r~
CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX
V.
46
die tijdens den maaltijd een pijnlijke operatie aan een
gloeiend-zwerenden vinger moest ondergaan, hadden
de anderen een paar leuke uren in de clubzaal van
Pforzheim, waar honderden leden aanwezig waren. Het
zangkoor van F. C. Pforzheim verhoogde de stemming.
Opnieuw hartelijke speeches (een duo van Delsen met
den Pforzheim-tenor bracht de handen op elkaar) en
te vroeg kwam het uur van afscheid.
Dinsdag 8 Juni om 9 uur verlieten we via Karslruhe
Duitschland en werden in Kehl opgepikt door den se
cretaris van A.S.S. Strasburg, een oud-Nederlander met
name Wagenaar, die ons reeds naar de Duitsche grens
tegemoet gereisd was, welke vriendelijkheid door allen
zeer werd gewaardeerd. Ook hier prima gastheeren,
ideale sportsmen, die ons buitengewoon hartelijk ont
vingen. Heel veel heeft in Strasbourg de Nederlandsche
consul, de heer Binnendijk met zijn vrouw voor ons
gedaan, welke beiden feitelijk van het uur van aan
komst tot ons vertrek ons het verblijf veraangenaam
den. Zeer zeker dient deze keurige receptie hier ge
memoreerd.
Wij sloten hier vriendschapsbanden en de charmante
Madame Jehl maakte op vele jongelieden een onuit-
wischbaren indruk! Er werd tusschen haakjes nog ge
voetbald ook! En zelfs heel goed. De pittige A.S.S. kam
pioen van Alsace bracht het niet verder dan 22. Al
weer bleek onze voorhoede uitstekend en zorgde voor
twee keurige goals van den voet van Brink, die alhoe
wel geblesseerd (hij werd met de pauze door Piet van
Deijck vervangen) tweemaal onhoudbaar doelpuntte.
Wat heeft onze captain Rutte gezwoegd om het win
nende punt, doch het baatte niet. Het einde kwam met
een gelijk spel. Frans Couton, die den vorigen avond via
Bruxelles te Strasbourg aankwam, speelde een splendid
game en versterkte de achterhoede niet gering. Heel te
vreden met den uitslag waren wij niet, alhoewel de
tegenpartij over onze prestaties verrukt was! Den laat-
sten avond in Strasbourg bracht veel genoegen en dat
mocht best, want den avond tevoren was het geheele
team reeds om voor elven te bed! Een feit, dat door
de A.S.S.-ers met respect werd vernomen. Hiermede
was ons bezoek aan Strasbourg ten einde, doch ver-