SNIPPERS UIT DE SPORT-LITERATUUR.
WAT EN HOE MEN OVER ADMIRA SCHREEF.
HAAGSCH ELFTAL—ADMIRA.
A J A X CLUBNIEUWS PAG. 155
De wedstrijden, door Admira in ons land gespeeld,
hebben weer eens de eigenaardige Spelopvatting
van sommige spelers envoetbalverslaggevers
aan het licht gebracht.
Hieronder geven we eenige fragmenten uit ver
schillende verslagen weer, die we met eenig com
mentaar zullen aanvullen.
(De Sportkroniek).
,,Het Haagsche elftal heeft Donderdag prachtig
partij gegeven aan de fameuze Oostenrijkers en
weer is bewezen, dat een elftal zoo goed speelt
als de tegenpartij toelaat. Zeker, de Weeners
lieten voetbal van de beste klasse zien, doch zij
hebben kunnen ervaren, dat zij hun spel beter
kunnen ontplooien tegen een slap Ajax-elftal
dan tegen een tot de tanden gewapende Haag-
sche ploeg, die zich vooral in de eerste helft
met succes tegen dit super-spel verweerd heeft".
Even verder in het verslag komen wij te weten
hoe dit „Succes" van de ..Tot de tanden gewapende
Haagsche ploeg" verkregen werd:
,,De wijze waarop Weber zich tegen den be
roemden linkerwing teweer stelde, was uniek.
Dikwijls passeerden Vogl en Schall den wel
hardwerkenden, maar voor hen wel te over
meesteren Van Maren, doch onze internationaal
was welhaast een onoverkomelijk struikelblok.
Het uitvallen van Vogl, kort voor rust, was
niettemin een groote verzwakking, maar hij
redde er waarschijnlijk zijn reputatie van „beste
linksbuiten van Europa" mee".
Waarin het „Unieke" van Weber's afweertaktiek
bestond, ervoeren we uit „De Telegraaf". Vogl gaf
Admira de leiding.
„Dit was echter het laatste wat deze speler
kon uitrichten, want even later werd hij door
Weber onderstboven geloopen, waardoor de
Admira-linksbuiten met een onwillige knie
verder speelde. Hij bleef vanaf dat moment
ongevaarlijk".
Jammer dat onze rechtsback Diepenbeek óók niet
op het „Unieke" denkbeeld is gekomen zijn tegen
stander kaduk te loopen, want dat staat vast, als je
de zaken zóó aanpakt behoef je niet met 80 te ver
liezen en ligt de lof der pers bovendien voor je
gereed!
Dat je duizenden toeschouwers van een sportief
genot, om iemand als Vogl te zien voetballen be
roofd, doet niet ter zake, evenmin trouwens als de
kwestie of je iemand, die op en top een fijn en fair
voetballer is, wellicht van z'n broodwinning beroofd.
We gaan verder, de stand is inmiddels 42 voor
Admira geworden.
„Het leek wel alsof de hardnekkige tegen
stand der Hollanders de Oostenrijkers, die uit
hun spel gebracht werden, verdroot; enkelen
hunner vielen herhaaldelijk de Hagenaren met
unfaire trucjes aan".
Dat kan ik mij nu zoo levendig indenken, de ploeg
die met 42 voorstaat, gaat plotseling vuil spelen,
waarschijnlijk om te trachtenmet 52 te winnen!
Over den oefenwedstrijd van het Ned. elftal tegen
Admira, schreef de „Sportkroniek" o. m, het
volgende
„Deze (Nederlandsche) ploeg kreeg het con
signe: kalm-aan. Liever met 150 verliezen dan
risico loopen door eventueel ongeoorloofd spel
van de tegenstanders, 'n Consigne, dat na de
ervaringen van het Haagsche elftal niet over
bodig was".
Zoo vrééselijk kalm-aan schijnt het intusschen
toch ook niet gegaan te zijn, wij lazen in „Het Volk"
over denzelfden wedstrijd:
„Het viel daarbij op, dat Weber wel wat al
te veel misbruik van zijn lichaamskracht maakte
en menige Oostenrijker maakte op onzachte
wijze kennis met het malsche gras.
Weber ging er op den duur een smijtpartijtje
van maken, 't Was waarlijk een ernstige fout
van scheidsrechter Boekman, dat hij dit niet met
een strafschop bestrafte".
Verder lazen we nog in de „Sportkroniek" de
volgende verzuchting:
„Laten wij, om te beginnen, constateeren, dat
Hollanders dit spel nooit zoo zullen leeren;
daartoe zou een volledige revolutie in onze op
vattingen nopens het edele voetbalspel noodig
zijn".
Inderdaad, hiermede zijn we het volkomen eens,
doch we voegen er aan toe:
werkelijk voetbal leeren spelen is totaal over
bodig. Stuur een „Tot de tanden gewapende"
Haagsche ploeg in het veld, desnoods met mitrail
leurs en ze winnen gegarandeerd eiken wedstrijd.
