PAG. 28 - A J A X CLUBNIEUWS
VAN HET „VIJFDE".
MET DE AsADSPIRANTEN NAAR DE VOLE-
WIJKERS.
beschaamd zijn geworden, want ons vierde elftal speelde een
pittige wedstrijd, waaraan vooral het somtijds al te forsche spel
van onze tegenpartij het zijne bijdroeg. Dit werd evenwel op
een flinke en kordate wijze door onze jongens beantwoord.
Alhoewel wij physiek zeker een heel stuk in de minderheid
waren, werd door het elftal volkomen beseft, dat men enkel
met mooi technisch voetbal niet altijd winnaar is. Nadat wij
aanvankelijk met 0—1 achter stonden, wisten wij spoedig gelijk
te maken en ontspon zich nadien een feilen strijd om de leiding
met af en toe een tikje overdreven forschheid. Het resultaat
bleef evenwel een gelijk spel, nadat aan beide zijden nog wel
een paar kansjes onbenut waren gebleven. De verhouding was
evenwel met deze draw goed uitgedrukt.
Wat onze spelers betreft heeft Wim Thuman een uitstekenden
wedstrijd gespeeld en een paar knappe safes verricht. Onze beide
backs Arends en Belmer waren constant goed en vooral hun
„ruimen" was uitstekend. Het stevige spel was een kolfje naar
hun hand, maar vooral Jaap hoede zich voor al te forsch in#
grijpen. In de half#linie was Wim Bakker prima, het aangeven
vooral was best. Jammer dat hij na de pauze last kreeg van
blaren. Neubauer werkt als spil ontzettend hard, maar met de
helft minder werk zou hij eens zooveel kunnen bereiken, indien
hij voldoende zijn hoofd gebruikte. Vooral zijn openen is nog
onvoldoende, maar als hij de wijze lessen van Jack goed volgt
komt hij er zeker. De wil is er, daar ben ik van overtuigd.
In de voorhoede was de ZuidsAfrikaansche Pietermanknecht
opgenomen, die het nog lang niet verleerd was. Botje heb ik
wel eens beter gezien, maar mogelijk dat het nog een beetje
vroeg voor hem was. Kermer „de ballenvreter" zijn spel is te
veel gebaseerd op het maken van doelpunten, goed afgeven en
spelverdeelen is echter minstens even noodzakelijk voor een
centervoor. De beide vleugels kregen over het algemeen weinig
te doen, zoodat zij hun kunnen niet voldoende hebben getoond.
Na den wedstrijd werd er in de kleedkamer onzer gasten nog
een strijd gevoerd, maar thans op pugilistisch gebied. Het
vlaggen der grensrechter viel bij enkelen schijnbaar niet in goede
aarde, hetgeen naar des Heeren grensrechters oordeel niet
gegrond was. Wel een onverkwikkelijk slot van zoo'n frisschen
en zonnigen Zondagmorgen.
ERVE.
RIVALEN II-AJAX V 0-7.
Ziezoo, het spel is weer begonnen en de mannen van ons
vijfde hebben met een soepele 7—0 overwinning de competitie
ingezet.
Om ruim twee uur trapt Hetebrij voor Ajax af en bestoken de
onzen direct 't groen#witte doel waar 'n schot van Hetebrij rakelings
naast gaat. Rivalen brengt dan een tegenbezoek via haar linker#
vleugel, maar onze verdediging is op haar post en slaat deze
aanval af. Na ongeveer 15 minuten opent Timman de score met
een hard schot, even later gevolgd door een mooien bal van
Boef. Ajax is in het veld zeker de meerdere en het duurt dan
ook niet lang of Timman wipt den bal wederom in het doel,
waar de keeper achter de lijn stopt 3—0. Nadat de scheidsrechter
een penalty wegens ongeoorloofd „nemen" van Timman over
het hoofd heeft gezien krijgt een der backs den bal toevallig
tegen zijn hand en de daaruit ontstane strafschop wordt door
Hetebrij keurig ingeschoten. Na de aftrap zit de tegenpartij
voor ons doel, doch tot doelpunten komt het niet, zoodat we
met een veilige 4—0 voorsprong gaan rusten.
Direct na de hervatting heeft Hetebrij succes uit een goed
aangegeven bal van Blomvliet, welke hij onhoudbaar inschiet.
Ajax gaat de zaken dan wat kalmer opnemen, terwijl Rivalen
alles forceert om een tegenpunt te scoren, met het gevolg dat
Ajax nogal eens een vrije schop krijgt te nemen. Hetebrij zet
dan eens alleen door, stuift de backs voorbij, een knal en no. 6
is ter wereld. Ons laatste goaltje wordt door Bomvliet gemaakt.
Alvorens ik eindig zou ik enkelen er nog op willen wijzen,
dat iedere speler, al is hij ook nog zoo goed, fouten maakt.
Ook de scheidsrechter heeft het wel eens mis, maar ga dan nooit
staan kankeren. In het eerste geval werkt het neerslachtig op
den betreffenden speler en bederf je de goede stemming in het
elftal ermee, in het tweede geval heb je kans dat we met 10
menschen verder moeten spelen. Dus voortaan monden dicht.
Afgesproken
SUNIT.
T. I. W. II-AJAX V 0-3.
Zondag 4 October. Vandaag aldus T. I. W. II geklopt. Een
spannende maar niet mooie wedstrijd. Enkele geeLzwarten gingen
hun boekje te buiten, door wat al te flink „op#de#beenen" te
spelen, al waren een paar Ajaxieden ook niet heelemaal „zuiver".
Niettemin is de overwinning volkomen verdiend. Den geheelen
wedstrijd waren we in het veld sterker, maar voor het doel
ontbrak het juiste schot. Van de match het volgende
Direct na den aftrap omzwermen de Ajaxieden het T. I. W.#
doel, doch zonder succes. Na 20 minuten spelen bewerkt een
der geel#zwartjes den bal met de hand en Hetebrij zet de toe#
gestane penalty in een doelpunt om (01). T. I. W. komt dan
krachtig opzetten, doch onze verdediging keert alles. De half#
linie speelt vandaag een puike partij, ook de achterhoede is er
goed in. De voorhoede doet goed haar best, maar het lukt niet,
steeds is er een T. I. W.#been, dab den bal terugzendt. Met een
1—0 voorsprong gaan we rusten.
Na de thee heeft Ajax wind mee. Doch ook nu blijft succes
uit, wat grootendeels te danken is aan de T. I. W. achterhoede
met hun keeper aan het hoofd, die het beste, en ook tevens
„fairste" deel van de ploeg vormde.
Er moeten nog ongeveer 20 minuten worden gespeeld, als
wederom de bal voor het T. I. W. doel met de hand wordt
bewerkt. De penalty wordt echter schitterend gestopt, maar de
keeper kan de bal niet vasthouden, Koedijk plaatst hem nu naar
Hetebrij, die er 2—0 van maakt. Dezelfde speler maakt even
later met een schitterend schot de stand op 30 waarmede
tevens het einde komt.
SUNIT.
De Over#IJ#sche club bezit daar aan den overkant een mooi
complex terreinen op het Mosplein. Flinke kleedkamers en een
drietal velden. Alleen het grastapijt is niet volmaakt, de grond
niet effen als het al meer genoemde biljartlaken. Onze jongens
hadden er nog al last van. Maar de goede stemming zat er van
den aanvang af in en bleef er ondanks de hobbeltjes van het
veld, den vreemd springenden bal en de dikwijls aanvecht#
bare beslissingen van den onfeilbare, tot het einde toe in. De
buitenspelregel scheen voor het arbitrale oog alleen ten nadeele
van Ajax te bestaan. Zoo haastig was de referee met constateeren
van offsside, dat hij zich herhaaldelijk vergiste. Eenmaal vond
hij zijn beslissing zelf al te dol en herstelde zijn fout, maar had
