AJAX CLUBNIEUWS - PAG. 67
vm/mmmmmmmmmmmmmma
Onze medewerker Jo Smit is in het huwelijk ge*
treden met Jo Mol. Voortaan zal het echtpaar
Jo?Jo, soepel en gemakkelijk door het leven
vlieden als het gelijknamige spel onzer jeugdige
huisgenooten. Jo Smit, telg gesproten uit een roem*
ruchtige Ajaxfamilie en Jo Mol, naamgenoote van
een onzer grootste vliegeniers, de ontdekker van
Albury, zijn een koppel geworden, voorwaar
prettig nieuws voor ons Ajaciedèn. Jo en nog eens
Jo (gemakkelijk, zoo kan je nooit ruzie krijgen,
door met de verkeerde te beginnen), namens de
redactie, onze hartelijke gelukwenschen en dat het
jullie verder goed moge gaan. (Zorgt er dus voor,
dat het touwtje nooit in de war raakt).
In een sportblad las ik een artikeltje over onze
Engelsche trip van een mijnheer J. W. Wat zijn
schrijftrant betreft, moet ik toegeven, dat het mij
een erg vlot mensch toeschijnt, alleen moet hij iets
voorzichtiger worden in zijn uitdrukkingen. Hij
schrijft nl. dat hij mij op de officieele tribune ont*
dekt, tusschen Sir zus en zoo en nog iemand, be*
nevens eenige M.P.'s. Zoo op zich zelf lijken deze
ernstige woorden buitengewoon geestig, maar twee
dagen later werd ik door iemand aangesproken,
welke beweerde gelezen te hebben, dat ik in
Londen, tusschen een paar leden van de militaire
politie (M.P.) in moest zitten. Het heeft mij heel
wat moeite gekost om hem duidelijk te maken, dat
M. P. in Engeland ook parlementslid kan be*
teekenen. Zoo zie je alweer, geachte J. W., dat je
erg op moet passen, want op zoo een manier kan je
iemands huiselijk geluk gemakkelijk in het honderd
jagen. Overigens lijk je mij geen ongezellige knaap,
om een straatje mee om te gaan,maar dan ook
in Londen.
Ten slotte deel ik u nog even mede, dat het Hul*
deblijk*Comité nog op een honderd pop zit te
wachten. Nu is dit eigenlijk niet de aangewezen
rubriek om u hierop attent te maken, maar dat doe
ik bij wijze van schijnbeweging. Er is nl. één per?
soon, welke ieder artikel van het bedoelde comité
glad over het hoofd ziet. Als hij mijn flauwe
kulletjes vrij vertaald nu leest, en waarom
zou een mensch niet eens optimistisch zijn, dan
weet hij zonder het zelf te willen, dat er nog een
paar guldentjes bijgespijkerd moeten worden. En
iemand, die het gelezen heeft, moet toch wel bik*
keihard zijn om te weigeren, dat zult u toch wel met
mij eens zijn.
JAMES.
WAT ZAL HET JAAR 1950 ONS BRENGEN
Het is Zondagavond, avond na den titanenkamp
Ajax?Feyenoord en voor mij ligt plotseling het
Ajax?Feestnummer van 18 Maart 1925. Hoe het er
komt? weet ik nietmaar het ligt er, dat staat
vast, zoo vast als de bekende paal,beter, als de
eerste paal, welke Ridder Koolhaas in onze nieuwe
grounds timmerde.
Zeker een geintje van mijn betere ik, omdat
Rood*Wit Amsterdam, dito Rotterdam met 4O
in het zand, of liever in de Meersche klei deed
bijten.
De lollige kop van het ventje „met den ijzeren pot
met de roode wolk" op zijn hoofd lacht me tegen.
Het lijkt wel of hij zeggen wil: „Sodemeklap,
Brown", dat hebben wij weer eens eventjes fijn ge?
flikt. „4O Gigantic Old Chap 4O! Gigantic!"
Achteloos neem ik het blad ter hand en blader er
zoo'n beetje in en dan dan valt mijn oog
figuurlijk gesproken natuurlijk op een artikel ge?
titeld: „Wat zal het jaar 1950 ons brengen". Een
artikel van onzen Grooten Schrijver Tric?Trac,
tegenwoordig „de man uit de „Provence", of zooals
hijzelf beweert „het buitenmannetje". Dit lijkt mij
natuurlijk sterk overdreven, maar ik vermoed een
dekmantel
Heimwee Jan? kan ik mij voorstellen kerel!...
maar één troostde Ajax?bent is er en zal je niet
vergeten. Met een variant op den slagzin uit het
tooneelstuk van Henri met den bochel „Jean
Schouvèrt,il n'est pas parti",hij leeft in ons midden.
Het bewijs? zanik niet snuiter behoef ik je
niet te bewijzen weet jijzelf ook welmaar is
het niet frappant, dat ik een decennium later
het lijkt wel een film„In membranche of
Trictrac" hoe vindt je den titelniet slecht
wat?nogmaals een artikel van je wel ver?
sneden pen lees. Ik lees dan hoe je schrijft over de
verhuizing naar de Meer, de clubavonden met „de
heete centen", de pannekoeken, de veroverde
scalpen Binnen? en Buitenland, de sneeuwballen op
de Jungfrau, de „story" van de Zweedsche Racket
en ja, wat al niet meer een stuk Ajax?historie
Jan, zooals jij en jij alleen dat kan nederpennen.
Ik lees dan van je fantastische ontmoeting met
„Clubgeest"... van je hemelvaart met dit Ajax?
ventje boven de Meer hoe je de Ajax voet?,
cricket? en baseballvelden ontdekte hoe je ons
„home" met zijn nieuwe toegangen naar de over?
dekte zag en hoe je de bestuurskamer, de soos, de
leestafel, de persplaatsen (je stokpaardje), de
kleedkamers etc. bewonderde.Jan!, ik sta of
