SCANDINAVISCHE TOUR 1918
A J A X CLUBNIEUWS - PAG. 127
ZIEKTEKOSTEN-VERZEKERING
mmmmmmmmmm/mmmmm/mmmmmmm/A
Kent gij, lezer, de boeken van Selma Lagerlof, de
75-jarige onvolprezen Zweedsche schrijfster uit
het dorpje Marbacka? Hebt gij genoten van haar
beschrijvingen over het onuitputtelijke natuur*
schoon in Zweden? Hebt u ooit gelezen van onver*
getelijke Saltsjöbaden en weet u wat Skansen voor
den toerist beteekent? Wilt u iets weten van het
oude Skokloster bij Stockholm? En last not least
kent gij de mentaliteit van den rondborstigen
Zweed? Met al deze voortreffelijkheden maakten
de 20 Ajaxdeden kennis, die in Juni 1918 de eerste
Skandinavische trip, onder het driemanschap
EgemanGrootmeyerKoolhaas, het voorrecht
hadden te maken. Want nu nog, na bijna 18 jaren,
leven deze dagen in mijn herinnering voort als een
helder stralend lichtbaken in een menschenleven.
Niet alleen door alles wat wij in deze bijzondere
vacantiedagen hebben gezien, maar ook door den
echten vriendschappelijken Ajaxgeest, dien tijdens
deze trip het illustere gezelschap bezielde. De
Europeesche vrede was pas geteekend, de vrede,
die een einde had gemaakt aan den verschrikke*
lijken oorlog, dien ooit had gewoed. Ajax was de
eerste club, die met deze reis de internationale
sportverbindingen herstelde en een ontstellende
arbeid was noodig geweest om deze reis te kunnen
maken. Avonden tevoren waren de heeren reeds
verzameld om den berg paperassen gereed te
hebben voor het vertrek en een visite van het vob
ledige gezelschap aan de buitenlandsche consu*
laten was hiervoor zelfs geboden. Maar dan was
alles in orde en kon het kleine enthousiaste clubje
vertrekken. Typeerend was het, dat het zuiver
een mannentoer was, want in afwijking van
latere trips bleven alle vrouwen of meisjes, de
eene meer, de ander minder treurend, achter. De
Denen en Zweden waren in die dagen de groot*
meesters van het voetbal en al had Ajax tege*
lijkertijd de beschikking over een onverslaanbaar
elftal, eenigszins gereserveerd ten opzichte van de
resultaten was men toch ontegenzeggelijk. Vooral
toen wij een dag na onze aankomst in Copenhagen
de Boldklubben kampioen van Denemarken
aan het werk zagen. Jongen, dat was voetbal van
de bovenste plank! Dat zouden wij zeker niet op
onze sloffen winnen.
In Stockholm, waar het eerste treffen zou val*
len, zagen wij een avond tevoren den match Stock*
holm*Denemarken. Wij hebben in ons leven tal
van onsportieve en ruwe ontmoetingen gezien,
maar het summum van een vechtwedstrijd was
toch wel deze unfaire wedstrijd, die meer klop*
partij bleek dan een voetbalwedstrijd.
sluit uwe T 7T"7 T nf
door joop pelser bij de
KEIZERSGRACHT 257 - AMSTERDAM-CENTRUM - TELEFOON 31486
Wij hebben het in Stockholm gelukkig beter ge*
troffen. Tigrarna en Djurgarden, twee amateur*
clubs van het zuiverste water, waren onze tegen*
standers enwij wonnen beide wedstrijden. Ons
elftal gaf een demonstratie van de Jack Reynolds*
school, die toen reeds haar bekendheid had ver*
worven. Onze brillante verdediging, onze aal*
vlugge voorhoede, bleek voor onze tegenstanders
te goed en wij wonnen in het Olymp. Stadion voor
tienduizenden met 20 en 31. Dat wij de ge*
legenheid te baat namen om deze overwinningen
te „vieren" is overduidelijk. Dat feestvieren ge*
beurde evenwel altijd bij daglicht, want om twaalf
uur 's nachts viel de avond pas in en om één uur
later was het weer volslagen daglicht, een bekend
verschijnsel in het ondoorgrondelijke Skandinavië!
De Zweedsche gastvrijheid kent geen grenzen
en de trips naar Saltsjöbaden, Skansen enz. enz.
zal niemand van ons ooit vergeten. De „note*gails"
waren niet van de lucht. Als er onder de reizigers
metgezellen zijn als Hein Delsen, Jan van Dort,
Frans de Haan, Fons Pelser, Hordijk enz., dan be*
seft iederen insider, dat de lach iederen dag precies
24 uur aan de lucht was. Met den pasgetrouwden
Jan van Dort, dien de treinreis zoo lang vond, had
iedereen op zijn tijd medelijden, maar Heintjes
„Westertoren" bracht ons, maar eveneens onze
medereizigers, in prachtstemming.
Aan de twee in Copenhagen gespeelde wed*
strijden behielden wij niet zulke schoone herinne*
ringen. De arbitrale fouten waren van dien aard,
dat het spel in ruwheid ontaardde, waardoor wij
met 3—2 werden geklopt en eenmaal 22 gelijk
spel bevochten, bevochten in den waren zin des
woords. Overigens hebben wij in de hoofdstad van
Denemarken bergen van plezier gehad. De fijne
manier waarop Jan Grootmeijer ons, Frans de
Haan, Reyinga en mijn persoontje er in slaagde op
een bruiloftsfeest te worden uitgenoodigd, zal wel
een unicum blijven in de annalen van een reis*
verhaal. Overigens was ook hier de ontvangst
eenig in haar soort. Een sympathieke supporter,
een welbekend Amsterdammer, boodt het geheele
gezelschap een lunch aan in het Marine Paviljoen
en de zanghulde, die wij brachten aan de verschil*
lende schepen in de haven zullen wij niet licht ver*
geten. Hoe was het Italiaansche volkslied ook
weer? De heer Paardekooper Overman en zijn
charmante vrouw zijn ons ook steeds ter wille ge*
weest. Ons elftal heeft niet alleen destijds bijge*
dragen den naam Ajax in het binnenland een
onvergetelijken klank te geven. Ook in het buiten*
land heeft onze kampioensploeg destijds een
stempel van prachtig en fair Hollandsch play
weten te zetten en dat herinnerden wij, toen op
den gedenkwaardigen dag van de opening van ons
nieuw Stadion, de kranige oude kampioensploeg
