CLUBNIEUWS DER A.F.C. AJAX. 147
totaal niet genomen. De keepers trapten geen enkelen
bal uit de handen, doch alles direct van den grond.
Overigens hebben beide doelwachters niet veel gepres
teerd. Vooral Hibbs is mij bijzonder tegengevallen.
Pearson b.v. liet 5 minuten voor het einde een harden
lagen bal door zijn beenen gaan. Wat hij gezegd heeft,
weet ik niet, maar hij zal de goden wel gedankt hebben,
dat hij precies naast den goalpaal stond en dat de bal
juist naast inplaats in de goal terecht kwam.
De spontaniteit, waarmede de tegenstanders elkaar
na afloop gelukwenschten, deed erg prettig aan. De
overwinnaars kon men het beste vergelijken met een
troep schooljongens, die van een naburige school had
den gewonnen.
Thans begon de uittocht uit het stadion in een nog
steeds stroomenden regen. Van te voren was ons een
verzamelpunt aangeduid, waar wij allen te zamen zou
den komen, teneinde de terugreis naar de city te aan
vaarden. Het wachten duurde zeer lang, maar ten slotte
bleek de hoop om het geheele gezelschap bij elkaar te
treffen, ijdel te zijn, zoodat. maar besloten werd om met
ons vieren op stap te gaan. Of iedereen op de plaats
van bestemming is aangekomen, weet ik nog steeds
niet. 's Avonds hebben wij voor een hoop geld goed
gegeten en lieten we ons de Hollandsche Bols goed
smaken.
Om kwart voor negen vertrok onze express weder
naar Harwich. De gastvrijheid van de Port Vale F. C.,
welke gingen toeren in Holland, werd algemeen ge
waardeerd. De overtocht was vervolgens weer slecht
door het ruwe weer, de dekens uit de onbewoonde
hutten bewezen evenwel goede diensten. Het ontbijt in
Hoek van Holland was weer echt Hollandsch. Om
zeven uur vertrok de trein naar Mokum en konden we
ons gereedmaken voor de Holland-Duitschland-match
om zoodoende het verschil met den vorigen dag te
bepalen.
Rest mij nog een woord van dank voor het prettige
reisgezelschap en het prettige humeur.
R. VUNDERINK.
WAAR IS DE HOED VAN C. E. DE VLIEGER?
Deze heeft op 1 Mei het hoofddeksel van een ander
mede genomen en het zijne laten hangen. De ruil is niet
goed bevallen en voornoemde Heer Vlieger verzocht
onze bemiddeling om de hoeden weer aan de juiste
kapstokken te brengen. Mededeelingen op ongezegeld
papier aan de redactie.
IETS OVER DE GUP FINAL.
DE LAATSTE WEEK.
Het is elk jaar hetzelfde. Je zweert heilig, dat je er
niet aan denkt naar de Cupfinal te gaan, maar hoe
dichter het naar den op een na laatsten Zaterdag van
April loopt, hoe minder je de bezwaren begint te tellen
en ontvang je dan op een goeden dag een uitnoodiging
van Birmingham om hun gast te zijn op 25 April ter
gelegenheid van de final in Wembley-stadion, dan
verdwijnen alle bezwaren als sneeuw voor de zon en
Vrijdagavond 9 uur zit je in de Hookexpress.
Reeds Dinsdag voor den wedstrijd was Birmingham
afgereisd, richting Londen. Maar waar ze zaten, wist
niemand, behalve directors, manager, trainer en spelers.
Alles werd gedaan om den spelers een rustig en aan
genaam verblijf te geven. Twee uur voor den wedstrijd
werd naar Wembley gereden. Zelfs om in de kleed
kamer te komen, moet men een aparte kaart bezitten,
waarvan er per club slechts 15 worden uitgegeven en
moesten de directors de kaarten wisselen om nog even
met hun spelers te spreken. Het had zeer veel hoofd
breken gekost voor Birmingham haar elftal had vast
gesteld en het was op verzoek van de spelers, dat
Bradford werd opgenomen. Een prachtdoelpunt werd
niet toegekend en ontnam Birmingham de stimulans, die
in dergelijke wedstrijden den doorslag geeft. Het mede
spelen van Bradford bleek een handicap en Briggs als
rechtsbuiten speelde zijn slechtsten wedstrijd, maar
Birmingham gaf grif toe, dat ze door een beter elftal
waren geslagen. Voor de Albion is, nu ze de eerste
divine heeft bereikt, het financieele resultaat van zeer
groot belang, daar het haar in staat zal stellen, het
team flink te versterken.
's Avonds gaf Birmingham een groot diner in het
Russell Hotel, waar bijna 500 gasten aanzaten, waar
onder het bestuur van de Football Association en
Football League, afgevaardigden uit alle landen van
Europa waar Birmingham gespeeld heeft. Ook waren
de drie overgebleven spelers van het elftal van Small
Heath, zooals Birmingham toen heette, die 45 jaren
geleden om den final gespeeld hadden, aanwezig. Had
Birmingham de cup gewonnen, dan zou deze voor den
president op tafel hebben gestaan; nu moest men
noodgedwongen genoegen nemen met een gemaakt
van chocolade. Er heerschte geen begrafenisstemming,
integendeel. Aan het einde van het diner werden de
speeches gehouden, waarbij ondergeteekende verzocht
was geworden, te antwoorden op den toast uitgebracht
op de buitenlandsche gasten.
Opmerkelijk was, dat onder het diner niet gerookt
