CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX
=^1
beroep op Wim doen en dat dan niet tever-
geefsch zal zijn behoeft voor, wie Wim de Bois
kent, geen betoog.
Maar al is het niet het einde, het is toch 'n
mijlpaal in Wim's voetbalgeschiedenis, en het
is zeker de moeite waard om bij dien mijlpaal
even stil te staan en 'n blik terugwaarts te
werpen.
Tien jaren achtereen is Wim de ziel van ons
reserve-elftal geweest, driemaal voerde hij z'n
elftal naar het kampioenschap.
Tal van malen nam hij als reserve plaats in
het eerste elftal, om nimmer te falen. Altijd
was de Bois 'n ambitieuse speler, die z'n plaats
waard was.
Ware het dan ook niet dat Wim's beste
voetbaljaren samenvielen met het Ajax „Su
per" elftal, ongetwijfeld zou de Bois in het eer
ste elftal opgenomen zijn. Doch, waar beteren
waren moesten de goeden wijken. En hier
komt nu 'n mooie karaktertrek van de Bois
naar voren.
Nimmer werd hij „Streber", was er in het eer
ste geen plaats, welaan dan speelde Wim in het
tweede.
Nooit heeft Wim hierin aanleiding gevonden
om Ajax te verlaten en z'n geluk elders te be
proeven. Zelfs de gedachte hieraan bleef hem
vreemd en met onvermoeid enthousiasme bleef
hij „Zijn" tweede elftal aanvoeren.
Wim is 'n man van de daad.
Z'n voorbeeld inspireerde z'n medespelers en
zelden werd volmaakter captain op de voetbal
velden gevonden.
Weinigen zijn er dan ook, die onder hun
medeleden en vooral medespelers, zoo gezien
zijn als de Bois.
Dezelfde geste als op het groene veld, ont
plooide Wim achter de groene tafel.
In het bestuur en in de enquête-commissie
ontwikkelde de Bois dezelfde trouwe plichts
betrachting waarbij het Ajaxbelang vóór alles
ging, ook vóór het persoonlijke.
Wim de Bois! Voor het tot dusver gedane
komt je 'n woord van hulde toe. En niet alleen
hulde, maar ook dank, dank van ons allen!
Adé.
J
121
LANGS DÉ LIJNEN.
Een schitterend Ajax-sy^ces op het jeugdtournooi
van V. V. A. Onze -ydspiranten en juniores
veroveren de eerste prijzen.
„Wie de jeugd heeft, >fteeft de toekomst", zoo luidde
de inleiding van den leider -van het V.V.A. Jeugdtournooi
voor het uitreiken van de-beide fraaie zilveren bekers
aan de captains van de Ajax elftallen.
Inderdaad, Ajax kan arühig sein", zoolang zulk een
keurbende van jongeren haar kleuren verdedigen. Het
gold hier een krachtmeting- tusschen 14 vereenigingen,
waaronder Haarlem., H.F.C^, Blauw-Wit, U.V.V., dus
verschillende met een reputatie op voetbalgebied. En
ziet, onze vertegenwoordigers speelden 8 wedstrijden,
wonnen ze allen, scoorden 23 goals en slechts éénmaal
liet 'n roodwitte doelman zich passeeren!
De cijfers spreken voor zich, de Ajax superioriteit
was onbetwistbaar.
De Adspiranten begonnen met 'n fraaie 50 over
winning op U.V.V. Direct namen onze boys in dezen
wedstrijd het spel in handen en spoedig schoot Louw
aard na 'n keurig opbrengen van Stam en Koedijk, hard
no. 1 in de U.V.V. touwen. Een kans op den gelijk
maker, 'n penalty weten de Stichtenaren niet te be
nutten.
Louwaard werkt zich door de verdediging heen,
schiet, de doelman stopt, doch Koedijk is er als de
kippen bij en loopt no. 2 in het net.
De tweede helft brengt nog 3 doelpunten. Louwaard
knalt uit 'n voorzet van v. d. Berg no. 3 in, Stam
brengt met tactisch geplaatste ballen den stand op 50.
Na dezen vlotten, goed gespeelden wedstrijd volgen
er 2 van lager gehalte.
Tegen Wilhelmina en Haarlem moest op 'n veld ge
speeld worden, dat door ongelijkheid en hoogen gras
stand zich vooral voor het Ajax spel niet leende.
De finale gaf weer 'n opleving in spelqualiteit te zien.
In 'n vlot gespeelden wedstrijd, waarin het goede on
derlinge verband van ons elftal te waardeeren viel,
werd Z.V.V. met 10 geslagen.
De Juniores hadden meer tijd noodig om hun vollen
vorm te vinden. In 'n matigen wedstrijd werd V.V.A.
met 10 geklopt. Het volgende slachtoffer was Hercu
les, dat met 51 de meerderheid van Henk Holtzappel
c.s. moest erkennen.
Beduidend beter gespééld werd de wedstrijd A.W.
Ajax. 'n Klinkende 40 bracht Ajax ook hier in de
finale:
AjaxOlympia, welke wedstrijd de clou van den dag
werd. Fel bekampten de twee sterke tegenstanders
elkaar.
Olympia's aanval stelde alles op haren en snaren,
doch vond in W. Smit en Cor. v. Galen onoverkome
lijke struikelblokken. Bovendien stopte Keizer de enkele
schoten, welke binnen de Ajax palen belandden met