mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm.w
PAG. 8 - A J AX CLUBNIEUWS
mede door het prachtige weer, aangenaam was te
vertoeven. Het onderhoud was buitengewoon ge?
zellig en er werden hartelijke woorden gewisseld.
Tenslotte bedankte voorzitter Koolhaas voor de
vriendelijke ontvangst en haastte het gezelschap
zich stadwaarts, teneinde de koffers te pakken.
Op den terugweg deed men nog even het club?
lokaal van Beogradski aan, waar onze aanvoerder
afscheid nam van de spelers van Beogradski met
den Ajaxracket, dit oogstte grooten bijval en het
was tenslotte Elzenga, die met een hartelijke
speech Beogradski officieel bedankte voor de
nieuw gevonden vriendschap.
In het hotel terug bezochten wij allereerst den
zieke, die zeer hoopvol gestemd was. Wij moesten
echter vernemen, dat het onmogelijk voor hem
zou zijn 's avonds mede te reizen en er werd be?
sloten, dat Koolhaas mede achter zou blijven. Een
groote teleurstelling, doch hier moest men zich bij
neer leggen. Na een hartelijk afscheid werden de
koffers opgepakt en was men gereed Belgrado te
verlaten. Het reisprogramma gaf thans een boot?
reis aan van Belgrado naar Orsowa, de grensplaats
Zuid?Slavië?Roemenië.
De boottocht van 's avonds 10 uur tot 's mor?
gens half tien is geworden een onafgebroken lach,
maar alvorens hierover te schrijven, allereerst het
embarkement.
Deze booten komen van Weenen de Donau af
en zijn raderbooten, prachtig ingericht, maar over?
bevolkt. Hutten konden wij niet bespreken, maar
wel ligstoelen. Aan boord bleek, dat ook deze
reserveering niet door kon gaan, zelfs waren er
geen stoelen. Toen het gezelschap zich eindelijk
op het bovendek geïnstalleerd had, werd dit
„abgesperrt", zoodat de landverhuizers weer op?
gejaagd werden. In de salons maakte men zich zoo
langzamerhand voor slapen gereed. Op banken,
stoelen, ja zelfs op den grond lagen menschen te
slapen. Voor ons opgejaagden brak nu eerst de
lustigen tijd aan. Het scheen voor ons beweeglijke
gezelschap een zware opgave te zijn, zich kalm en
rustig te houden. Ten eerste kon men geen rustige
plaats vinden en ten tweede was er schijnbaar geen
slaap aanwezig. Onze grootste belhamel had er al
spoedig den gang in en wij kunnen ons niet herin?
neren zijn stem niet gehoord te hebben. Door?
loopend trachtte hij zich stil te houden, doch juist
het gedwongen stilzijn was oorzaak van voortdu?
rende uitproestingen. Wij zullen niet in détails
treden, maar de grappen, welke dit heerschap dezen
nacht op zijn repertoir had, waren onuitputtelijk.
Hij was den gangmaker, bijgestaan door een uit?
muntenden secondant. De koffergramofoon be?
wees reeds zeer vroeg in den morgen haar
diensten. Het lied van den musicus etc. klonk over
den Donau alsof er geen nachten bestonden.
Langzamerhand kwam de zon door en het zou
tot ons doordringen, dat de tol van een slape?
loozen nacht niet voor niets betaald was. Het over?
weldigende natuurschoon wat ons geopenbaard
werd, is den betaalden tol overwaard geweest.
Felle rotspunten steken uit het water op,
aan beide oevers hooge bergen en talrijke ver?
nauwingen, waardoor de rivier stroomt, geven
schitterende vergezichten. Soms zijn deze ver?
nauwingen zoo, dat men zich op meren waant.
Evenals langs den Rijn zijn ook hier vele sagen
verbonden. Wij hoorden van onzen trouwen gids,
den heer Ir. Ballasz o.a., van een ontrouwe ge?
liefde van een Pascha, die op een rotspunt ge?
bonden werd en daar gestorven is. Deze rots heet
„Baba?Kai". Overigens was de geheele vaart een
verrukking, prachtig warm weer, een mooi schip
en een prettige stemming, daarbij de vaarten door
de groote en kleine Kazan, het was één natuur?
genot. Het water zelf is grijs door de klei en
stroomt tamelijk snel, onderbroken door de zich
onder de oppervlakte bevindende rotsen. Hier
wordt de strooming even tegengehouden, waar?
door kleine bruizende kopjes ontstaan, om dan als
waren het kleine watervalletjes, verder te
stroomen. Ook bevinden zich vele draaikolken in
den Donau en mede door de onzichtbare rotsen,
is het gevaarlijk vaarwater. Men heeft dan ook
lange balken verankerd, om zoodoende de vaar?
geul aan te geven.
Zoo werd eigenlijk al te snel Orsowa bereikt en
debarkeerde het gezelschap. Het grensoponthoud
was door de vele formaliteiten zeer lang. De
wachtenden wisten zich echter al spoedig te ver?
maken met de Droschkenkoetsiers. Dit zijn zigeu?
ner?types, doch zooals men ons mededeelde, zijn
deze menschen hier eerlijk en betrouwbaar. Al
spoedig speelde een het klaar de koetsier van den
bok te krijgen en voort ging het met twee paarden
bespannen bouwvallige vehikeltje. Algemeene
hilariteit om de werkelijk malle fratsen, welke met
deze onderneming vertoond werden. Ook de kof?
fergramophoon onthaalde een dankbaar publiek
op een muzikale voorstelling.
De weg naar het station had plaats met zeven
droschken, een ware optocht. Tusschen armelijke
huizen over ongelijke wegen werd het station be?
