X1
No. 5
VRIJDAG 15 MEI 1925
8sle JAARGANG.
West Ham U. in ons land.
Donderdagavond 14 dezer is de eerste inter
nationale wedstrijd der serie op ons veld ge
speeld. De West Hammers, de eerste klasse
Londensche profs, waren onze gasten, die ten
aanschouwe van 9000 toeschouwers een heel
fraaie exhibition-match speelden en ons ver
diend met 20 klopten. Het was de tweede
maal dat wij West Ham U. in het veld zagen.
In Maart 1923 hebben wij op het Chelsea-veld
de halve Cup-finale gezien tusschen West Ham
en Derby County. Toen een wilde en fanatieke
match, waar de bal bijzaak en de tegenpartij
hoofdzaak was. Thans niets daarvan: een snelle,
koele en beredeneerde partij voetbal, waarvan
heel veel te leeren viel. Vooral de wijze waarop
de heeren den bal in eens speelden was af. De
backs waren hier al zeer bedreven in en onder
steunden elkander buitengewoon door goed
kopwerk. Watson en Moore zijn nog steeds han
dige aanvallers. Hun schot hadden de heeren
echter in Londen achtergelaten, terwijl de goed
geplaatste kogels en dat waren nog aardig wat,
door Jan v. Heeswijk op uitmuntende wijze ge-
kéerd werden. Eerst in de tweede helft maakten
de Engelschen binnen enkele minuten twee
prachtige goals. Verder hebben Vons en v. Kol
zoo eminent verdedigd, dat de profs van ons
verdedigend werk wel een heel goeden indruk
moeten gekregen hebben. In de halflinie hebben
de Haarlemmer v. Dalen en Hassink keurig ge
speeld. Joop Martens zakt langzaam maar zeker
af. Het is te hopen, dat hij in September zijn
verloren vorm teruggevonden heeft. De voor
hoede, versterkt met Perucal en Buitenweg,
heeft hard gewerkt, doch bleek niet bij machte
de oer-solide verdediging te passeeren. Hamel
en De Natris maakten het de Engelsche halfs
wel verbazend lastig, doch het kopwerk der
backs bleek overweldigend. Perucal had pech
door een schuiver tegen den paal te plaatsen.
Het was een echte tentoonstellingswedstrijd,
een prachtpropaganda voor het voetbalspel en
de duizenden toeschouwers hebben zeker geen
spijt gehad-van hun gang naar het Ajax-veld!
En zij, die hun hapje er voor lieten staan, dus
de echte kenners, zeker niet
