\r
CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX
AJAX VERHOOGDE HET TEMPO NU AANMERKELIJK
Dat kan Ajax, omdat het geheele eerste elftal geregeld komt trainen,
en aanvoerder van Kolt „nu reeds 25 maal international" geeft trouw het
goede voorbeeld*
BLIJF DAN NIET ACHTER» EN KOM OOK*
Dan kost Uw ontspanning U veel minder in-spanning, en wordt
voetballen een genot*
DE ELFTAL-COMMISSIE.
IV.
109
II eischt van ons de sterkste Teams,
WIJ vragen ieder lid,
Komt allen trainen eens per week,
„To keep your body fit,"
(Uit een verslag Haarlem—A jax.)
Dinsdag-avonds
Woensdag-middag
Woensdag-avond
Donderdag-avond
Vrijdag-middag
TRAINING.
Voor spelers uitkomende in de N. V. B.
(Eerste, tweede, derde en vierde-elftal.
Adspiranten en Junioren.
Voor spelers uitkomende in de A.V. B.
(vijfde, zesde, zevende elftal en Junioren.
Alleen voor Eerste, tweede en derde
elftal-spelers.
Voor alle leden die zich dan vrij kunnen
maken.
De spykes liggen klaar.
De punchbal wacht.
Ook het springtouw.
Het water is op temperatuur.
zeker me vlug van de arm van een onzer dames. En onder
protest van haar verloofde houd ik galant de tompouse vast, waar
door ik er van verzekerd ben tenminste niet nat te worden. Gezellig
loopen we op. We glunderen. Een reuze dag ook. Het tweede
sleepte de wedstrijd er nog net uit en het eerste gooide, bij een
21 stand inplaats van te verslappen, er nog een schepje op en
won ook.
Vandaar onze goede stemming. Een paar enthousiasten krijgen
zelfs al kampioens-waanideën, maar de bezadigden onder ons vin
den het meer dan voldoende als we in de bovenste helft zullen
blijven. En al de stemming in heel de club dan maar is, zoo als
onder ons nu, wat wil je dan nog meer.
We komen bij de tram, maar het eenigste aanhang wagentje wat
er staat zit tjokvol en we besluiten dan maar naar het station te
loopen, daar er tijd geoneg is. Eer is zelfs nog tijd voor een splitje.
Flink zetten we de pas er in, maardan worden we gestoord in onze
gesprekken. Er staat in de straat, die wij doorloopen, een stoppaal
der Velser autobus. Geheel rood en wit geschilderd. En er omheen
dansen een groot aantal Ajax-supporters onder het zingen van:
„Rood en Wit gaat nooit verloren" enz.
We staan even stil en lachen mee. Natuurlijk, de stemming slaat
direct over. Alleen dansen we niet. We gaan weer door en vertellen
elkaar dat het toch maar jammer was van die kei van Piet Strijbos
voor de rust, dan was het 51 geweest. Hoe was het toch mogelijk,
dat die bal er nog uit kon. Tien meter verder zijn we gevorderd tot
meerdere kansen en hebben den stand al opgevoerdtot 81.
Dan scheiden we maar uit met fantaseeren. Trouwens we moeten
wel ophoduen, want de supporters hebben ons ingehaald en loopen
gearmd door de straat. Met z'n achten naast elkander en el vijf
rijen dik. Ze zingen. Natuurlijk zingen ze, maar hoe ze er bij komen
om juist dit te zingen, snappen we eerst zoo gauw niet. Maar even
later denken we aan de Haarlem-midvoor en we begrijpen. Ze
galmen steeds harder heel Haarlem moet het hooren en ook Zaan
dam schijnbaar, hoor maar:
„Miss Holland, waarom treur je zoo,
treur je zoo, treur je zoo,"
hetgeen steeds maar weer herhaald wordt. We draaien ons om,
kijken naar ze, maar dat loopt verkeerd af, want ze herkennen onze
ex-International kanthalf en als er één roept: „Jongens, een
hoeraatje voor André", dan schieten we haastig de straat over en
verdwijnen. We houden niet van burengerucht. Even later zitten
we achter ons kopje thee, vergenoegd en gelukkig, aan behaalde
winstpunten denkend en onze supporters vergetende.
JACK.
