PAG. 146 - A J A X CLUBNIEUWS
het vertoonde spel, en kom dan tot de conclusie,,
dat wij hieruit veel hebben kunnen leeren. Ik heb
zoo hier en daar eens mijn licht opgestoken over de
gevolgde trainings wijze.
De door ons in het algemeen gevolgde wijze is
zeker goed te noemen, doch er ontbreekt nog een
onderdeeltje aan. Over het algemeen wordt in het
buitenland, naast onze training, de z.g. indoortraining
toegepast. In Duitschland wordt b.v. 's winters, en
speciaal door het stadsbestuur daarvoor beschikbaar
gestelde Hallen", deze trainingswijze gevolgd. Zooals
reeds door mij in een vorig artikel geschreven, komt
het mij voor, dat het 's winters bij guur nat weer het
alles behalve op een open veld een pretje is.
Ook komen bij deze oefenwijze eens wat meer
spieren in beweging dan bij onze training, waardoor
men soepeler wordt, en beter een stootje kan ver
dragen. Zij die zeggen, dat deze oefenwijze geen nut
afwerpt, moeten maar eens, indien zij daarvoor in de
gelegenheid zijn, zulk een oefenavond gaan mee
maken. Ongetwijfeld komen zij dan op hun veron
derstelling terug.
Ons bestuur dient m.i. voor het komende seizoen
dit punt nog eens terdege onder de loupe te nemen.
Een proefneming kan nooit schaden.
J. K.
DE INTERNATIONALE PAASCH-SHOW.
Als liefhebber van horse d'oeuvre, ben ik Zaterdag
deze voorspijs van het uitgebreide Paasch-voetbal-
diner gaan nuttigen in den vorm van Ajax Jeugd
Duisburg idem. Het was niet mijn taak om verslag
van deze match te maken, maar het moet mij toch
even uit de pen, dat ik mij best geamuseerd heb. Wat
werd er door onze jongens vaak aardig gecombi
neerd, en wat waren onze vleugelspelers snel en
handig, dat geeft vertrouwen in de toekomst. Ook bij
de Duitschers waren aardige spelertjes, en vooral
die kleine, vinnige back, die daar met groote man-
nenallures stond te spelen, was de moeite waard.
Over groote mannenallures gesproken, bij onze spe
lers en reserve's zag ik een paar spelers, waarmede
ik al voor eenige jaren in één elftal speelde, zijn
dat nu oude jeugdspelers of ben ik een jeugdigen
oud-speler? Ik weet het niet, maar wat ik nu wel
weet, is, dat wij voortaan meer bij onze jeugdelftallen
moeten komen, dat is de beste remedie om zelf jong
te blijven.
len PaasChdag heb ik Keruleti tegen de Liersche
zien spelen. Mooi vond ik het niet, vooral de Honga
ren vielen mij tegen, en ik geloof beslist, dat deze
heeren in plaats van paprika, hutspot met klaprib
gegeten hadden; het ging tenminste tamelijk melig,
uitgezonderd natuurlijk de klappen en de ribben, dat
ging wederzijdsch nog al goed. De Hongaren kregen
een strafschop, en de Belgische back meende zich
ineens te herinneren, dat de scheidsrechter jarig was,
een stevige handdruk en het was 1—0. Het voorhoofd
van Voorhoof zorgde voor den gelijkmaker, In het
veld ging men verlengen, iets wat wij niet eens leuk
meer vonden. Voor een vlot verloop kreeg de Lier
sche gelukkig ook een strafschop, en kon Admira
tegen onze jongens het strijdperk betreden.
Of de Admiralen goede voetballers zijn, kon ik niet
zien, die menschen loopen niet, ze laten alleen loo-
pen, gewoon een troep werkgevers in het veld. Nu
weet ik ook waarom ik altijd een prutser ben ge
bleven, ik ben n.l. te snel. Wat zegt U, idioot, dank
U, maar die snuiters dan, die liepen toch niet en toch
wonnen ze met 8 doelpunten verschil. Maar als ze
niet liepen, hoe kwam het dan, dat ze steeds den
bal hadden, en dat iedere speler steeds vrij stond; ik
heb ze toch geteld, en het waren er maar elf. Wat is
voetbal toch moeilijk, omdat het zoo gemakkelijk is.
De linksbuiten van hun schijnt meer gevoetbald te
hebben, dat kon je wel zien. Op hun rechter vleugel
stond een bejaard persoon, en als hij in het begin een
bal kreeg waren wij gerust, wat zal zoo'n veteraan
er ook voor gevaarlijks mee kunnen uitrichten, maar
dan tilde „the old man" zijn been op en lepelde den
bal op den schoen van een medespeler, en kon onze
doelman zich weer omdraaien. Hopeloos goed, dat
Admira.
Den tweeden dag had Ajax paprika gegeten, en de
Hongaren griesmeel, resultaat 63. Alles ging veel
beter dan den vorigen dag, jammer alleen, dat de
scheidsrechter geen oog voor schoons had en onze
grensrechter zich moest omkleeden. Hij zag er zoo
leuk uit, precies een zakje blauw, nog een strik in
zijn haar en hij is om te stelen. Hopelijk blijft dat
jasje voor Ajax behouden.
De finale viel tegen, de Vlaamsche leeuw beet te
fel van zich af, en de Wiener wals stagneerde bij
wijlen. Het kwam niet verder dan 62, en Admira
kon de Admiraalsvlag in top hijschen.
Nog even de prijsuitreiking en wij mochten naar
huis gaan, vijf wedstrijden in 21/2 dag, het was ge
noeg. Wij hebben gezien de weersomstandigheden
op de tribune ook een moeilijke taak gehad, maar
er zal wel geen echte voetballiefhebber zijn, die niet
volmondig erkent, dat Ajax weer voor een paar bij
zondere Paaschdagen heeft zorg gedragen,
JAMES.
