PAG. 50
A J A X CLUBNIEUWS
en de vrijwel beslissende vierde goal van Ajax werd
gescoord.
AJAX—K.F.C. LET OP DE KLEINIGHEDEN!
Goede schakers hebben de gewoonte eiken zet te
noteeren, om dan na het einde der partij gelegenheid
te hebben tot een critische nabeschouwing.
Het is jammer, dat zooiets bij het voetballen niet
mogelijk is. Ware dit wel het geval, dan zou Piet van
Deijck in z'n, notities hebben kunnen leeren, dat hij
tegen K.F.C. bijna het slachtoffer geworden was van
z'n te groote welwillendheid.
Het gebeurde n.l. in de eerste spelhelft stand
21 dat dicht bij onze verdedigingslijn de bal ,,Uit"
ging.
v. Deijck ging bereidwillig den bal halen en gooide
deze den wachtenden K.F.C.'er toe.
Deze maakte van de situatie een even snel als nuttig
gebruik, door onmiddellijk in te gooien, nog vóór
v. Deijck weer terug in het veld was.
De, zij het dan zéér korte numerieke minderheid,
werd ons bijna noodlottig! K.F.C.'s rechtervleugel had
vrij spel en een seconde later ketste de bal van onze
deklat in het veld terug.
Het had de gelijkmaker kunnen zijn, met wellicht
merkbaren invloed op het geheele spelbeeld.
Bij onze tegenstanders dat bedoelen wij in alge-
meenen zin en slaat niet op K.F.C.-zien we zoo nu
en dan juist het omgekeerde van wat v. Deijck deed,
n.l. bij uitbal of vrijen schop het leder opzettelijk weg
trappen of gooien, met de bedoeling den tegenstander
zoolang op te houden tot zij zelf weer 'n gunstige positie
ingenomen hebben.
Dat laatste zouden we stellig niet onzen spelers wil
len aanbevelen, doch al te groote tegemoetkomendheid,
zooals v. Deijck betrachtte, evenmin.
Een tweede wedstrijdmoment mag eveneens wel aan
de vergetelheid ontrukt worden.
Toen de stand 32 was en de strijd in de beslissende
phase kwam, kregen we een vrijen schop te nemen.
Onmiddellijk werd deze door Doon genomen; tus-
schen het fluitsignaal van den arbiter en het weg
trappen van den bal verliep slechts een fractie van
'n seconde.
De Koogsche verdediging werd totaal overrompeld
We geven toe, dat het een zonderlinge manier is
om een beschouwing over een voetbalwedstrijd met
twee fragmenten uit geheel verschillende wedstrijd-
deelen in te leiden.
Als excuus kunnen we aanvoeren, dat de wedstrijd
zelf ook een zonderlinge was.
Toen na 8 min. van subliem Ajaxspel, waarin tempo
en techniek tot groote hoogte kwamen, v. Reenen en
Jurriaans in een halve minuut twee goals scoorden,
scheen aan een klinkende Ajaxzege geen twijfel meer
mogelijk.
M'n dochterje, die voetbal nog wel eens als een
rekensommetje opvat, rekende uit, dat het 1000 kon
worden.
Het afwerken van een rekensom is echter aan minder
verrassingen onderhevig dan een voetbalwedstrijd,
vooral als men taaie tegenstanders tegenover zich heeft
als de stoere K.F.C.'ers
Wat niemand vermoedde en ook in tegenspraak
schijnt te zijn met den einduitslag, 72, gebeurde.
Het werd een uiterst spannende partij voetbal, die
pas in het laatste kwartier volledig beslist werd.
Na de 20 voorsprong bleef het hooge tempo, dat
onze menschen ingezet hadden, nog slechts korten tijd
gehandhaafd.
In die periode bleven een paar fraaie kansen, om den
voorsprong op te voeren, onbenut. Dat werkte mis
schien wat teleurstellend op onze aanvallers, geleidelijk
bekwamen de Koogers van den eersten schrik en kregen
meer vat op het Ajax-spel.
Wel bleef Ajax den boventoon voeren, vooral dank
zij het betere positiespel, doch de Koogsche aanvallen
kregen een steeds gevaarlijker karakter en vooral toen
Kruiver met een diagonaal schot den achterstand ver
kleind had, werd het meer en meer 'n spel met wis
selende kansen.
Keurig verdedigingswerk aan beide kanten, was de
oorzaak, dat de ruststand tot 21 beperkt bleef.
De tweede helft was er een met hindernissen.
Nauwelijks waren eenige minuten gespeeld en ook
in deze korte periode was het spelbeeld gunstig voor
ons toen een striemende regen neersloeg en scheids
rechter Lissauer tot een onderbreking van den strijd
besloot.
Een dergelijke onderbreking is in den regel niet in
ons voordeel en wgs dat zeker niet in dezen strijd.
De Koogsche ploeg was qua techniek en positiespel
stellig de minst sterke en moest, om tot hetzelfde resul-
