CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX
==S)
J
24
LANGS DE LIJNEN.
HET EINDE VAN HET SEIZOEN.
Het seizoen 1928/'29 is ten einde. Wg' hebben
hebben er afscheid van genomen als een schoon
zoon van zijn schoonmoeder, die 8 weken bij hem
gelogeerd heeft. Zcoiets van ,,dat hebben we al-
Het, ik zou haast zeggen geruchtmakende, inter
view van Koolhaas in de Revue der Sporten",
maakte op ons den indruk niet anders bedoeld te
zijn dan als tegengif tegen gevaarlijk optimisme.
Niet dat onze spelers te kort schoten, dat was
feitelijk alleen het geval in den eersten wedstrijd
tegen U.V.V. Men heeft echter twee speltypes.
Spelen om te winnen en spelen om niet te ver-
weer gehad". Voor het eerst sinds 1914 hebben we
,,het degradatiespook" van dichtbij gezien en het
is er sinds dien tijd niet op vooruitgegaan. Thans,
nu het gevaar geweken is, is het zaak eens een
zelfanalyse te houden en na te gaan hoe het mo
gelijk is, dat een kerngezonde vereeniging als de
onze zóó in gevaar kon komen.
In de eerste plaats een groote en bijna algemeene
fout: We zijn te optimistisch geweest. De ernst
van den toestand werd te laat door ons erkend,
zoowel binnen als buiten de lijnen.
liezen. Het eerste speltype ,,ligt" ons het meest,
een natuurlijk verschijnsel, waar winnen de vorige
jaren zoo langzamerhand een gewoonte was ge
worden. Ons elftal was evenwel in het begin van
het seizoen te zeer verzwakt om dat spel te kunnen
spelen. Het vertrek van Wim Anderiesen, in naam
en daad de spil van ons elftal, en het geblesseerd
of uit vorm raken van diverse anderen, waren alle
oorzaken, dat we dat zelfbewuste speltype van de
vorige jaren niet ongestraft konden herhalen.
Dat was de fout binnen de lijnen. De wedstrij-
