A J A X CLUBNIEUWS PAG. 15
wordt nu wel wat zwaarder en het is eens, dat Put?
telaar, slechts door corner te trappen, kan redden.
De corner wordt goed genomen en nu is de beurt
aan v. Deyck om corner te maken, waaruit Basila
rakelings naast trapt.
Er zijn nog tien minuten vóór rust te spelen en
nu bouwen onze jongens een spelletje op, dat de
tegenpartij absoluut afmat. Zelfs wordt een oogen?
blik met 10 man gespeeld als v. Wijngaarden
kramp in de maagstreek blijkt te hebben.
Dit goede spel levert wel geen succes op, maar
onze tegenpartij moet alle zeilen bijzetten om den
achterstand niet grooter te doen worden. Als met
een goed spelend Ajax de rust ingaat, heerscht in
het Hollandsche kamp de beste stemming. De rust
werd, evenals Donderdags tevoren, zonder ver?
frissching, liggend op het terrein, genoten.
De tweede helft begon al weer goed. Mulders
zond een vliegend schot in, dat schitterend gestopt
werd. Het spel werd terstond verplaatst en wij
hielden even den adem in, toen bij een diagonaal
schot van Stefani Vis gepasseerd was, doch de bal
rakelings langs den paal uitging. Volkers draaide
met ten Have, die een prachtvoorzet van Mulders
rakelings naast schiet. De bal is echter nog niet
weggewerkt als onze rechtsbinnen een mooien
voorzet geeft, welken Mulders met een sneltrein?
vaartje nog juist op kon pikken en raak inschoot.
De scheidsrechter had echter buitenspel gecon?
stateerd en weg was deze goal. Het is thans
v. Deyck, die zijn wil oplegt aan onze jongens. Hij
zwermt van rechts naar links en werkt als een
paard en wij hooren in onze nabijheid de aanmoe?
diging van „schiet, Pietje". De Hollandsche kolonie
weert zich geweldig. Holland moet winnen en na
24 min. is het pleit beslecht. Anderiessen schiet
goed in, de back pareert evengoed, doch Mulders
maakt aan de onzekerheid een eind en maakt een
vlak schot 02.
Even later is het Oudendijk, die er geheel in zijn
eentje 03 van maakt en dit is onze jongens nog
niet genoeg. Razend snel gaan de Ajax?aanvallen;
gelukkig maar, want als er nog 11 minuten te
spelen zijn begint het snel donker te worden. Ajax
raakt vermoeid en de druk op ons doel wordt iets
sterker, doch ook onze achterhoede met Puttelaar
aan het hoofd weet goed stand te houden. De bin?
nenspelers doen ook thans hun plicht en halen
ballen alsof er een achterstand ingehaald moest
worden, v. Deyck haalt een bal van de outline af
geeft door naar Volkers, die meteen naar Ouden?
dijk, passeert, even richten en zoowaar het harde
vlakke schot treft doel.
v. Wijngaarden raakt gewond, zoodat de voor?
hoede met vier man verder speelt. Ook dit is voor
Oudendijk geen bezwaar, want na een snelle door?
braak maakt hij zijn derden goal, daarmede den
eindstand op 0—5 brengend.
De vreugde bij de Hollandsche kolonie, die weer
in groote getale aanwezig was, was bijzonder groot.
Ook onze Nederlandsche gezant Mr. O. van Rap?
pard en de Nederlandsche consul, de heer Dozy,
betuigden hun tevredenheid over dit resultaat.
Deze uitslag heeft ons geheel gerehabiliteerd van
de nederlaag tegen Venus, temeer als men bedenkt,
dat ditzelfde Venus voor drie weken geleden van
Tricolore verloor met 51. De rechtspraak was
dit keer in correcte handen en het is wel jammer,
dat de wedstrijd van Donderdag zoo'n groot cijfer?
verschil opleverde. Dit was voor ons onverdiend.
Een pleister op de wonde was de meening van ver?
schillende Roemeensche bladen, welke na Don?
derdag toch schreven, dat ons spel technisch beter
was dan van Venus. Onze tegenpartij van nu,
bleek een goede verliezer te zijn. Geen wanklank
werd vernomen en wij betuigen het elftal van
Tricolore gaarne dank voor zulke goede sportieve
opvattingen. En hiermede was het sportieve ge?
deelte geëindigd.
Onze vacantie duurde nog drie dagen en deze
zouden wij in den trein doorbrengen.
Na een hartelijk afscheid van de vele nieuw ge?
wonnen vrienden, stapte het gezelschap, dat van
20 tot 18 gereduceerd was, in de slaapwagens, nog
een laatste groet aan Koolhaas, die den zieken
vriend op zou halen van Belgrado, een hoera voor
den Hollandschen club en de trein schoof het
station uit. Lang werd nagepraat over den wed?
strijd van 's avonds, totdat eindelijk de kooien
opgezocht werden.
Een korte nachtrust had alweer wonderen ge?
daan en om half zeven was het gezelschap 's Maan?
dagsmorgens 24 Juli reeds weer bijeen in den restau?
ratiewagen. Van hieruit had men prachtig uitzicht
op de omgeving. De reis ging door bergen en dalen,
mooie vergezichten afgewisseld door niet al te
hooge bergen. Eén bijzonderheid zagen wij nog en
dat was een brandende bron, een vlam van zeker
honderd meter hoog. Majestueus, doch ook wel
angstig.
De ochtend werd gepasseerd met bridge, domi?
