechts ernst.g
den raad geven aan alle leden der club: stelt het volste
vertrouwen in de bestuurderen» en de overige leiders van
uw club! Gij hebt mannen uw vertrouwen geschonken,
die bewezen hebben dit ten volle te verdienen. Het is
vooral de technische leiding, die eenige critiek uitlokte.
Met een coach als Reynolds, met een elftal-commissie
gevormd is door Broekman, Couton en Delsen, is vol
daan aan alle redelijke eischen, die aan een clubleiding
gesteld kunnen worden.
Maar hebt dan ook zin voor de werkelijkheid! Dit
roep ik vooral ook den grooten» aanhang der club toe:
begrijpt dat een boog niet altijd maar op het aller sterk
ste gespannen kan zijn, dat zekere reacties altijd moeten
voorkomen. Van geen club ter wereld kan verwacht
worden, dat zij geabonneerd is op het kampioenschap.
Het is toch praktisch onmogelijk om altijd maar sterker
te zijn dan anderen! Het moeilijke voor Ajax is nu een
maal, dat men van Ajax meer verwacht dan van wélke
andere club ookToen Ajax in dit seizoen voor de
tweede maal van de competitie met de oneven goal op
vreemd terrein, tegen de club die de leiding had, ver
loor, toen kon men God betere het! in enkele
bladen lezen», dat Ajax faalde"! Waar moet het heen,
als men zulke onmogelijke eischen stelt? Zóó leert men
het publiek geheel ten onrechte alleen nog aan
dacht te schenken aan de paar1 ploegen, die toevallig
den kop vormen en tijdelijk de rest vooruit loopen.
Slechts) één ding dringt zich scherp aan mij op:
duidelijk blijkt, dat Ajax, vooral wat het eerste elftal
betreft, een overgangstijdperk doormaakt. Het is vol
komen juist (en ook van een verstandig commercieel
beleid getuigend), dat men geen» risico aanvaardt bij de
samenstelling van de ploeg en zooveel mogelijk naar de
beproefde krachten grijpt, zoolang er nog redelijke kans
op den titel is. Maar... als onverhoopt (ik zeg „onver
hoopt", hoewel ik het heelemaal niet erg zou vinden!)
