PAG. 96
A J A X CLUBNIEUWS
sterk genoeg om het machtige verkeer op Piccadilly
Circus stop te zetten, want met het bekende Hol
landsche hóóóó, baanden wij ons een weg naar den
Underground. De rollende trap in het Underground-
station was voor velen een geliefkoosd amusement.
Zij wisten groote verstoppingen te doen ontstaan,
doch werden onderaan gedwongen door den steeds
rollenden riem door te loopen. Dat dit niet zonder
de noodige grapjes ging begrijpt U wel.
De gangen en de treinen onder den grond daver
den voortdurend van de kwinkslagen der vroolijke
Ajacieden. In het station Oxford-Circus werd overge
stapt en toen het laatste gedeelte onder den grond
van Londen afgelegd. In Liverpoolstreet-station
wachtte de trein naar Harwich en het leek wel of
men zijn vroolijkheid in den Underground gelaten
had, waarschijnlijk in het vooruitzicht der zeereis.
Wij zagen zelfs iemand, die gewoonlijk bij een Ajax-
wedstrijd zijn sigaar eet en rookt, in den trein een
uiltje knappen. Ons vriendelijk aanbod een sigaar te
rooken werd afgeslagen. Men zou zoo zeggen de angst
zat er wel in. In Harwich aangekomen mochten wij
allereerst eenige kaaiwerkers verblijden met de
mededeeling, dat Engeland gewonnen had.
Schuchter werd de boot betreden en gedachtig aan
den vorigen nacht zocht ieder terstond zijn kooi op.
Gelukkig was het lang zoo druk niet, zoodat de
meeste cabines maar door twee in plaats van vier
bezet behoefden te worden.
Wat verder gebeurd is weten wij niet, aangezien
Morpheus ons zoodanig gegrepen had, dat wij eerst in
Hoek van Holland met groote moeite aan zijn greep
ontkomen konden.
De ontscheping ging vlot en nog vlotter ging het
bij de Hollandsche douane. In den trein waren allen
vol over den goeden nacht en er bleken ditmaal geen
zeezieken geweest te zijn.
Een voor Holland mager ontbijt werd in den trein
geserveerd en al spoedig behoorde de gezellige en
leerzame tocht tot het verleden.
Wij hopen, dat deze trip bij mag dragen tot ver
sterking van den onderlingen band en Ajax te doen
zijn een groote vriendenclub. In ieder geval voelde
men zich op deze reis vrienden en wij danken ieder
een voor de aangename en prettige verstandhouding.
G. d. J.
U zult zich vermoedelijk verwonderen het hoofdje
.Zomersporten" tegen de Kerstdagen in ons blad te
zien afgedrukt, maar onderstaand cricketberichtje uit
de Nieuwe Rotterdamsche Courant meenen wij U
niet te mogen onthouden.
Dat de lessen van groot practisch nut zijn, werd
dezen middag nog gedemonstreerd. Sandham vroeg
of enkele heeren uit ons gezelschap lust hadden wat
te batten. De animo was niet groot; men vreesde dan
een paar dagen met stijve armen rond te moeten
loopen. Van Deyck, de halfback van Ajax, die in het
tweede elftal van Ajax ook cricket speelt, voelde er
echter wel wat voor. Hij trok z'n jas uit en de been
stukken en handschoenen aan en onbeschroomd als
een edhte Amsterdamsche jongen, trok hij naar het
wicket op het bowlen van Sandham en Brooks. Het
bleek al spoedig, dat dit jongmensch een voortreffe
lijk oog op den bal had, onvervaard sloeg hij er lustig
op los, zoodat de profs er zelfs pleizier in kregen.
Hij kreeg toen eenige nuttige wenken omtrent z'n
voetenwerk en het vasthouden van het bat, die hij
zoo grif aannam, dat hij na een kwartier oefenen
werkelijk niet onverdienstelijk stond te batten.
Hij legde toen een shilling op z'n midstump, met
de belofte, dat die shilling voor den prof was, die
hem zou bowlen. Het duurde geruimen tijd voordat
een der aanvallers den buit had veroverd! Het ^as
niet alleen leerzaam voor den speler, doch voor de
toeschouwers hoogst vermakelijk te hooren hoe Van
Deyck in Amsterdamsdh-Engelsch z'n opmerkingen
over de bowlerij maakte. Ondertusschen kwam ook
Patchy Hendren, de bekende Engeland en Middlesex
batsman, die eveneens van de vroolijke vertooning
van den Amsterdammer genoot.
Hopelijk heeft ons gezelschap en Piet in het bijzon
der van deze les veel opgestoken en kunnen wij het
aanstaande cricketseizoen met vertrouwen tegemoet
zien. J. K.
