Zendt uw biljet in a. u. b.
y///////////////////m^^^
PAG. 44 AJAX CLUBNIEUWS
Zoo langzamerhand krijgen we weer een voltal?
lige ploeg medewerkers, U ziet in dit nummer een
Jan Schoevaart zijn schuilnaam ligt ons beter
een Jack, 'n Brown ex Big Boy welkom ouwe ge?
trouwen, hopelijk blijven jullie jaren als schrijvers
in ons midden e.a. Verder kan ik U reeds in ver?
trouwen vertellen, dat de Ajax?schrijfkei Kick
Geudeker, yolgende keer als hopelijk vaste
medewerker gaat fungeeren.
Dat zijn feiten, mijne dames en heeren, en het
eenige dubieuse is nog Uwe medewerking, en daar
rekenen wij eigenlijk ook al half vast op.
Misschien schrijven wij volgende maand een
prijsvraag uit gedeeltelijke toezegging van
prijzen is reeds geschied en kunt U dus con?
stateeren, dat wij er al ons best voor zullen doen,
om ons Cluborgaan tot een recht genoegelijk Ajax?
familie?blaadje te bombardeeren.
Het woord is thans aan U.
In den Haag op de perstribune gezeten, de
banken ongeveer hetzelfde al hier, „aber das Publi?
kum", mijne heeren, „standing, niets dan standing"
Als ik mij goed herinner, heb ik er slechts één
zin gehoord die ik vroeger op de Amsterdamsche
jongenstribune ook eens heb opgevangen. Alleen
de beteekenis er van schijnt hier anders te zijn:
„Oh, kay, hij head 'm", riep de mijnheer naast mij,
en het verschil met het Amsterdamsche: „O Kee,
hij het em" was, dat de Haagsche speler miskopte
en dat het Mokumsche jongetje zijn buurmeisje
goed inlichtte, want de keeper ving het leder
keurig.
Het is de toon die de muziek maakt.
Op een Vrijdagmiddag even naar het trainen ge?
weest. „Twee rondjes hard loopen" adviseerde
Jack. Daar ik echter juist gelezen had, dat Farman
binnenkort een snelheid van 1000 KM. per uur
voorzag, meende ik, dat die twee rondjes tamelijk
overbodig waren. Immers wie zal het interesseeren
of ondergeteekende al of niet 3 seconden langer of
korter over de 800 meter doet?
Wat is er anders in de laatste vijftien jaar veel
veranderd, als men het mij vraagt zit dat in de plus
fours, vroeger kwamen wij in korte broeken met
bloote knieën op het veld, en vroegen aan mijnheer
Reynolds of aan mijnheer Hendrik, of wij mochten
trainen en waar wij ons moesten verkleeden.
Tegenwoordig doen de pofbroeken dat anders,
„Hallo, Jack, waar zijn mijn zwachtels, a propos,
Henk, pak mijn koffer even van mijn fiets", hoor je
tegenwoordig door de kleedkamers.
Of de toestand er echter beter op geworden is,
durf ik niet te beweren.
Met mijn „old friend Pawnee Bill", ben ik op het
tweede veld een balletje gaan trappen en dat heeft
mij werkelijk goed gedaan. Pawnee heeft mij net als
vroeger eenige tooverschoten uit 1764 gedemon?
streerd en alleen insiders weten wat dit zeggen wil.
Alleen moet men in die jaren erg lange keepers, of
bijzonder hooge doelen gehad hebben, want een
penalty die ca. 8 meter over vloog, noemde Pawnee
een „straf geschoten bal".
Leuk was het in ieder geval, en 's avonds heb ik
nog lang nagedacht over die jaren, toen men nog
beleefd was en ieder Ajaxuur een vreugde?uur be?
teekende.
Gelukkig zijn de meeste echter nog als vroeger
en zullen de anderen nog wel om te werken zijn.
Met onze lagere elftallen is het gelukkig weer
„botertje tot den boom", en mijn voorstel van twee
en twintigtallen, kan ik voorloopig wel in mijn map:
„ongelezen geniale invallen" archiefwaarts dragen,
een feit waarover wij ons slechts kunnen ver?
heugen.
Als dat in November zoo door blijft gaan, iets
waarop geheel Ajax rekent, kunnen wij met
St. Nicolaas zonder blikken of blozen, het wonder?
schoone lied van: „er zijn geen stoute kinderen bij",
zingen.
Wat zal die ouwe dan rijden.
JAMES.
P.S. Weet U reeds, dat aan den Middenweg even
voorbij de Kruislaan een enorm stadion aan
het verrijzen is?
Zoo ja, waarom bent U dit wonder dan nog
niet gaan aanschouwen?
Zoo nee, dan verwachten wij U dagelijks.
JAMES.
Com. Huldeblijk
