f CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX 76 op door hun technisch knap spel. Wim Andriessen zendt op 20 meter afstand een onverwacht hard schot in, dat de keeper verrast en we leiden niet onfortuinlijk. Direct hierop breken Volkers en Strijbosch door de verdediging en de keeper redt zonder het zelf te weten. Het wil maar niet lukken, onze halflinie vindt verras send veel gaatjes, onze voorhoede is bewegelijk genoeg, aardige staaltjes samenspel vallen er te genieten, maar het alles-beslissende schot blijft uit. We noteeren nog een onverklaarbare buitenspel goal van Volkers, ,,de beide Belgische grensrechters liepen al naar het mid den", en een akelige misser van Strijbosch, die dit juweeltje van ten Have keihard tegen de paal ranselde. Aan Ajax-zijde staat de Boer keurig z'n doel te ver dedigen en incasseert van Deyck een paar halen", die ons wel eenige vrije schoppen opleveren, maar de vriendschap zeker niet' in de hand werken. Gelukkig blaast de referee thee-drinken. Na slechts vijf minuten rust wordt er weer afgetrapt, en ons begin is zeer zwak. De halflinie en backs zijn echter zeer actief en kunnen onheilen voorkomen. Na een angstig kwartiertje komt onze voorhoede over deze baise-periode heen en zien we weer eenige goed op gezette aanvallen. Schetters maakt schitterend den bal vrij, de bal komt via de geheele voorhoede weer bij Volkers, die geen fout maakt en met een scherp schot doelpunt. Nu zit het feu-sacré er weer in, Jurriaans dartelt langs het lijntje, geeft een hit (over de heele) naar ten Have, die met een scherpe omhaal het bruine vod hoog in den bovenhoek klinkert. De Standard blijft koppig volhouden en we zien Schetters een bijna zeker doelpunt voorkomen. Een friendly game" wordt het intusschen niet, en daar de referee z'n instrument erg zonderling bespeelt, gaat het af en toe hard tegen hard. Onze captain maakt zich kwaad en een paar Belgische salto's zijn er het gevolg van. Jan de Boer kan door zéér snel uitloopen maar nauwe lijks redden en een smartelijke zucht huivert door de acht duizend supporters. ,,De onfeilbare" heeft echter „meer als drie passen met den bal" geconstateerd; hoe is me nog niet duidelijk en onder protest van onzen goalkeeper vliegt de bal hoog tegen een reclamebord, waar „het kon niet passender" een groote kameel op afgebeeld staat. De Belgen zetten eenige malen met succes de buitenspel-val open, maar Volkers is „not from yesterday". Als hij n.l. den bal goed aangegeven krijgt, zien we een schijntrap naar rechts, de back loopt naar voren en Wim gaat er in z'n eentje van door, de keeper met een mooi geplaatst schot geen schijntje van een kans gevende. Een pracht staaltje voetbal en zelfs het Belgische publiek klapt enthousiast. Eenige minuten hierna valt ons een corner ten deel, die mooi door Bob genomen, via het hoofd van Strij bosch het net invliegt. Vijf-nul, we vonden het welletjes en ofschoon de Belgen nog fanatieke pogingen aanwen den tenminste de eer te redden, weet onze verdediging zich staande te houden. Bijna lukte het Volkers nog eens er alleen door te loopen, maar het hooge gras en een spinnijdige back waren „strootjes" waarover onze rechtsbinnen struikelde. Piet van Deyck ontving nog een allergemeenste natrap als souvenir en toen was 't afgeloopen. Het was wel zoo-zulle. Het geheele elftal heeft zeer hard voor deze over winning gewerkt, al waren Strijbosch en van Reenen niet zoo fit als in Enschede. Dit moet op rekening worden geschreven van de „groote maneuvres" die beide spelers drie nachten slaap te kort deed komen. Den terugtocht on,zer spelers zal ik m'n heele leven niet vergeten. Daar de tijd die ons restte om den trein te halen zéér kort was en de chauffeur der auto ons vóór den wedstrijd ook al op dwaalwegen gevoerd had, reserveerden we eenige taxi's, die ons team be zweet en wel naar het station brachten. Zelden zag een stationswachtkamer zoo'n heerlijke verkleedpartij, diverse Belgische Maagdelijns zijn aan het blozen ge slagen en hebben stof voor weken op hun respectieve lijke naaikransjes. Ja, het leven van een amateur gaat nu eenmaal niet altijd over rozen, en bijna hadden eenige ras-veteranen een moordaanslag op een kwast van een stationschef begaan, die vooreerst niet in de Kalverstraat moet gaan wandelen, daar we dan nog een kleinigheid te marchandeeren hebben. De stemming was al gauw weer boven A.P. en toen we 's avonds laat bij de W.P. uitstapten, vonden we Praeses Schoe- vaart en Scribus Koolhaas, die natuurlijk zéér met onze overwinning ingenomen waren. J. S. CLUBLIEFDE. Van ons lid Keizer, die op zoo bijzonder verdien stelijke wijze het Ajaxdoel verdedigd heeft, kwam be richt in, dat hij zich gevestigd had in Londen. Hij deelde ons mede, dat Ajax, indien het weder noodig mocht zijn, steeds op zijne medewerking kon rekenen. Bovenstaande is voor mij wel een bewijs, dat er ook nog spelers zijn, die voor hun vlag strijden willen. Van deze plaats brengen wij Keizer nogmaals har telijk dank voor de vele opofferingen, die hij zich het afgeloopen seizoen getroost heeft, om zijn geliefd Rood-Wit in het eldorado van de voetballers te be houden. Good luck boy with your business. M„ J. K.

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1929 | | pagina 10