HET AJ AX-TO URNOOI PASCHEN 1934.
A J A X CLUBNIEUWS - PAG. 197
Als we schrijven, dat ons Paaschtournooi ge?
slaagd is in alle onderdeelen, dan is dat in geen
opzicht overdreven.
Een „Ster?ploeg" als Admira ontbrak, doch daar
stond tegenover, dat nu de grootste molen voor
iedere deelneemster te bereiken was, hetgeen weer
het oude gezellige en spannende karakter aan ons
tournooi gaf.
Beide dagen hebben ca. 15000 menschen onze
tribunes tot in de nokken gevuld en goed spel, op
sportieve wijze ten uitvoer gebracht, aanschouwd.
Eén spelonderdeel was zeker niet te overtreffen:
het keepwerk, dat door Keizer, Braet en Halle uit?
muntend uitgevoerd werd.
En evenals Ajax zich onder de concurrenten de
„Primus inter pares'',toonde, deed Keizer het onder
de doelverdedigers. Wat ons laatste tournooi
bovendien een apart karakter gaf, was, wat we
zouden kunnen noemen de triomf van het Hol?
landsche voetbal. De „Eigenheimers" in de finale
en de buitenlanders in de verliezersronde!
Dat ons team tenslotte voor het eerst in haar
eigen tournooi den eersten prijs bemachtigde was
voor ons allen een groote voldoening. Het was geen
gemakkelijke taak!
Het Brugsche elftal was een van de soort, die op
dreef zijnde, moeilijk te bespelen is. Een stugge
trapvaste verdediging met 'n doelverdediger aan 't
hoofd, die in dezen wedstrijd schier onpasseerbaar
was. Als we nog denken aan den harden kogel,
zuiver door v. Reenen in den benedenhoek ge?
plaatst, welke Braet nog corner wist te tikken,
applaudiseeren we in gedachten nog.
Vóór onzen wedstrijd tegen de Bruggelingen
zagen we het Iersche Bohemian tegen Go?Ahead
ten onder gaan.
Tegen een heel ander Go?Ahead als we de laatste
jaren gewend waren. Speelden de Deventenaren de
laatste jaren een samenspel in de breedte, gepaard
aan een geringe schotvaardigheid, nu droeg hun
aanvalsspel een „Zaansch" karakter. Snel, open
spel, hoofdzakelijk over de vleugels ingeleid,
maakten eiken aanval gevaarlijk, dank zij vooral
de schotvaardigheid der twee binnenspelers,
„kooplieden", die van alle voetbalmarkten thuis
bleken. Een mooie demonstratie bood het tournooi
verder, welk een voorname rol de centerhalf kan
spelen.
De Ieren dankten hun groote nederlaag voorna?
melijk aan hun spil, welke als derde back fun?
geerend, het geheele middenveld aan den spil der
tegenpartij liet.
Vooral tegen een spil als Jan Halle heeft zoo iets
zware gevolgen. Want, dat is ook weer een typische
eigenschap van Go?Ahead, de eigenlijke leider van
den aanval is bij haar niet de centervoor, doch
de spil.
Steeds weer werd het leder vanuit de roodgele
verdediging op Jan Halle gespeeld, die dan met
voortreffelijke passes z'n vleugelspelers in actie
bracht. Tegen Ajax ging die Deventer?vlieger niet
op. Wim Anderiesen staat een tegenpartij geen be?
heersching van het middenveld toe en een center?
voor als v. Reenen mag door den tegenspelenden
spil niet verwaarloosd worden. Daardoor kon Jan
Halle tegen Ajax z'n aanval niet zóó steunen als
tegen de Bohemians, met als gevolg, dat de Deven?
ter aanval het niet tot doeltreffende resultaten kon
brengen, al dient er bij gezegd, dat Keizer's
keeperstalenten ook ruimschoots hun deel hadden
in de Deventer 0.
De finale Ajax—Go?Ahead gaf tevens het eigen?
aardige spelbeeld van twee ploegen, die niet ver?
liezen wilden.
Go?Ahead voelde zich tegenover de ploeg, die
Heracles met 91 sloeg en ons team lag nog versch
de klinkende 62 in het geheugen, die de Ieren te
slikken hadden gekregen. Het was een aarzelend
tasten naar elkanders zwakke plekken en vóór
alles was men er op bedacht tegenpunten te voor?
komen.
Dat onze reserves weer best mee kunnen komen,
bleek weer uit onzen geheel uit invallers be?
staanden linkerkant. Het deed ons genoegen reeds
