CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX
yr i
22
FRANS KOPPEN, f
Nog ligt de wonde, die geslagen is door het plotse
ling overlijden van onzen onvergetelijken Frans Rutte,
open, of opnieuw heeft onze club een onherstelbaar
verlies.
Frans Koppen, een der jongeren, die een zevental
jaren in onze gelederen medestreed, is plotseling van
ons weggegaan. Een keeloperatie veroorzaakte een
complicatie die hem ten grave voerde.
Als adspirant begonnen, beloofde zijn spel veel en
successievelijk was hij opgeklommen tot ons tweede
elftal als linksbinnen, waar hij een uitstekende kracht
was geworden. Doch niet alleen als speler maar ook
als clubvriend verliezen wij in hem een van onze
beste menschen.
Aan de geopende groeve, heeft Woensdagmiddag
Frans Schoevaart gevoelvol geschilderd wat Koppen's
familie en wat Ajax in hem verliest en diep onder den
indruk verliet een groot aantal Ajacieden de begraaf
plaats.
Op enkele honderden meters van ons veld rust thans
Frans Koppen's stoffelijk overschot en dikwijls nog
zullen onze gedachten toeven bij den te jong gestorvene.
Frans Koppen, rust zacht; we zullen je nooit ver
geten.
J. J. G.
v»'
WAARDEERING.
'F
Het is een teere kwestie dit punt te behandelen.
Wie van ons durft te beweren, dat het werk dat
we belangeloos hebben gedaan louter was, zichzelf
totaal vergetende, zich in dienst stellen van een doel
waarvan de eer van het eindresultaat twijfelachtig
was. Er zijn zulke gevallen. Maar toch, hoe goed
smaakt de peer der waardeering, ook al is men
in principe bereid te verklaren, dat het tegenover
een zaak, een club, de maatschappij, plicht was.
Er schiet ons een gedichtje te binnen, dat we
als voorbeeld mooi vinden en daarom niet kunnen
nalaten neer te schrijven.
Wie zichzelf verloochenen wil,
In leven en in werken,
Die doet het nederig en stil
En laat z'n strijd niet merken.
Hiermede zijn we aan het punt gekomen waar
we wezen wilden. We willen niemand hier een
veer op den hoed zetten en we spreken dan ook
in 't algemeen als we zeggen, dat het besturen
van een groote club heel moeilijk is. Zijn het de
spelers die zorgen dat een club „naam" krijgt, het
bestuur is de pushing power".
Het is geeneens een kwestie van hard werken
alleen. jJeze moet gecombineerd gaan met inzicht
een nog een paar kwaliteiten die ieder maar voor
zich zelf moet invullen. Bestuur en spelers mogen
enthousiast zijn voor hun club, er is groot verschil
tusschen beiden. De spelers hebben hun bal, hun
veld, wat wil zeggen, hun enthousiasme vindt daar
z'n afblaas. Het Bestuur daarentegen moet af
wachten en toekijken. Wat gezonder is moeten
knappere koppen dan wij maar eens uitmaken.
Logisch zouden we het wel kunnen beredeneeren,
maar wetenschappelijk, neen. We stoppen dus
hiermede, trouwens iedere Ajacied zal nu wel be
grepen hebben waar het hier om gaat. Mocht U
het niet weten, dan dit: de komende jaren zullen
veel vergen van bestuur en spelers, dat weet een
ieder die geen vreemdeling in Jeru eh, in de
voetballerij is. Laat ieder met woord en daad mede
werken en slechts de groote lijn in 't oog houden,
n.l. het grooter maken van Ajax. Het kan en het
moet. Geen klein gedoe, denk aan de groote lijn
iui en aan de aangename smaak van de peer
die men „waardeering" pleegt te noemen.
H. V.
De Paaschvacantie stelde ins in de gelegenheid
het spel van onze Engelsche voetbalmeesters van
nabij te beschouwen en laat ons maar dadelijk er
kennen, dat dit werkelijk voetbal in de perfectie
mag heeten.
Een vergelijking met het voetbal hier te lande
is moeilijk te treffen, aangezien het oefenen door
de beroepsmenschen een grootere volmaaktheid
moet brengen, dan hier in het algemeen mogelijk
is.
De systematische training stelt den Engelschen
in staat een wedstrijd van het begin tot het einde
in één en hetzelfde tempo te spelen. Elk team
wordt met den uitersten zorg samengesteld, zoodat
iedere plaats zoo goed mogelijk bezit is. Natuurlijk
ontbreekt ook daar niet de critiek van den man aan
den kant, doch men kan ervan verzekerd zijn, dat
wanneer een ploeg in het veld komt er een combi
natie van elf spelers gebracht is, welke elk voor
zich zijn uiterste best zal doen om als overwinnaar
het spel te beëindigen,
Wat ons echter bijzonder opviel is de vriend
schappelijke verhouding van de tegenstanders ge
durende den wedstrijd, zelfs in de plaatselijke ont
moeting Chelsea-Millwall, welke voor Chelsea de
laatste kans voor promotie beteekende, zagen wij
nimmer een vijandelijke houding, noch op revan
che beluste spelers en juist dit is iets, wat wij in
