H.V. V. en Ajaxjunioren die elkaar eveneens op 24 Januari bekampten. Onze jongens bleven met 9—1 in de meerderheid. Reeds 'n reeks van jaren geeft Rood-Wit den toon aan en zwoegen en ploeteren de Geel-Zwarten om van de onderste plaats af te komen. Tóén waren we dol van vreugde bij 'n enkele overwinning, en nu beschouwen we winnen als volkomen logisch en normaal en verliezen als iets, dat er bij Ajax feitelijk niet bij moest hooren. Smuigel, meneer, niets dan smuigel, verklaarde 'n passagier van lijn 1 aan z'n buurman. Ze willen natuur lijk op eigen veld kampioen worden, het moet weer centen opbrengen! Doch ter zake! We zouden U iets vertellen van den wedstrijd H.V.V.Ajax. Het heeft er somber voor ons uitgezien daar aan den Wassenaarschen weg. Eigen aardig is het, hoe ons elftal plotseling zoo gevoelig voor 'n tegenslag kan zijn. De laatste maanden is het bij herhaling voorgekomen, dat we met 'n goal verschil achter stonden en er was geen enkele speler, die zich daardoor uit het evenwicht liet brengen. Tegen R.C.H. en 't Gooi was de achter stand juist 'n stimulans tot grootere activiteit en beter spel. Toen echter H.V.V. kort na het begin de leiding had genomen, leek het of onze menschen lood in de schoenen hadden. Tempo en verrassing ontbraken totaal in ons spel en toen Max Jansen met 'n prachtkogel er 20 van maakte, leek er niet veel hoop meer voor ons te bestaan. Ons spel was zeldzaam nerveus en het eenige goede wat er te memoreeren viel, was de tactische verwisseling van Wim Anderiesen en Jurriaans bij de hoekschoppen op het Haagsche doel. Onze spil heeft bij dergelijke hooge ballen iets wat ons binnentrio mist en den doorslag geven kan: lengte. Het heeft in dezen wedstrijd geen succes gehad, doch 't scheelde 'n paar maal zeer weinig. Laten onze menschen deze tactiek die we vroeger AJAX CLUBNIEUWS - PAG. 109 reeds aanbevolen handhaven. Nog meer aan te be velen lijkt het ons als niet Jurriaans, doch v. Reenen tijdelijk de spilplaats bezet. Bij 'n slecht weggewerkten hoekschop en v. Reenen's schietkunst kan zulks verras singen opleveren! Na de rust vlotte het, mede door 'n omzetting van onze voorhoede, veel beter, doch vooral was de wil om te redden wat er nog te redden viel, de groote factor, die ten slotte nog tot 'n gelijk spel heeft geleid. Vooral in de periode, die 10 minuten na de hervatting inzette, had H.V.V. niets meer in te brengen. Het was één lange belegering, waarbij Kremer in het Haagsche doel uit nemend werk deed en ongetwijfeld het groote struikel blok voor ons was. Mulders, die evenals tegen H.B.S. de beste onzer aanvallers was, smaakte het genoegen met twee doelpunten alsnog 'n gelijk spel voor ons te veroveren. De laatste minuten brachten slechts onbeteekenend spel, beide ploegen waren oververmoeid en blijkbaar met 'n verdeeling der punten tevreden. H.V.V.'s elftal was beduidend beter dan dat wat in Amsterdam tegenover ons stond. Naast den doelman kon ons het spel van den links binnen en centervoor het meest bekoren. De voorwedstrijd tusschen de H.V.V.- en Ajax- junioren droeg 'n eenzijdig karakter. Aanvankelijk beten de Haagsche welpen nog fel van zich af, doch reeds tegen het einde van de eerste helft raakten zij door de betere techniek en teamwork van de roodwitten overspeeld en in de tweede helft bracht 'n stevige 91-overwinning voor onze jongens, die 'n goeden wedstrijd speelden, zonder nochtans in topvorm te zijn.

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1932 | | pagina 3