mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmma
PAG. 156 - AJAX'CLUBNIEÖWS
HET NEDERLANDSCH ELFTAL.
Een zeer rake en juiste kritiek op de samenstel
ling en het speltype van onze nationale ploeg ver
scheen in ,,Het Volk" van Zaterdag 6 Mei j.l.
Vooral daarom nemen wij juist deze kritiek au
serieux, omdat zij geschreven werd vóór den kamp
tegen België.
Na dezen wedstrijd heeft het kritische opmerkin
gen aan het adres der Teco geregend, ook van lieden
die vóórdien al haar daden goedpraatten, doch dan
is kritiek goedkoop en gemakkelijk!
,,Het Volk" schreef aan den vooravond van
HollandBelgië
Op den verkeerden weg,
„Tot den wedstrijd zelf komende, staan wij
voor het feit, dat de laatste jaren bewezen
hebben, dat het Nederlandsche elftal steeds zijn
beste wedstrijden voor het buitenland bewaart.
De beide laatste Holland-België-wedstrijden
althans, in het begin van het vorige jaar, einde
Februari en half April gespeeld, waren een
teleurstelling. Vooral na den emotioneelen en
ook goeden wedstrijd van 20 Maart in Ant
werpen was het spel in het Amsterdamsche
Stadion een ontgoocheling en zelfs de wed
strijden, die er in België en later in Duitschland
op volgden, mitsgaders die tegen de Zwitsers en
de Hongaren in Amsterdam, konden, ondanks
de ten deele bevredigende, ten deele fraaie
resultaten, slechts matige voldoening geven.
En bepalen wij ons nu maar eens tot den
laatsten wedstrijd, dien in België, ongeveer een
maand geleden gespeeld, dan zal men toch
moeilijk kunnen beweren, dat wij daar zoo goed
voor den dag gekomen zijn. Zeker, er werd
gewonnen, met 31, maar de krachtsverhouding
was lang niet naar dezen uitslag en wij mochten,
naar onze wijze van zien, met dit resultaat de
handen dichtknijpen.
Toen ook wezen wij erop, dat wij bezig waren
terug te gaan naar een periode, die wij niet
gaarne zouden terugwenschen voor het Neder
landsche voetbal, de periode, waarin een sterke
verdediging met kunst- en vliegwerk stand
houdt en de voorhoede van eenige ontsnappingen
gebruik maakt om te scoren. Een gevaarlijke
periode bovendien, omdat het Nederlandsche
voetbal erin boven zijn stand leeft en mede,
omdat men in een te afhankelijke positie ver
keert. Wat bijvoorbeeld te doen, als die ver
dediging, waarvan in het systeem zooveel
afhangt, eens falen zou?
Daarom meenen wij, dat de weg, dien men
thans blijkbaar bezig is op te gaan, niet de
juiste is. Wij moeten geen wedstrijden winnen,
uitsluitend door tactiek en door den goeden
geest, die het elftal bezielt, hoe voornaam deze
beide factoren ook gesteld mogen worden. Wij
moeten winnen, omdat wij sterker zijn dan onze
tegenstanders, ook technisch beter. Natuurlijk,
als er eens een wedstrijd tusschen door zou
loopen, waarin onze tegenpartij technisch beter
toegerust zou blijken, dan zouden wij ons daar
over verheugen. Maar steeds te winnen door
wilskracht en doordat er telkens weer alles op
gezet wordt om nu juist dien eenen wedstrijd
te veroveren hebben op den duur geen waarde.
Daarmede is het Nederlandsche voetbal niet
gediend.
Geruimen tijd hebben wij op de wijze, waarop
het Nederlandsche elftal gekozen en geleid werd
weinig of geen aanmerkingen gemaakt. Wij
hebben het zaakje eens aangezien en rustig het
verloop afgewacht.
Maar thans, nu ons meer en meer blijkt, dat
men der. verkeerden weg ingeslagen is en dat
het winnen, van een wedstrijd hooger aange
slagen schijnt te gaan worden dan verhooging
van het algemeen spelpeil, meenen wij tegen
deze opvatting onze stem te moeten laten
hooren".
We zijn het in deze kwestie met „Het Volk" vol
komen eens en dat de stelling „We zijn op den ver
keerden weg" juist is, bleek wel in den laatsten
match tegen België.
Als de bijkomende zij het gewichtige fac
toren, als wilskracht en enthousiasme, geheel of ten
deele ontbreken dan valt onze nationale ploeg als
een slappe pudding in elkaar. Men heeft de bijzaken
voor de hoofdzaak gehouden en dat wreekt zich
thans.
Duurzaam succes is alleen te bereiken als men
techniek en positiespel als basis neemt. De andere
factoren zijn ook noodig, voor topprestaties zelfs
noodzakelijk, als ze echter den solieden ondergrond
van werkelijken voetbalkunst missen, leiden ze vroeg
of laat altijd tot een desillussie.
Twee voorbeelden in het Nederlandsche voetbal
mogen de T.C. tot voorbeeld dienen: Ajax en
Feijenoord,
Beide clubs besteden de volste aandacht voor de
speltechnische scholing hunner leden en men zal ons
toch wel niet van clubchauvinisme kunnen beschul
digen als we constateeren, dat de beide genoemde
clubs door de jaren heen het succesvolst geweest
zijn.
Zeker, zij stelden beiden soms teleur, werden
wei-eens een seizoen geen kampioen, doch als men
de lijstjes van verdienste van Feijenoord en Ajax
naast die der andere clubs legt, dan blijkt toch wel,
dat op den duur de beste techniek zegeviert!
