CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX
V
de wang, een sprintje, een puntschot en het was 81, waarmede
het einde kwam.
Rest mij nog te vermelden dat Dreesde voor ons op keurige wijze
de lijn bewaakte en Tijssen, v. Hesteren, Swart, Kant en onder-
geteekende ons best geamuseerd hebben en flinke koude voeten
hadden.
De stemming was reusachtig en een vroolijk gezelschap stapte
in de tram, richting Arnhem. Hotel Sluis was ons doel. de heeren
hadden reuzentrek. Nu, de maaltijd was in orde, Tan v. Dort kwam
ook een kijkje nemen en gaf de noodige inlichtingen waar de ploeg
zich 's avonds vermaken kon. Persoonlijk werd ik geïnviteerd ten
huize v. Dort. Ik dacht aan onzen president op onze laatste ver
gadering, aan de eene zijde de Nederlandsche, aan de andere zijde
de Twentsche bank, enz. Bij Jan was het zoo, hij woont geweldig:
de eene zijde een tandarts, den anderen kant dito en schuin over
hem Dd. Göbel, u begrijpt, dood gaan doet hij voorloopig niet. De
Kerstboom brandde gezellig, zijn dochtertje, een leuk meisje van
bijna vijf jaar, babbelde aardig en mevrouw v. Dort haalde diverse
herinneringen op, Jan bleef niet onbetuigd -en onder een kopje thee
en een glaasje vloog de tijd om. Toch moest ik de ploeg weer op
zoeken en in gezelschap van Jan troffen wij de heeren spoedig in
reuzen stemming. Allen zijn keurig thuis gekomen en netjes gaan
slapen, ofschoon ik dat eigenlijk niet behoef te vermelden, oud
toeristen weten er alles van. Halfnegen reveille was de afspraak,
maar wie begrijpt mijn verbazing, 's morgens 6 uur ongeveer ont
waak ik door eenige jongelui, die hun spieren in conditie brachten
en op de gang aan het sprinten waren. Ik slaap weer in, half
negen: opstaan heeren; ik sta op, doe slaperig de gordijnen open,
kijk op de straat en zie vier Ajacieden in gezelschap van twee
dames in den looppas keurig het hotel voorbijsnellen. Dat wij bij
zooveel ambitie des middags met 92 wonnen, is dan ook geen
wonder. Halftien ontbijt, daarna een heerlijke wandeling naar Sons-
beek; waterval en hertenkamp bezocht; kop koffie gedronken, naar
het hotel en geluncht. Jan v. Dort was onze gids en onder zijn
leiding naar het Vitesse-veld. Eerst hier kregen we het eerste
contact met de Vitesse-leiding en of we wel zouden spelen. Na
tuurlijk spelen was het antwoord, de lijnen werden van de sneeuw
ontdaan en met Jan v. Dort als grensrechter stelde het volgende
elftal zich op;
Landzaat
v. Rooy Klaver
Doon de Bois v. Leeuwen
Kuipers Heins Blomvliet Schubert Reys
Onmiddellijk na den aftrap neemt Ajax het spel in handen en
Blomvliet is de man die de eerste goal scoort. Vitesse, wat een
knapen waren er bij, probeerde het met enkele uitvallen, maar
Ajax was troef. Keurig werd door onze jongens gespeeld en of
schoon de Vitesse-doelman enkele ballen had kunnen stoppen, had
zelfs Göbel de Vitesse-nederlaag niet kunnen verhinderen. De rust
stand was 51. De tweede driekwartier begon met een Vitesse-
overwicht en zelfs werd de achterstand verkleind. Geleidelijk echter
kwam Ajax weer los en soms wandelde onze voorhoede door de
Vitesse-verdediging heen. De sneeuw viel gestadig neer en voor de
weinige toeschouwers moet het een eenzijdigen wedstrijd geweest
zijn. De eindstand kwam met 92 en de doelpaal had kort voor
het einde de tiende goal verhinderd. Op weg naar de kleedkamer
was onze actieve secretaris al aan de telefoon voor den uitslag,
ook len Kerstdag waren wij opgebeld en hadden de 102 overwin
ning van het eerste met luiden bijval begroet. Vlug aangekleed en
naar het Vitesse Clubhuis. Onder begeleiding van de Vitesse-band
werd gedanst en gezongen, v. Dort werd juichend rondgedragen,
91
kortom de stemming was best. Nu naar het hotel, de magen jeukten
weer. Het eten was wederom in orde, we lieten het ons best smakqn.
Het einde van het diner was tevens het teeken voor de terugreis.
Na afscheid genomen te hebben van den hoteleigenaar, mijnheer
Jacobs, met de belofte dat zoo we Arnhem wederom mochten be
zoeken we Hotel Sluis (het ligt 1 minuut van het station) niet
zouden vergeten (het was in orde daar), stapten we naar het station
en drukten in den trein nog even de hand van Jan v. Dort, die ons
uitgeleide deed. Onder een praatje en een kaartje verliep vlot de
terugreis en arriveerden we bijtijds in Amsterdam, het was voorbij.
Alle tochtgenooten nogmaals bedankt voor de prettige medewer
king. Ajax' naam is ook bij de lagere elftallen in goede handen;
dergelijke tripjes bevorderen den clubgeest en vriendschapsbanden.
W. DE BOIS Jr.
WAT JAMES EN BIG BOY TE VERTELLEN HEBBEN.
Touren, tooverwoord en verwekker van blijde gezichten, vooral
bij de getrouwden en verloofden, zou dit komen doordatoch
neen, laat mij niets slechts denken, ze krijgen thuis toch ook wel
eens een uitgaansavondje, al is het dan maar om te trainen.
De kerstdrukte aan het C.S. bleek voor het troepje vroolijke
Ajacieden welke zich zelfs bij reisaangelegenheden ware strategen
toonden, geen bezwaar. Ieder talmde zooveel mogelijk, zoodat het
deftige gezelschap weldra, bij gebrek aan houten banken, in de
zacht roode kussens der le klas coupé gedoken zat. Door het
spelen van een banaal „zwikkie" (waarschijnlijk nooit in le klas
wagons vertoond) werd het geld onderling wat overgeheveld en
toen wij na aankomst in Apeldoorn door een A.G.O.V.V.-bestuur-
der naar een geschikt café geleid werden, bleek dat o.a. onder-
geteekende reeds 83 ets. rijker geworden was. Tijdens de lunch
viel direct het prima teamwork op, een hoeveelheid uitsmijters,
voldoende voor het Nederlandsche leger op oorlogssterkte, werd
eendrachtelijk naar binnen gewerkt, waarna de combinatie Lotte,
Kroese en Belmer de pathefoonsterkte probeerde, afgewisseld met
technische wenken van Van Praag, gramofoon-expert par excel
lence. Hierna konden wij per autobus naar het A.G.O.V.V.-terrein
vertrekken, eerst echter moest „Big Boy" nog twee heeren op
schommelen, welke reeds op jacht waren naar edel wild.
A.G.O.V.V. beschikt over een uitgestrekt boschcomplex, waarin
3 prachtige speelvelden (waarvan 1 is voorzien van schijnwerpers
voor training), de leden mogen vrij in deze bosschen wandelen
en kampeeren; eenige Ajacieden wilden zich direct als lid bij
A.G.O.V.V. opgeven, speciaal voor het wandelen. Sportieve men-
schen toch die Amsterdammers.
Over de match zelf kan ik kort zijn. Bij het goaltrappen bleken
onze menschen er reeds geweldig in te zijn, alles was raak en de
Technische Commissie kon dan ook met het volste vertrouwen
de gereserveerde zetels innemen. Onder, op een licht sneeuwbuitje
na ideaal voetbalweer, werd begonnen en reeds dadelijk is Ajax
sterker, toch duurde het nog vrij lang voordat Wim v. Gelderen
met een ver schot de score opent; tot de rust komt hier geen
verandering meer in, alleen weet de deklat het A.G.O.V.V.-doel
eenige malen voor doorboring te behoeden. Na rust is Ajax weer
voortdurend aan bod en weten Bakker en Remiens nog 2 goede
doelpunten te fabriceeren, vooral het eerste was een juweeltje.
Het was een prettige, faire wedstrijd, waarin Ajax als elftal een
keurig geheel vormde, zoodat A.G.O.V.V. er met 30 nog goed
is afgekomen.
Iets wat ons, Amsterdammers, vreemd aandeed was, dat de meeste
spelers der tegenpartij rookende het veld betraden; onze rechts
buiten bezorgde daartegenover aan Apeldoorn een primeurtje door