(r
CLUBNIEUWS I
v.
A. F. C. AJAX 93
In de tweede innings maken we er 8, Westerloo was
op het le honk gekomen en Doon als 3e man geeft dan
een prachtslag, een homerun, heel diep in het veld. En
als het publiek, 't welk talrijk aanwezig is, uitge
schreeuwd is, zorgt Henk Blomvliet als 5e man voor de
sensatie om eveneens een homerun te slaan. Besanger
wist niet hoe of hij het had. V.V.G.A. maakt dan 1 run
en staan we voor met 112. We verbeelden ons natuur
lijk dat we op rozen staan, maar niets er van. In de 3e
innings gaan we voor 0 uit en maakt V.V.G.A. 8 runs,
waardoor de stand 1110 is geworden. De laatste
innings. We maken er 5 en als de G. A. aan slag gaan,
moeten ze 7 runs maken om te winnen. Onze jongens
kregen het in dien tusschentijd met elkaar te kwaad,
vandaar dat er een paar bij zijn die wat raar doen.
Doon wordt weer op de plaat gezet, onder protest van
onzen anderen bowler, maar 't protest zou dezen keer
niet veel geven. Alles of niets, Doon op de plaat en
verder geen praatjes. De G. A. maken dan 2 runs, heb
ben dan nog de honken vol op den koop toe en 0 uit.
Maar dan begaan ze een fout. Ze jagen elkaar te veel
op en Gerard die er voor klaar staat is er als de kippen
bij om den boel in te sluiten, hierbij uitstekend gehol
pen door Bakker en de Gebr. Blomvliet. Dit leverde
2 nullen op. En even later wordt gelukkig de laatste
ambtenaar door één onzer jongens hoog uit de lucht
gevangen. De G. A. strijdkreet is verstomd, maar de
Ajax-kreten en handschoenen vliegen daarentegen de
lucht in. Voor de 2e maal hebben de Ajacieden den Bal
gewonnen. De heer Kuling biedt even later het kleinood
aan Jan met eenige hartelijke woorden aan en deze op
dit oogenblik de kalmte zelve antwoord met: „Jongens,
Hiep, HiepDe rest ben ik gelukkig vergeten. Zoo
waren deze wedstrijden dan weer geëindigd. Nog wil
ik even memoreeren, dat in deze 3 wedstrijden home
runs geslagen zijn door: Gerard Doon 3, Jan Blomvliet
3, Cor van Galen 1, Westerloo 1. Totaal 8 stuks. Het
geen nogal gaat. De meeste lui wilden direct weer naar
huis, maar daar in Mokum toch niets te beleven valt,
ben ik maar gebleven.
En wat we met z'n beiden, Fan en Jack, in Bloemen-
daal beleefd hebben, is nu ook eigenlijk niet de moeite
waard om te noteeren. JACK.
WAT HET TWEEDE UITGEVOERD HEEFT.
De voorspellingen schijnen toch uit te komen. Immers
reeds meer dan de helft van de competitie is afgeloopen
en nog staan wij ongeslagen bovenaan met 157 runs
vóór en 40 tegen. Wat wil dit zeggen?
In de eerste plaats de hooge score voor. Het ge-
heele negental, stuk voor stuk kunnen slaan dat het een
lust is. Niet alleen daardoor, maar ook door het zeer
tactisch loopen van onze jongens op de honken, vooral
Bakker, heeft ons menige run bezorgd. Hier wil ik toch
even Jack tegenspreken (mag dat?), die beweerde, dat
men met slaan het geheele lichaam naar voren moest
gooien. Het bewijs dat dit niet zoo is hebben Zondag
24 Juni in Haarlem H. Blomvliet en Doon geleverd. Deze
bleven rechtop staan, kalm den bal afwachten en dan een
korte, maar krachtige tik. Ook als zij mis slaan komt
het houtje niet veel verder dan hun volgende schouder.
En niemand zal ontkennen, dat zij menigeen thuis ge
bracht hebben en zelfs meerdere home-runs geslagen
hebben. Het was jammer dat er zoo weinig menschen
van ons eerste mee naar Haarlem zijn geweest. Wellicht
zouden zij precies als ik gesproken hebben.
In den wedstrijd tegen V.V.G.A. II was het weer ons
veldwerk, wat ons met 255 de overwinning bracht. Er
stond een te sterke wind om ver te slaan. Geen nood,
zuiver aangooien en goed vangen behoort ook tot ons
programma. Kijk Oosterman (de echte Amerikaan) maar
eens. Steekt één hand omhoog, en of hij de handpalm nu
al naar beneden draait, de bal blijft zeker in zijn hand
schoen zitten. Heeft er beslist stroop aan gesmeerd.
Den Zaterdag daarop hadden wij een goede oefening
om ons los te gooien tegen Concordia III. In dezen wed
strijd, welke wij met 361 wonnen, was het vermakelijk
dat onze tegenpartij die ééne run slechts kreeg doordat
een politie-agent, die eens gedienstig wilde zijn, oms den
bal aanreikte, waardoor de slagman van den scheids
rechter een vrij rondje mocht loopen. Jammer, wij had
den graag het record van het eerste gebroken.
En Zondag's gingen we dan onder geleide van Joop
naar Haarlem. Een angstig moment aan het station. Bak
ker was er niet en we hadden al niet veel hoop op dat
Zilveren dingetje. Immers wat zouden wij doen tegen
clubs als V.V.G.A. I en T.O.G.O.? Maar de kleine Blom
vliet is, ja ik zou bijna zeggen, minstens zoo goed als
Bakker. Zoodoende beginnen wij tegen Quick II met
8 man. Later kwam Bakker gelukkig nog aanzetten,
waardoor wij weer compleet waren.
Na Quick II maakten we V.V.G.A. II in en alsof dit
nog niet voldoende was, sloegen we in de finale tegen
alle verwachtingen in, ook V.V.G.A. I. Dus konden wij,
daar het Koolhaas beloofd was, hem het Balletje geven.
(Anderen wilden het al bij Oom Jan afgeven). Elders in
dit blad heeft Jack van deze wedstrijden een romannetje
gemaakt. En die was zoo enthousiast, dat hij mij be
loofde een uitdaging van ons tegen het eerste aan te
zullen nemen. Welnu dan, durven jullie of durven jullie
niet?
Dal er een gezellige geest bij ons heerscht, behoef ik
niet te vertellen als men weet dat er alle mogelijke moeite
wordt gedaan door onzen leider om lui van het tweede
naar het eerste te krijgen, en er niet één van ons voor
te vinden is.
Den Zaterdag daarop kregen wij T.O.S.. De ver
moeidheid van Zondag was nog niet over, er werd niet
zoo gespeeld als men van ons gewoon is. Vooral werd
er slecht gebowld. Het slaan ging echter nog wel. Maar
ja, nu wordt er natuurlijk geregeld bij ons een paar
menschen weggehaald om voor het eerste te spelen, wat
erg jammer is.
De verre slagen en home-runs brachten ons toch weer
