\r
CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX
V.
poneerde. „Hij zit", „hij zit", gilde Moos, „allemagische God hij
zit"; hij keilde m'n Statson de tribune in, sprong drie keer achter
elkaar op m'n eksteroog, en brulde maar dat ie zat. Was het mij
nu kwalijk te nemen dat ik m'n hoed op ging zoeken, pijnlijk m'n
voet masseerde en hem „zitten" liet. Een vochtige stroom scheld
woorden ondersteund door verschrikkelijke armzwaaiingen maakten
mij duidelijk, dat hij toch eigenlijk nog niet zat. Gelukkig kwamen
er, daar de adspiranten langs het lijntje gingen zitten, wat plaatsen
vrij, zoodat de „herry" nu spoedig hersteld was. Was de wedstrijd
tegen V.S.V. de game van Jan de Boer, de zege op H.B.S. stond
ongetwijfeld in het teeken van Dolf van Kol. Zoo'n schitterende
backpartij als hij nu vertolkte, heb ik nog niet veel gezien. Het
was in één woord „vier en twintig karaat", en het ware te wen-
schen dat diverse onzer jonge spelers een voorbeeld aan zijn
serieuze wijze van trainen zouden nemen. Dan konden we ook in
de toekomst tevreden zijn. Onze overzichtschrijver zal verder dezen
wedstrijd wel onder de loupe nemen, maar ik wil niet eindigen alvo-
ren het geheele elftal te compiimenteeren met het behaalde succes,
terwijl ik zeker weet namens U allen te spreken, als ik Cor Jurriaans
van harte een spoedig herstel toewensch. Maar wat was het een
mooie partij voetbal, hé/ ik zie nog Voikers om de H.B.S.-doelman
heen rolschaatsen, en met een onnavolgbaar beentje-over den bal
naar Strijbosch toeschuiven, die z'n plicht niet verzaakte. Zag U
die Ajax cake-walk? Zelf wist ik niet dat ik zoo lenig was. Maar
bij de derde goal leek het wel of bijna iedereen de honderdduizend
had getrokken en wat kan zoo'n pil de boel op stellen zetten.
Had je daar iets voor ingenomen Strijbosch, schietkatoen, reukloos
kruit of iets dergelijks?
Nu ik toch bezig ken, een paar woorden over SpartaAjax,
welke wedstrijd helaas en onverdiend in een draw eindigde. Ook
nu weer hebben onze spelers alles gegeven wat ze konden. Vrouwe
Fortuna was echter niet met ons en scheidsrechter Bos floot lang
niet tot aller genoegen: Volkers maakte een uitstekend doelpunt,
een voorzet van Mulders, die half door Cohen werd gestopt, werd
onbegrijpelijk buitenspel verklaard. Overigens moet ik het betreu
ren, dat onze aanval het spel zoo kort hield. Meer open gooien,
luitjes, en vooral sneller afgeven. Dit laatste moet ik speciaal
Volkers op z'n hart drukken. Ik snap wel dat hij met z'n perfecte
balcontröle en verrassende schijnbewegingen het leutig vindt, de
boel voor het lapje te houden, maar hij geeft steeds de vijandelijke
achterhoede gelegenheid zich te herstellen. Kom, Wim, neem deze
raad van een veteraan eens aan. Mulders kan op een uitstekenden
wedstrijd terugzien, en als hij zijn snelheid door oordeelkundige
training op weet te voeren, kan Ajax nog plezier van hem beleven.
Hij maakte niet alleen twee keurige doelpunten, maar ook z'n spel
viel te loven. Na de foutieve off-side beslissing kwam Sparta zeer
gelukkig aan de eerste goal. Even elkaar niet begrijpen in onze
achterhoede, ontijdig uitloopen van Jan de Boer, en 't was gebeurd.
Mulders maakte den stand weer gelijk, en had pech met een zeer
mooi schot dat helaas tegen de bovenlat terecht kwam. Ook na de
rust werden door ons de zaken energiek aangepakt en Mulders
mocht er al spoedig in slagen ons de leiding te geven. Sparta ver
dient alle lof voor de wijze waarop zij het offensief weer overnam.
Wim Andriessen, die eminent spilde, gooide er telkens z'n stoere
boddy tusschen, en overigens werd er door onze geheele verde
diging resoluut verdedigd. Schetters kreeg een paar leelijke schram
men in z'n gezicht; hij wist echter van geen wijken, en trapte en
kopte of er niets aan de hand was. Hulde Theo. Ik geloof niet
dat het Sparta gelukt zou zijn er doorheen te komen,als „de onfeil
bare" niet op het herhaaldelijk appelleeren van de Spartanen was
ingegaan, entot vreugde van de overvolle tribunes, een
ongemotiveerde strafschop toekende. Bijna had Jan de Boer den
175
bal nog, maar helaasbijna. Nog eenige pittige Ajax- en
Sparta-uitvallen, die op niets uitliepen en 't was tijd.
Zondag tegen A. D. O. Aanpakken boys, van de eerste tot de
laatste minuut. Als we dit tempo erin kunnen houden, hebben we
een zéér goede kans op beide punten En dan zijn we nog lang
niet uitgeschakeld, daar op het Haagsche menu ook nog eenige
zéér zwaar te verwerken schoteltjes staan. Tot a.s. Zondag lui,
laat de duizenden Amsterdamsche supporters dansen en juichen,
evenals na den wedstrijd tegen H.B.S.
Da's waar ook, toen zong ik
Als ik Ajax zóó zie spelen,
Grijp ik dadelijk m'n lier,
Heldendaden te bezingen,
Doet mijn dichtershart plezier,
Wat een kracht en wat een snelheid,
Wat een faire kwieke match,
Dat was Rood-Wit weer in topvorm,
Dat was Ajaxouderwetsch.
Strijbosch eer ik als de schutter,
Want hij knalde excellent,
Driemaal sprongen wij de lucht in,
Héél de Rood-en-Witte bent,
En ons elftal liet een spel zien,
't Neusje van den voetbal-zalm,
Maar van Kol dat was de primus,
Hij verdient de eere-palm.
Als ik schoon was als Miss Holland,
Mocht je 's avonds met me mee,
Winkels kijken in de Kruislaan,
Maarhelaas ik ben geen fee,
'k Bied je toch mijn beste wenschen,
Voor jou en je elftal aan,
En aanvaard de warme hulde,
Van een stramme Veteraan.
En de Zwarte Haegsche Kraaien,
Keken treurig en héél sip,
Ze verdwenen met z'n allen,
In de Meersche Kraaien-knip,
En ze krastenAjaciden,
Kom maar naar ons Kraaien-nest,
Radaar pikken wij de punten,
Wie het laatst krast, krast het best.
Voor a.s. Zondag dicht ik
Onze grootste concurrenten,
Zijn vandaag van de partij,
A.D.O. mag nog zoo geTapt zijn,
Heusch de punten houden wij,
Héél Mokum heft ons mooie clublied,
Bij een Ajax-zege aan,
En als A.D.O, nog eens struikelt,
Vloeit mijn krokodillen-traan.
TRIC-TRAC.
