PAG. 216 - AJAX CLUBNIEUWS
mmmmmmmmmmmmmmtrnm
WE GAAN NEET NAAR ROME!
Dat is jammer voor de elf Oranjemannen, die er
te Milaan in het zweet huns aanschijns voor ge*
ploeterd hebben en uit dat oogpunt spijt het
ook ons.
Doch voor voetbal Holland in z'n geheel, ge*
looven we, dat de nederlaag tegen Zwitserland
nuttig is. We zijn er ons van bewust, dat men hier
en daar de regels, die we nu neerschrijven, met af*
grijzen lezen zal, dat men onze taal als voetbal*
lasterlijk zal beschouwen, doch we meenen het, als
we zeggen, dat de nederlaag van Zondag j.l. noodig
was om de massa daarin verkeerd voorgegaan
door enkelen van den voetbalwaanzin weer op
den beganen grond terug te brengen. Kortom, om
weer terug te keeren tot den staat van normaal
nuchter Hollander, die er van overtuigd is, dat
voetbal, hoe een mooie sport ook, après tout, toch
'n spel blijft, óók al beoefend men het ernstig.
Niet onvermakelijk was het aan het einde van
het radioverslag van H. Hollander, die nog kort ge*
leden „van aandoening" niet meer spreken kon(!)
voor den microfoon, nu ook te hooren zeggen dat
het maar een voetbalwedstrijd was.
Men beschouwe hetgeen hier staat, niet alleen
als een zuiver persoonlijke meening van den
schrijver.
We hebben ons afgevraagd of onze meening op
zich zelf stond, doch uit diverse gesprekken bleek
ons van met en was men met ons van oordeel, dat
een dergelijke opschroeving, zooals de laatste
weken plaats heeft gehad, juist die elementen van
ons verwijdert op wier behoud wij prijs moeten
stellen, juist terwille van onze sport.
Wat de voetbabtechnische zijde van het geval
betreft, is de nederlaag weer een leering, dat duur*
zaam voetbalsucces toch altijd nog een basis van
goede techniek vereischt en dat het opvoeren van
tempo, zonder opvoeren van babbeheersching, etc.,
alleen tot tijdelijke successen leidt.
Voor ons Ajaxieden is de 23 van Milaan een
extra groote teleurstelling geweest, omdat de
offers door onze spelers en club vergeefsch ge*
bracht zijn. Men onderschatte het niet, wat het
zeggen wil, als clubman lijdelijk te moeten toezien,
hoe ons prachtig oefensysteem, waaraan zoo velen
we noemen bijv. Jan Schoevaart jarenlang
gewerkt hebben om het tot dat hooge peil te
brengen, in elkaar getrapt werd ten bate van het
Nederlandsch elftal.
Met een dergelijke ervaring versch in het ge*
heugen, kunnen we de mentaliteit van de bestuur*
deren der Servette te Genève, die in eerste in*
stantie kortweg weigerden hun spelers aan het
Zwitsersch elftal af te staan, best begrijpen. En ook
de spelers zelf zal het voorbeeld, hoe Mulders
voor het front van het publiek eenvoudig op be*
eedigende wijze werd behandeld, tot nadenken
stemmen.
We weten hoe ontzettend veel Mulders voor z'n
sport en het Nederlandsch elftal over heeft gehad
en zoo er één 'n dergelijke behandeling niet ver
diende was het stellig Henk Mulders.
Zoo is de afgeloopen periode van internationaal
voetbal voor menigeen in Nederland leerzaam ge
weest, laten we dat althans hopen.
Dl KAMPIOENSWEDSTRIJD VAN AJAX V.
We zijn niet naar Milaan geweest Zondag j.l.,
we hebben het wat bescheidener gedaan en zijn
naar Sloten gereisd, waar ons vijfde elftal de laatste
competitie*match zou spelen tegen T.I.W. 2.
De bijzondere attractie, die daaraan verbonden
was en ons daarom van ons oorspronkelijk plan,
Z.F.C.*Ajax jun. bij te wonen, terugbracht be*
stond in het eventueele kampioenschap, dat onze
jongens bij winnen of gelijk spel ten deel zou
vallen.
In dat opzicht waren we beter af dan de lui in
Milaan, hier werd het geen desillussie, doch een
klinkende 60 door de „kerels" van het vijfde.
De tocht naar de landelijke dreven, waar T.I.W.
haar kleedkamers en goalpalen heeft opgeslagen,
is niet zoo ver als naar Milaan, doch rijk aan afwis*
seiing.
Eerst tram, dan bus en daarna: „Laat mij maar
loopen". Ook het T.I.W.*veld is zeker niet een*
tonig. Gras, brandnetels, kalklijnen en souvenirs
van slordige koeien vormden den bodem, waarom*
heen boerenhuisjes en wilgen aardig gegroepeerd
waren, en boven een mooie, echt Hollandsche wol*
kenlucht, die ze lekker in Milaan ook niet hadden.
