\r
CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX
=S1
tv.
J
23
Het laatste was echter oorzaak dat we, om
met Johnnie de Boer te praten, ver na „kinder
bedtijd" door Joop Smit werden afgeleverd en
opnieuw een gedenkwaardigen voetbaldag met
een schat van herinneringen konden boeken.
GROOTJAN.
BRIEVEN UIT DE MEIJERIJ.
In de Meer!
AjaxNoad 40.
Zondag 18 Maart
1928.
Ik sta bij de W. P.
En loer op 'n taxi. 'n Paar minachtend-gebaren-
makende chauffeurs doen me vernietigend verstaan, dat
ze me niet noodig hebben! Ik ben al ver in de Ooster
parkstraat, als 't me eindelijk lukt. Zonder iets te zeg
gen stap ik in het meest erbarmelijk vehikel van dezen
taxi-rijken tijd. En ook zonder iets te zeggen geeft de
man achter 't stuurrad vol gas in de richtingAjax!
Ouderwetsch in orde, denk ik.
Files petten en hoeden, maar vooral petten deinen in
dezelfde directie. Van verwachting gespannen facies
spoeden zich, dringenHet is tegen twee!
En als ik rustig zit in mijn pover wagentje, links de
volgepropte, puffende „Gooische", de donder-hondsche
moordenaar van het Gein en de Weesper contarijen,
rechts de jachtende voetbal-drommen, op „ter Ajax",
danja dan leeft weer voor me de tijd van jaren
terug, toen Ajax voor heel Nederland het „summum"
van voetbal-genot beteekende.
Toen
„Verdomme" zegt mijn chauffeur! Het is tegen 'n
dikbuikigen Jordaner, die vindt, dat de Middenweg voor
nog iets anders goed is, dan benzine-vretende machines.
„Maak je niet dik Jaap", zeg ik. Chauffeur grijnst! Hij
heette dus niet Jaap.
Koolhaas loodst me door de controle! Ik voel me glad
thqis in Ajax's veste. En hoe lang is het al, dat ik de
laatste maal de controle passeerde?
Daar zitten de oude getrouwen.
Egeman! De eeuwige jeugd.
De Schoevaarts! Onwrikbaar in Ajax-trouw. Frans
eiken schop regeerend met zijn tenorgeweld, Jan wat
kalmer doch even overtuigend.
Op Oudheusden's gezicht lees je nog altijd kas-
staaten.
Dirk, de terreinknecht is nog altijd op het appèl.
Hoven is deftiger geworden, omhoog toegenomen.
Daar zit waarachtig ook Geert Nijland. Is ie nu nog
geen Minister van Sport en nog altijd „slechts" sport
journalist.
De Natris, Couton, Smitfilmen langs me! Ja, ja,
dat zijn noten uit de vroegere „symphonie"!
Tegenwoordig is het saxophoon, nietwaar Schetters
en v. Kol?
Ach, ach, ik ben er toch aan ontgroeid, aan al die
nieuwe gezichten, 'n Beetje „er uit" voel ik me toch.
Maar Daan Roodenburgh heeft het contact met me
gehouden. Hij is de gezellige causeur van vroeger. Als
je niet kijkt naar het spel, geen nood, Roodenburgh
expliceert, redeneert, manifesteert
Het isaprès toutnog alles hetzelfde in de
Meer
En de wedstrijd?
Eerlijk gezegd, wel wat tegengevallen! Het is mis
schien waar, dat wij „nog altijd" verwend zijn, echter
in een kampioenswedstrijd verwacht je iets bizonders.
En er was niets bizonders. Behalve het harde schot van
d. Meer. Dat vond ik bjzonder. Om me heen is hard
geschreeuwd over v. d. Meer, dat hij geen voetballer is.
In de couranten lees ik ook wel eens, dat deze blonde
Gooische jongeling toch eigenlijk niet de ideale mid-voor
is!
Ik vind dat larie-koek! En daarmede basta!
Destijds maakte de dikke de Groot, de„Hüü", voor
Sparta de goals bij series.
De speler v. d. Meer zal er nog dozijnen maken, ten
minste als hij volhoudt.
Een man die mij opgevallen is, is de kleine Schetters
01 moet ik schrijven de „groote" Schetters? Hij trekt 'n
lcelijk gezicht onder 't voetballen, maar overigens!
Bravo!
Het heele Ajax-elftal, in één greep genomen, is me
nief mee en niet tegengevallen. Er zijn speldemonstraties
van de goede soort, afwisselend met stukken „spel", die
je anders zoudt moeten qualificeeren. Neen, die constante
suprematie van vroeger, toen je voelde dat Ajax mathe
matisch zeker boven zou liggen onverschillig wie
tegenpartij was die geweldige bedwingerij van alle
verzet, dat Herculische spelbeste, brave Ajax-vrien-
dendat heb ik toch wél gemist.
De nog ouderwetsche gezelligheid, met oude bekenden
en veel nieuwe gezichten, heb ik echter, goddank, terug
gevonden
Evenals het enthousiasme! Jan Publiek roert zich nog
ducht. Vriend Koolhaas zag ik tribunes versterken, onder
den wedstrijd door. Dat wijst op enthousiasme.
Op de officieele tribune zijn we wat kalmer geworden.
Egeman durft nog altijd niet te kijken, als de bal voor
de Ajax-goal zweeft, doch de dames gillen als vanouds
hooge C's, als Joopie of Wimpie of Jantje aan bod zijn
voor vinnige voetbal-staaltjes.
En de wedstrijd, vroeg Maarten Smit me?
Laat ik de score- en wedstrijd-details maar gerust over
slaan
Ieder Ajacied, die dit krantje leest, kent immers het
wedstrijd-verslag al van buiten. En ik heb een hekel aan
opgewarmde na-spijzen, evenals U!
