A J A X CLUBNIEUWS - PAG. 151
het laatste nummer van ons Clubblad terug te komen, en wel
speciaal op dat gedeelte gericht aan aanvoerder Volkers. Men
zou wellicht geneigd zijn dit als een critiek op het beleid der
verantwoordelijke leden te beschouwen, doch, geachte lezers,
dit was geenszins de bedoeling. Het lag meer in mijn bedoeling
om te laten zien in welk een benarde positie een elftal kan
komen, door een ongelukkigen samenloop van omstandigheden,
zooals dat op den betreffenden Zondag het geval was, ten
gevolge van wegblijven van eigen spelers, terwijl spelers voor
andere elftallen werden weggehaald etc. Dergelijke feiten
zullen uiteraard in het Eerste Elftal niet voorkomen; zal daar
nog eens, wat zeer weinig voorkomt, een speler plotseling
verhinderd worden, een reserve is onmiddellijk gevonden, in
dien deze niet reeds klaar staat en hoogst waarschijnlijk er
naar hunkert om te mogen meespelen. Een dergelijk enthou
siasme is echter bij de spelers van lagere elftallen niet altijd
aanwezig, doch daarom moet ik deze dan ook aansporen om,
indien maar eenigszins mogelijk, op te komen en ervoor te
zorgen, dat administratieve paperassen in orde zijn. Door jullie
wegblijven en vergeetachtigheid zijn de diverse leden, als je
medespelers, elftalcommissie en niet te vergeten, de lagere
elftallen, die weer spelers aan ons zouden moeten afstaan, de
dupe. Ik verwacht dan ook, dat de elftalcommissie streng
tegen deze onregelmatigheden, door wie dan ook teweegge
bracht, zal optreden. Ik hoop dat mijn publiciteit, als ik het
zoo mag noemen, daartoe zijn steentje zal hebben bijgedragen.
S.D.W. Ill—Ajax V 0—1.
Het was Zondag voor onze jongens van het Vijfde een
vreugdevolle dag. Het eerste elftal, waar we natuurlijk ge
weldig belang in stellen, won van V.S.V., wij zelf wonnen met
10 en onze concurrenten Electra en W.M.S. verloren beiden.
Wat kan men nog meer verwachten.
Op een voor Ajax-elftallen zeer smal veld, met tengevolge
van de ongelijkheid een levendigheid, die veel overeenstemming
vertoonde met het schitterende voorjaarsweer, is vooral voor
de rust door onze spelers een partijtje gegeven, wat lang niet
kwaad was, de omstandigheden in aanmerking genomen. Eerst
waren onze tegenstanders, die het terrein kennen, in de meer
derheid, doch spoedig namen wij het initiatief over, toen wij
eenigszins aan het terrein gewend waren en werd menigen
aanval op het doel der S.D.W-.ers ondernomen met als slot
een door Muller goed gescoorden goal. Het was moeilijk om
den bal onder controle te krijgen en door het smalle veld
gingen er ieder oogenblik ballen over de zijlijn, wat het spel
niet ten goede kwam. Het was dan ook niet te verwonderen,
dat de een naar den ander, zoowel tegenstanders als eigen
menschen, over den bal heen trapte en werden daardoor de
mooiste kansen om zeep gebracht. Desondanks was het spel
niet van slechte kwaliteit, werd er hard gewerkt en de span
ning steeg meermalen ten top. Onze spil Dukker heeft dan
ook heel wat moeten verzetten en werd door de achterhoede
goed gesteund. De voorhoede kon minder bekoren, maar was
toch steeds gevaarlijk en waren een paar doelpunten zeker
wel verdiend, terwijl op een normaal speelveld (van goede
afmeting en een beetje gelijker) deze goals zeker niet achter
wege waren gebleven. Nu gebeurde het dikwijls, dat goede
voorzetten van de vleugelspelers Posthuma en Muller slecht
verwerkt werden, hetzij door slecht schieten of door het groote
aantal menschen wat steeds voor doel stond, waardoor steeds
een been of een hoofd aanwezig was om den bal op te vangen.
Verder wist de S.D.W.-achterhoede ook van geen wijken,
maar over geluk konden zij niet klagen. Zoo ook bij ons waren
gelukkige momenten in de achterhoede en kwamen we er
zonder kleerscheuren (in den vorm van doorboringen) af.
We hebben echter afgesproken om deze competitie met
vollen moed te eindigen.
i 'J V i .-/
Ajax V—Z.S.G.O. 2 5—1.
Een uitslag, waarvan ge zult denken, lezers van dit clubblad,
dat we dat „op onze sloffen" gehaald zouden hebben. Maar
weet dan dat ge dit mis hebt, het tegendeel is waar. We hebben
het gehaald wel op „onze sloffen", maar met 2 K.G. netto klei
aan iedere slof en met verhitte gezichten van het harde werken.
Als ik de stand in de rust noem, 11, dan zult ge kunnen
zien, dat we dit niet cadeau kregen. Vooral voor de rust was
er van den uitslag nog niet het minst te zeggen, toen was
Z.S.G.O. dikwijls sterk aanvallend en waren er momenten,
dat Ajax V geen bal aanraakte. Toen dan ook nog onver
wacht, door het uitglijden van een onzer backs de bal in ons
net werd gedeponeerd, laaide het enthousiasme bij onze tegen
partij geweldig op en had de achterhoede, vooral op de linker
zijde, veel moeite de Z.S.G.O.-ers in toom te houden. Hoewel
we steeds weer tegenaanvallen ondernamen, leverden deze
niet het. te verwachten resultaat op; slechts een goal werd
uit een voorzet van Griese gemaakt, terwijl alle aanvallen
voor het doel (dat veel gelijkenis toonde met een varkensstal
in optima forma) strandden.
Na de rust scheen Z.S.G.O. haar kruit grootendeels te hebben
verschoten, want Ajax domineerde steeds weer op haar helft,
hoewel de tegenaanvallen gevaarlijk waren. Toen echter kort
achter elkaar door Bulté 2 goals werden gescoord, was de
tegenstand van Z.S.G.O. gebroken en zakte het spel als een
kaartenhuis ineen. Een kolfje naar de hand der Ajax-Vijfers,
die toen hun spelletje konden spelen en dat goed deden ook.
Het was een meer dan zwaar veld, bovenal in het midden
en moet ik Dukker een pluim op zijn hoed steken voor het vele
en goede werk wat hij verricht heeft. Geheel verkeerd was
het volgens mij, dat hij, die van het begin tot het einde een
zwaar gedeelte te bespelen had, door zijn medespelers ieder
oogenblik den bal kreeg toegespeeld. Maar je hebt je er heel
goed doorheen geslagen, Han. De achterhoede kon er verder
zijn, Knaack was weer safe als back, Lammers en van Zutfen
hebben goed werk verricht, terwijl Schmidt geen fout gemaakt
heeft. Kemper ga zoo door en we gaan je zelfs hoog op prijs
stellen.
De voorhoede, uitgezonderd Bulté en Griese, heèft nog al
eens fouten gemaakt, doch dit lag grootendeels aan het veld,
dat bijna niet te bespelen was. Bulté maakte drie doelpunten,
was steeds gevaarlijk en met een beetje geluk hadden er van
zijn kant nog een paar bijgezeten. Parmentier zou ik graag
nog wat actiever zien en zou ik je willen verwijzen naar Klaas
Koes, die je dat dan wel bij zal brengen. Verder heb ik geen
aanmerkingen op je spel te maken, je geeft goed en misschien
wel wat te veel af. Zoo nu en dan mag je gerust wat egoïsme
laten blijken, dat zal niemand je kwalijk nemen. Doch hard
werken moet je in ieder geval!
Nog iets heb ik op het hart; wat ik tot nu toe riet hoorde
en wat ik ook niet meer zal tolereeren „er werd nog al veel
tegen elkaar gesproken" om het matig uit te drukken. Denk
erom jongens, als je gekanker uit het team wilt houden, dan
