PAG. 164 - A J A X CLUBNIEUWS
DIEPENBEEK
op wien tal van Feijenoordaanvallen te pletter liepen.
richting veranderd en belandde links in het doeldoch
om het even, links oi rechts, de bal zat en de
duizenden Amsterdammers jubelden.
Een merkbare inzinking viel bij de F eijenoorders
waar te nemen, waarvan zij zich eerst kort voor de
rust herstelden.
Dat de tweede helft ingezet zou worden met een
poging der Rotterdammers om den achterstand in te
loopen, viel te begrijpen.
De Feijenoord-ploeg, die in opstelling veranderd
was, viel met man en macht aan. Onze defensie had
er blijkbaar op gerekend en vormde een hechte ver
dedigingsmuur, waar alle Rotterdamsche stormloopen
tegen te pletter liepen.
Na ongeveer 10 minuten was de druk vrijwel door
staan, zonder dat Feijenoord het tot een redelijken
scoringskans had kunnen brengen.
Toen kwam het fraaiste deel van den wedsti ijd.
Met razend snelle uitvallen werd onrust gestookt
in de Feijenoord-defensie. Volkers bracht door z'n
onuitputtelijke serie trucs en schijnbewegingen Dijke
tot wanhoop en ook den pittig spelenden Jurriaans
kon geen moment losgelaten worden.
Toen de tweede helft circa 10 minuten oud was,
scheen een nieuw Ajax-doelpunt onafwendbaar
Volkers was na snellen ren Dijke en v. Heel beiden
gepasseerd en naar binnen gezwenkt. Op enkele
meters van doel dreef hij de onzelfzuchtigheid ten top
door toen nog door te geven naar v. Reenen; een
Rotterdamsch been kon het leer echter nog juist zoo
veel van richting veranderen, dat Piet er niet meer
bij kon komen.
Uitstel was echter geen afstel. Opnieuw goochelde
Wim den bal langs Dijke, lokte nog twee andere
verdedigers naar zich toe en plaatste toen langs dezen
naar v. Reenen, die zonder dralen den bal langs van
Male knalde. Een zeldzaam mooi doelpunt van opzet
en afwerking.
Ajax was in deze periode in grootschen vorm.
Een prachtschot van v. Deyck kon v. Male nog juist
over de lat tot corner tippen.
leer onverwachts kwam de balans, die definitief
naar onze zijde scheen te zijn doorgeslagen, weer in
labielen evenwichtstoestand.
Bij een feilen aanval van Feijenoord werd het leder
weggewerkt. Mutters floot en gaf penalty; waarvoor
weten we niet.
Feijenoord's aan
vallers waren reeds
terugloopende; pro
testgeroep uit het pu
bliek, dat op 'n begane
overtreding zou kun
nen duiden, had even
min weerklonken.
Men kan veilig aan
nemen, dat als er iets
geschied zou zijn, het
welk niet door den
beugel kon, de Rot
terdamsche spelers en
publiek zich niet zoo
lakoniek gedragen
zouden hebben.
Ook de wijze waar
op diverse Sportver
slaggevers den straf
schop in hun ver slag en
memorëeren is veel-
beteekenend. De een
meent hands, de ander
duwen in den rug. De
Telegraaf omschreef
het zoo vaag mogelijk
met „een vermeende VAN REENEN
overtreding". dic in Kot^Zn\Tlt 3x he'
