WedStrljp
VERfLAGEN
J
CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX
V.
Amsterdam, 22 Dec. 30.
Dear Bill,
e schrijven Zondag 21 December en de „London-
fogdie eenige etmalen onze Metropolis in ne
velen hulde, is verdwenen als sneeuw voor de
jon. Het is een prachtige dag en ideaal voetbal-
weer. Helaas Bill, hoe graag ik ook zou willen,
heden ben ik niet van de partij. Hoe en waarom...
.„never mind Bill", maar ik mag aan den kant zitten en het „et tu,
Brute!", lijkt mij hier niet misplaatst.
Niettegenstaande ik aldus alweer een ohaangename ondervinding
rijker ben en het eerste elftal thuis speelt, sta ik dezen Zondagmor
gen toch op het Stationsplein, echter zonder dat mijn karbies met
voetbal-attributen aan mijn arm bengelt. Zoo zie je weer Bill, met
een variant op het bloed, „De bal huppelt waar hij niet rollen kan".
Druppelsgewijze komen de deelnemers aan de expeditie naar
Wormerveer, welke de op eigen veld geleden nederlaag gaat revan
cheeren, opdagen en als het peleton volledig is, dan blijkt, dat het
uit de volgende legionnairs bestaat:
Happel
v. Rooye Klaver
Doon de Bois v. Leeuwen
Kuipers Heinz Blomvliet Schubert Reiss
Reserves zijn: Adriaanse, die zoo langzamerhand op deze betrek
king geabonneerd is en J. Koomen, een knaap van de oude garde,
waarop ook weer eens een beroep gedaan is en niet tevergeefsch.
Vunderink, voor de verkorting door de vriendenschaar genoemd,
Roelof, Pieter, Jan vertegenwoordigt de selectie-commissie en als
hij erbij is, dan kan de tegenpartij wel inpakken, oftewel Ajax III
wint.
Met het oog op de aanstaande Kersttrip, diepen wij gedurende
de reis oude toer-herinneringen op en zooals je weet, als een Aja-
cied over dergelijke onderwerpen een boom opzet, dan is hij voor-
loopig nog niet uitgepraat. Voor wij het weten zijn we in Wormer
veer aangeland en vinden ons eenige oogenblikken later, temidden
van een schare belangstellende Zaanlanders op het aardige W.F.C.-
terrein terug. Wim de Bois wint den toss en kiest heel tactisch zon
en publiek tegen. Dit laatste in verband met de ligging van het
veld. De eerste aanval is voor ons, doch één der W.F.C.-backi,
werkt corner. Kuipers plaatst den bal echter achter het doel, zoodat
deze kleine kans verloren gaat. De W.F.C.-ers schijnen grootsche
plannen te hebben, want na den gememoreerden Ajax-attack, nemen
zij het spel in handen. Zij spelen echter een spelletje van het be
kende Zaansche recept, wat hoofdzakelijk op hard werken en het
z.g. doorhalen gebaseerd is.
De Bois wordt hier al gauw de dupe van en krijgt een flinken trap,
speelt even later weer vroolijk verder. Onder de bedrijven door no-
teeren we een paar goede schoten van Schubert en Heinz, maar
succes blijft uit. Ook de W.F.C.-aanvallen loopen steeds dood op
onze hechte achterhoede, waar Klaver en v. Rooye een gezond par
tijtje staan te backen, terwijl in laatste instantie Happel de deur, die
naar een W.F.C.-victorie leidt, gesloten houdt.
Bij één der steeds talrijker wordende Ajax-aanvallen, veroorzaakt
een achterspeler der tegenpartij een penalty. Deze wordt echter
slecht genomen en onder groot gejuich der W.-aanhangers, door
den goalkeeper der thuisclub gestopt, zoodat een prachtige kans om
voor de rust de leiding te nemen, leelijk verknoeid is. Tijdens de
pauze, vergadering met open debat en men komt tot de conclusie,
dat als Ajax blijft voetballen, W.F.C. het kind van de rekening
wordt. Het zag er kort na den aanvang der tweede helft, toen
W.F.C. bij een doorbraak den bal in ons net gedeponeerd had,
verre van rooskleurig uit. Vooral toen de blauw-witte leeuwen
(hiermede duidt een W.-inhabitant de W.F.C.-spelers aan) door dit
succes geprikkeld er nog een schepje opgooiden, doch de zonen van
Pa Ajax hielden de koppen koel en wisten verdere onheilen te voor
komen.
Langzaam maar zeker komt Ajax meer en meer in den aanval
en de W.-verdediging krijgt het hard te verantwoorden. Toch duurt
het nog geruimen tijd voor dat de gelijkmaker ter wereld komt. Deze
ontstaat op de volgende wijze: Reiss, die juist van Koomen een tip
gekregen heeft om de punt van zijn schoen even te krijten, krijgt
den bal te pakken en stevent er mede op het W.-doel af. Hans
wordt echter in 't nauw gedreven en ziet geen kans meer den bal
naar een clubgenoot te centeren. In uiterste nood schiet hij op doel
en juichende Ajacieden doen ons begrijpen, dat de stand gelijk ge
maakt is. Vanaf dit oogenblik is het met de vermoeide W.F.C.-ers
gedaan en als even later één der backs wederom een penalty ver
oorzaakt, voltrekt de Bois met een kalm schot het vonnis. Schubert
laat vervolgens de geheele W.-verdediging zijn hielen zien en
scoort, geassisteerd door Blomvliet, nummer 3, terwijl de linkshalf,
voor de variatie in eigen goal trapt en alzoo de eindstand op 41
brengt.
Het feit, dat Ajax I tot en met Ajax 5 in hun resp. afdeelingen
nu bovenaan staan, hebben wij na afloop van den wedstrijd met
een offer aan Bacchus gevierd en in een daarvoor bestemden tempel
onder het genot van een kurkie op het groene laken, dranken ge
dronken uit de schedels van onze verslagen vijanden.
Kind regards,
BIG-BOY.
Dat is reglementair verboden, pas maar op voor de straf-
commissie. (Red.).
MET „DE GOOISCHE" NAAR BETHLEM.
Zeeburgia A Jun.Ajax A Jun, 15.
ONDAGMORGEN, precies 9.59 arriveert onderge-
teekende met linksbinnen Siem bij de W.P. Van
Munster had de les van Adé goed ter harte genomen,
want hij stond er al sedert de klok 9 uur had geslagen
te wachten. Even over half elf stuift de Gooische
weg en wordt er met ontbloot hoofd afscheid van
„Mokum" genomen.
In een kleedkamer van 3 X V/2 X 2 M. moeten 3 elftallen zich
verkleeden, zoodat hier met recht werd opgemerkt: „We zijn nu
in Bethlem's stal, jongens".
Nu den wedstrijd, die onder uitstekende leiding van de Vlieger
werd gespeeld. Ajax is direct in den aanval, maar Zeeburgia zit
er flink op. Na een kwartier spelen ongeveer maakt v. Wijngaarden
uit een voorzet van links ons eerste doelpunt 10. De voorhoede
speelt goed, terwijl de half-linie werkt dat het een lust is. Ook de
achterhoede doet haar best, maar toch hapert het nog wel eens.
Nadat v. Wijngaarden nog tweemaal den Zeeburgia-doelman pas
seert, gaan we rusten.
