PAG. 24 - A J A X CLUBNIEUWS
SOME SENSES AND SOME NONSENSES
De dames kan ik nog vertellen, dat er ongeveer
150 mollen op ons veld gevangen zijn, genoeg dus
om een paar heerlijke bontjassen te produceeren.
Met dankbaarheid nam ik afscheid van mijn be?
reidwilligen gids en verklapte ik hem, dat ik ieder?
een ga aanraden eens spoedig een bezoek aan dit
wonderwerk te gaan brengen, en heusch dames en
heeren, ik geloof niet, dat U hem daarmede ver?
driet doet.
Toen ik weer op den Middenweg stond, trof het
mij, dat een ploeg gemeente werklieden de straat
aan het verbreeden was en aangezien deze ver??
breeding alleen het stuk naar de stad betrof, be?
greep ik, dat deze verbetering ons nieuwe Stadion
betrof.
Even heb ik toen stil gestaan en nagedacht. Is het
niet verwonderlijk, dat een voetbalclub tot zoo iets
in staat is en is het niet heerlijk om van zulk een
club een onderdeel te mogen zijn.
JAMES.
„Hotsiefotsieviedeldieknotsie".
Wat dit woord beteekent? Och zeer een?
voudig, het wil zoo veel zeggen als: Bonjour, ge?
achte, lezende schare, hier zijn we weer.
Nood gedwongen, heb ik mijn flauwde?kulletjes
eenigen tijd moeten onderbreken, om de eenvou?
dige reden, dat ons Ajax?leventje zoo over rozen
ging, dat er gewoonweg geen ernst over bleef om
deze rubriek met eenig succes op pooten te kunnen
houden.
Maar nu we weer met sprongen op de winter?
maanden aanrennen, verwachten we weer zooveel
ernst en luim in ons rood?witte gedoetje, dat we
onzen vulpenhouder weer met een rustig geweten
te voorschijn durven halen.
„Salum Aleikum", en dat de luim overheersche.
Welke tweede?handsch journalist is nooit be?
gonnen met: „ik droomde", om dan verder te gaan
met den grootst mogelijken onzin, hierdoor kans
ziende, zijn fantasie als waardig tegenhanger van
zijn beknopte hersenen te laten fungeeren mag
ik inbreuk doen, op deze gewoonte mijner geachte
collega's?
Neen, duizendmaal neen, ook ik droomde; ik was
een ster, een voetbalster, ik was tot rechtsbinnen
gekozen in het vertegenwoordigende elftal der
Nederlandsche oude?mannenhuizen, we speelden
een pracht?wedstrijd, maar desondanks verloren
wij. Er waren nl. een paar oude heeren, die kanker?
den, U weet wel op een wijze zooals alleen zwaar
bejaarde jongelieden kunnen kankeren. „Stop dien
bal!", schreeuwde er één; „speel dat ding toch
direct", balkte een ander; „trap, stop, vlug, kalm",
alles klonk door elkaar, verschrikkelijk was het, en
uit louter nerveusiteit importeerde de zwijgzame,
schijnbewegingen.
Met het klamme zweet op mijn goed gevormd
voorhoofd, werd ik wakker, op mijn nachtkastje lag
een oranje kaart: 's middags spelen voor de
veteranen. We hebben gespeeld en goed ook; we
stonden met 31 voor, en verloren met 36, en in
het veld werd door een paar van ons ook veel ge?
sproken.
Zouden droomen soms toch vult U maar in.
Na urenlang in een auto gezeten te hebben in
Eindhoven aangekomen, en daar geconstateerd, dat
er nog verschil is tusschen regen en een wolkbreuk.
In het Zuiden hebben wij een wolk zien breken
en zagen we verder, dat de Vereeniging Eindhoven
nu een mooi terrein heeft, maar een zwak elftal, en
dat onze jongens met 82 niet te veel kregen.
„Koolhaas spreekt goed", zei Broekman, van
onder zijn tompouce, en het water in zijn
schoenen lispelde zachtkens mee.
Tegen Xerxes won Ajax met 30 en Strijbos
toonde zich een aanwinst. Ondanks alles speelden
onze jongens mat. Een mijnheer naast mij (nee
kwaadsprekers, nu was het eens geen lieftallige
jonge dame), maakte de snuggere opmerking, dat
de spelers te weinig rust hebben gehad. De sukkel,
weet hij veel van voetbal, twee weken heeft voor
ons de voetbal ontbroken, treurig is het, en hopelijk
zal men nu, met behulp van diverse officieele en
semi?officieele wedstrijden het seizoen tot 52 wed?
strijd?Zondagen uitbreiden. Als we dan alleen op
de feestdagen nog maar wat A.? en B.?elftallen en
dergelijke ploegen in het veld zien.
Het tweede elftal, met spelers waarvoor iedere
eerste klasser de bevert heeft, verloor van Zee?
burgia 2.
Een bekend voetbal?expert vertelde mij, dat onze
jongens rondliepen met een gezicht waarop de ver?
ontwaardiging te lezen stond, dat ze niet in het
eerste waren opgesteld.
Tja, dat is een moeilijke kwestie, ik kan me
levendig indenken, dat een speler van Ajax II over?
tuigd is van zijn capaciteiten. Logisch; als het moest
zou ons tweede in de eerste klas K.N.V.B. een
