CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX
Al
J
r~
30
Waarde Vriend GoalpaaV.
i E zullen het vandaag eens hebben over de vrije
schoppen.
Dat is 'n ingewikkelde geschiedenis, houten
steunpilaar!
Ik heb zoon flauw idee, dat de Mijnheer, die
in het voetbalreglement de onderaf deeling „Vrije
schoppen" verzorgde, 'n sigarenhandelaar is ge
weest. Ondanks de enorme sorteering zijn er n.l. evenals bij de
sigaren, duidelijk twee hoofdgroepen te onderscheiden, lichte en
zware, terwijl er bovendien nog een is, waarvan als je die tegen
je krijgt, gezegd kan worden; „Dat je 'n kwade pijp rookt", de
strafschop.
Laten we de kwestie „Lichte en zware" eens nader bekijken.
De eene betoogt, voor zoover zij niet dient voor het beginnen of
hervatten van het spel, het straffen van reglements-overtredingen,
b.v. verkeerd ingooien, buitenspel staan, enz. De andere soort is
bedoeld als straf voor vergrijpen, waaronder we b.v. verstaan:
haken, natrappen, iemand opzettelijk doen vallen, opzettelijk den
bal met de handen spelen, enz.
Het is misschien voor zoo'n houten slungel als jij moeilijk te
begrijpen, maar ik hoop, dat je voelt, dat er in wezen tusschen deze
twee soorten een groot verschil bestaat.
De hooge oomes in Engeland en hun neefjes in den Haag hebben
het verschil wel terdege gevoeld en bestraffen de twee gevallen
dan ook zeer verschillend.
REGLEMENTS-OVERTREDINGEN
EN VERGRIJPEN
Voor reglementsovertredingen wordt gestraft met een vrijen schop,
waaruit niet direct gedoelpunt mag worden.
Voor vergrijpen wordt gestraft met een vrijen schop, waaruit wel
direct gedoelpunt mag worden.
Een tweede kenmerkend verschil is, dat voor reglementsovertre
dingen altijd gestraft moet worden en voor vergrijpen alleen indien
de overtreding moedwillig geschied is.
Geen gering onderscheid wordt hier dus gemaakt. Als een spe
ler verkeerd ingooit of buitenspel staat, dan wordt hij altijd be
straft, of de overtreding al dan niet moedwillig is, daar wordt niet
naar gevraagd. Raakt echter dezelfde speler den bal met de hand,
dan hangt het geheel van de opvatting van den scheidsrechter af
of er al dan niet straf zal volgen. Dit onderdeel is een van de las
tigste van de taak van een scheidsrechter en het is dikwijls zeer
moeilijk zoo niet onmogelijk om te beslissen of een overtreding al
dan niet moedwillig geschied is.
De menschenkennis van den arbiter speelt hier een groote rol en
diverse voetballers met talenten voor tooneelspeler vergrooten de
moeilijkheid niet gering.
Je ziet, het verschil is groot. Voor het gemak heeft papa N.V.B.
alle vergrijpen ondergebracht in één artikel, Nr. 9.
Dus alleen voor overtreding van art. 9 mag een vrije schop ge-
gegeven worden, waaruit ineens gedoelpunt mag worden. Halt!
Daar zou ik me haast vergammeren; ik voel reeds de vernietigende
blikken van alle Ajax-machtigen-met-de-fluit op me gericht. Ik ver
gat zoowaar den hoekschop. Die staat niet in art. 9 en is ook niet
wat je zoudt kunnen noemen een vergrijp. En toch mag uit een
corner direct gedoelpunt worden. Vroeger was dat niet zoo, maar
direct uit een hoekschop den bal in de goal plaatsen vonden de
heeren zeker zoo'n mooi kunststuk, dat ze besloten dat dat wel
een goaltje waard was. Het is tot op het oogenblik de eenige uit
zondering.
ALGEMEENE REGELS
Al is er in wezen een groot verschil, toch zijn er wel eenige alge-
meene regels, welke gelden voor alle vrije schoppen, artikel negen
of niet.
Ten eerste: De speler, die een vrijen schop neemt, mag den bal
niet weer aanraken, voor zulks door een anderen speler is gedaan.
Ten tweede: Geen der spelers der tegenpartij mag vóór de vrije
schop genomen is, dichter dan 9 meter bij den bal komen tenzij
hij zich op eigen doellijn bevindt. (Deze uitzondering is van veel
belang bij 'n vrije schop wegens reglementsovertreding in het
eigen strafschopgebied.
Wanneer dus een dergelijke vrije schop binnen 9 M. afstand
van het doel gegeven wordt, kunnen de spelers op den eigen
doellijn gaan staan, wat men dan ook veelal ziet gebeuren).
Ten derde: Een vrije schop wordt beschouwd als te zijn ge
nomen, als de bal een volledige omwenteling heeft gemaakt, of zich
verplaatst heeft over een afstand gelijk aan zijn omtrek dat is
70 c.M.
Ik zal me thans bepalen tot een vrijen schop, en wel dien, waar
het spel mee begonnen wordt of hervat.
DE BEGINSCHOP
Die moet genomen worden vanuit het midden van het veld.
Ook bij dezen moeten alle spelers van de tegenpartij minstens
9 Meter van den bal blijven. Om de controle daarop te ver
gemakkelijken heeft men vanuit het hart van het veld een cirkel
met een straal van 9 Meter getrokken, die dus door de tegenpartij
niet overschreden mag worden. Bovendien mag geen speler van
welke partij ook, het midden van het veld overschrijden in de
richting van de tegenpartij, vóór den schop genomen is. De begin-
schop moet gedaan worden in de richting van het doel der
tegenpartij, v. Reenen mag dus den bal niet direct naar den
achter hem staanden Anderiessen spelen. Wordt de steun van de
halflinie direct na den aftrap gewenscht, dan speelt v. Reenen den
bal eerst schuin naar voren op Volkers of Strijbosch en deze
geeft het leder terug aan een der halfbacks.
Terwille van de overzichtelijkheid zal ik je nu niet opsommen
uit welke vrije schoppen wel of niet gedoelpunt mag worden, doch
eerst in het volgend nummer te behandelen het beruchte artikel 9
van het reglement, daar vallen alle „Vergrijpen" onder.
Tot den volgenden keer!
Je vriend,
DEKLAT.
