PAG. 58
A J A X CLUBNIEUWS
13 November 1932:
Stormvogels IAjax I 50.
Z.F.C. II—Ajax II 4—3.
Ajax IIIAlcm. Victrix II 12.
Ajax IVVolewijckers II 23.
Ajax VW.M.S. II 0—1.
Den dertiende van de elfde maand, we zullen dien
dag niet licht vergeten of misschien ook wel, wat het
verstandigst zou zijn. Ajax I op overtuigende wijze door
de Stormvinken geslagen en Ajax II tot en met V allen
met één goal verschil geklopt.
Zoo zout hebben we het in geen jaren gegeten.
Twee ongeslagen records, die van Ajax IV en V, zijn
en passant naar den volmaakt verleden tijd verwezen.
Al is het nu de dertiende en nog wel van de elfde
maand, juffrouw Fortuna had ons toch wel een beetje
schappelijker kunnen behandelen!
Overigens is ook de week van 6 tot 13 November 'n
zéér merkwaardige geweest. Het is misschien niet aan
al onze lezers opgevallen, maar een volle week achter
een hebben er geen berichten in de dagbladen gestaan
over het al of niet spelen van Van Kol.
Waarmee weer eens bewezen is, dat zelfs de belang
rijkste gebeurtenissen slechts korten tijd in het centrum
der belangstelling blijven.
Intusschen of er nu overwinningen dan wel neder
lagen vermeld moeten worden: Kroniek musz sein".
Daar gaat-ie dan maar weer en we beginnen maai
bij het begin:
AJAX—WEST-FRISIA.
In wetenschappelijke publicaties treft men wel eens
grafieken aan, die de gemiddelde arbeidsprestaties in
verschillende beroepen met elkander vergelijken. Men
ziet dan eenige rechthoeken van dezelfde breedte naast
elkaar en de diverse hoogtes geven dan 'n beeld van de
onderlinge verhouding der arbeidsprestatie.
Hieronder ziet U zoo'n grafiek:
e*
co
x
H
O
O
X
c*
C
co
c/5
H
CO
2
Z
C*
CU
2
C4
CU
Q
Z
hH
CO
cu
O
co
co
Q
Z
cu
i
O
co
co
c<
O
O
H
Z
Booze tongen beweren, dat de zesde figuur van links
den arbeid van een ambtenaar voorstelt.
Als een dergelijke grafische voorstelling eens ge
maakt zou worden voor de verschillende functies in
een elftal, dan zou de langste rechthoek wel het werk
van den gemiddelden spil voorstellen en het zou ons wel
interesseeren, de grafiek te mogen aanschouwen, die
den geheelen arbeid van Wim Anderiesen in den wed
strijd AjaxWest-Frisia voorstelt.
Deze rechthoek zou wel heel erg lang geworden zijn!
Zelfs de figuur van den houthakker zou het er ver tegen
afgelegd hebben! De volle 90 minuten heeft Wim ge
zwoegd op 'n wijze, die boven allen lof verheven is.
Dat we uit dezen wedstrijd de volle twee punten
hebben gehaald, komt dan ook goeddeels op rekening
van onzen spil, één van de weinigen, die op 6 November
geheel zichzelf was.
Dat kon, buiten Anderiesen, niet van veel onzer
spelers gezegd worden. Het was een wedstrijd met 'n
matig spelgehalte, welk gebrek slechts ten deele gecom
penseerd werd door de spanning, die, vooral toen het
tegen het einde liep, toenam.
Alleen het eerste kwartier mocht er wat voetbal-
qualiteit aangaat, wezen.
Het liep ons in deze periode niet mee, het verband in
onze voorhoede verdween daarna langzaam maar zeker
en in de tweede helft was er van 'n binnentrio geen
sprake meer.
Het waren drie „Solisten", die elk voor zich trachtten
succes te behalen, dat juist daardoor natuurlijk uitbleef.
Tot de weinige goede momenten behoorde het scoren
van onze beide doelpunten, v. d. Zeil zag zich bij 'n
snellen Ajax-aanval voor de rust tot een verre expe
ditie buiten het doelgebied genoodzaakt. Tenslotte bleek
ook het strafschopgebied hem nog te klein en kregen
we een dezer zeldzame gevallen te aanschouwen, dat
de keeper „hands" maakt! De West-Friezen verdedig-
