144 CLUBNIEUWS DER A.F.C. AJAX.
DE TWEEDE HELFT
Na de hervatting werd het na één minuut 31 door
Barendregt en Ajax had toen een gelukje, dat Van
Oyen in het strafschopgebied hands maakte, waardoor
Van Kol den achterstand tot 3—2 kon verkleinen. Na
een half uur was het 42 door Duynhouwer en twee
minuten voor dit inderdaad bittere einde scoorde Baren
dregt de 5e goal.
FEYENOORD—AJAX 5—2. De twee Feijenoorders zijn keeper
de Boer al gepasseerd, maar nog gaat het schot bij deze bijna
niet te missen kans naast het doel. Foto V.F.B.
Men zou over het spel van Ajax gisteren drie Revue s
kunnen vullen, men kan het ook in drie regels zeggen.
Dat laatste heeft deze redactie ongetwijfeld liever!
Welnu: Feyenoord heeft, toen het eenmaal op dreef
was, de tegenstanders zoo ,,in elkaar gedrukt", dat er
geen ontkomen meer aan was. Neem daarbij nog, dat
de voorhoede der roodwitten niets beteekende en de
middellinie steeds beroerder werd, dan is het begrijpelijk
dat ook het backstel zoo onbetrouwbaar begon te spe
len, dat de Feyenoord-voorhoede steeds tot het doel
van De Boer kon doordringen.
De beste in Ajax' middellinie was gisteren nog de
spil Anderiesen Jr., maar die had zooveel te doen, dat
hij tegen het einde uitgespeeld raakte door de goed
combineerende tegenstanders van het kastje naar het
overbekende muurtje werd gestuurd. Anderiesen Sr.
was na rust vervangen door Martens, die daardoor
bewezen heeft, dat hij ook niet meer tot het eerste
Ajax-elftal behoort. Diepenbeek was nog de eenige, die
in de algemeene malaise het hoofd boven water hield.
Over de voorhoede valt niet uit te weiden, 't Is nu
eenmaal vreemd bij deze Ajax-voorhoede, dat zij er
somwijlen volkomen uit kan zijn. Zoo'n periode heeft
zij gisteren doorgemaakt, 't Gebeurt echter, dat een deel
der aanvallers er nog iets van terecht brengt: gisteren
niet. Ten Have en Mulders, die deze competitie toch
wel goed werk verricht hebben, waren er volkomen uit.
De hoofdzaak echter blijft, dat de aanval voortdurend
strandde op de prima middellinie van Feyenoord. Neen,
't was gisteren een droeve Ajax-dag en de verwoede
supporters zullen over hun ploeg zeker niet te spreken
zijn.
Scheidsrechter Mutters heeft eveneens een off-day
gehad. Maar waarom mag hij die ook niet eens hebben
en anderen wel? ALEX IZAKS.
(Artikel en clichés met toestemming der Redactie overgenomen
uit de „Revue der Sporten".)
W
AJAX-P.S.V.
't Gordijn gaat op, het stuk vangt aan,
Zal 't 'n blij- of treurspel wezen?
't Verlangen naar de zegevaan
Is op 't gelaat te lezen.
Het is een strak gespannen sfeer
Bij twintig duizend menschen,
Die, blikkend op het veld van eer.
Aan 't slot een blijspel wenschen.
De juniores staan geschaard,
Als Ajax surrogaten,
Om P.S.V., ook hier vermaard,
Het speelveld op te laten.
Zij komen om het fundament
Van Ajax te beslechten,
En voor de eer en goeden naam
Van P.S.V. te vechten.
De strijd vangt aan, doch wat een kruis,
't Is dad'lijk al ontberen,
Daar tweemaal Boumans' nettenhuis
Een bal moet inkasseeren.
Maar dan komt weer het voetbalbloed
Bij P.S.V. naar boven,
Om bijna met dezelfde spoed
De voorsprong te ontrooven.
De aanval wisselt keer op keer,
Ze zijn gelijk in krachten,
Maar Ajax scoort toch tweemaal meer
Door hulp van duist're machten,
Zoo komt het einde van den strijd,
't Fortuin mag zegevieren,
En P.S.V. noteert met spijt
Een daling der papieren.
Men hoopt, men gist wel en men raadt,
En wenscht dat het voorspoedig gaat,
Maar wat men raadt; bij het besluit
Valt het toch meestal anders uit!
H. FBabbé.
(Overgenomen uit de P.S.V.-er.
