HET SPEL VAN Z.F.C
J
96
CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX
LV
e groote strijd waarnaar tienduizenden ge
hunkerd hebben is gestreden.
Het resultaat zal waarschijnlijk geen van
beide partijen bevredigd hebben, immers 'n
rechtstreeks antwoord op de vraag wie de
sterkste is, is niet gegeven en daarop had
men toch in beide kampen, zij het met tegengestelde
verwachtingen gehoopt.
Hoe de beslissing nu zal vallen, het is moeilijk te
voorzien. Wellicht dat een der partijen in de nog res-
teerende wedstrijden struikelt en daardoor den ander
aan het kampioenschap helpt.
Een tweede mogelijkheid en deze zouden we spor
tief de meest gewenschte achten is dat zoowel Z.F.C.
als Ajax geen enkel punt meer verspelen en 'n beslis
singswedstrijd op onzijdig terrein zal moeten uitmaken
wie de eere-plaats toekomt.
Laten we eerst eens beginnen met onze tegenstan
ders.
In de eersfc plaats hebben we respect voor de wijze
waarop de Zaankanters hun kans verdedigd hebben.
Dat was zwoegen van begin tot einde en toonde dat
men hier met door en door getrainde spelers te maken
had.
Daarnaast dient het aantrekkelijke aanvalsspel van
de Zaansche voorhoede geprezen te worden. Met vaak
uitstekend voetbal hebben deze 5 heeren onze verdedi
ging handen vol werk gegeven.
Achter deze voorhoede bevond zich 'n Zaansche
verdediging.
„Zaansch" wil in, dit geval zeggen .Verbeterd Hol-
landsch", dus spelers die de techniek absoluut onder
geschikt maakten aan de physieke kracht.
Zij hebben met het geestdriftig op den man spelen
bijna volkomen hun doel bereikt. Ajax kon haar spel
niet ontplooien.
Dat dit systeem zoo goed lukte danken de Zaan
dammers in de eerste plaats aan Scheidsrechter Vol-
tijn, die de felste charges ongestraft liet en zelfs zoo
danig met twee maten mat dat het publiek den sterken
indruk van partijdigheid kreeg.
Zoo maaide bijv. v. Reenen een Z.F.C.-er en v. 't
Kaar ten Have de beenen onder het lichaam weg. De
Ajacied kreeg 'n vrije schop plus 'n waarschuwing en
de Z.F.C.-er kreeg .niets.
Zoo kon het ook gebeuren, dat Wim Anderiesen's trui
aan flarden gescheurd werd, 'n paar hevig bloedende
schrammen over z n borst opliep en, dat kan toch
moeilijk met .Voetballen" gebeurd zijn zonder dat
straf volgde.
Eenmaal kreeg Anderiesen zelfs na radicaal gevloerd
te zijn bovendien nog 'n vrije schop tegen!
Het frappantste staaltje scheidsrechters-techniek za
gen we in dc tweede helft.
Op de Zaansche helft even voorbij de middenlijn
moest de heer Voltijn feitelijk Z.F.C. straffen, doch
beduidde met handgebaren door te spelen. Toen echter
door het doorspelen Volkers plotseling het leder in
zeer gunstige positie toegespeeld kreeg, floot de arbiter
alsnog en kende Ajax 'n vrijen schop toe!
Gelukkig wist het Amsterdamsche publiek, dat door
al de,ze scheidsrechterlijke caprioles haar bekende mo-
kumsche gemoedelijkheid begon te verliezen, deze tegen
het einde weer terug te vinden.
Over het annuleeren van v. Reenen's doelpunt vóór
de rust zullen we geen oordeel geven; onze positie voor
het midden van het speelveld was daarvoor niet gunstig
genoeg. Diversen onzer, die zich op de juiste hoogte be
vonden, waaronder ook 'n oud internationaal, aan wiens
meening we veel waarde hechten, ontkenden het buiten
spel staan van v. Reenen absoluut. De Heer Voltijn, die
zich in het midden van het speelveld ophield, gaf dan
ook de beslissing o.i. alleen op het appelleeren van
Z.F.C.
Buiten den scheidsrechter waren er nog twee fac
toren, welke den Zaandammers ten goede kwamen.
In de eerste plaats het feit, dat enkelen het Ajax-
spel ontrouw werden en gingen probeeren te Zaan
kanteren" om het zoo maar eens te zeggen. Daar maakte
zich o.a. ook v. Reenen aan schuldig, n.b. iemand, die als
voetballer 'n klasse hooger kan staan als z'n tegen
standers, doch alleen als hij blijft voetballen, niet als
hij forsch gaat spelen en daarmee z'n beste troeven,
techniek en snelheid, uit handen geeft.
De tweede tactische fout was het dikwijls hoog
spelen van den bal. Tegen lichamelijk sterkeren betee-
kent bal in de lucht, bal voor de tegenpartij. En deze
stelling bleek hier zeer juist, bijna iedere hooge bal
kwam den Zaankanters in het bezit.
Was het niet typisch, dat juist in 'n moment van
vlak spel Feyen-Wim Anderiesen-v. Reenen de
gelijkmaker geboren werd? Wij blijven het betreuren,
dat de pogingen van verschillende zijden 't vorig jaar