\r
20 CLUBNIEUWS 1
- - -
M
A. F. C. AJAX
voorhoede kon beter schieten en zorgde dan ook door
drie goede schoten met de rust met 30 voor te zijn.
Na rust is onze voorhoede steeds in den aanval, doch
ziet nog geen kans te doelpunten. T.D.O.'s middenvoor
maakt uit een voorzet schitterend 't 4e doelpunt. Thans
acht onze voorhoede 't noodzakelijk ook iets te laten
zien; na goed samenspel van den rechterwing redt Ber-
tus de eer; 't daverde langs den Z. Wandelweg.
Kort daarop maakt de rechtsbinnen van T.D.O. de 5e
goal, waarmede tevens 't einde kwam, en hadden we
thans onze eerste nederlaag van dit jaar te pakken.
Toch niet slecht.
10-2-24. Ajax 6 B—V.V.A.-4. 2—1.
Brr. wat een guur weer, niks voor de oude Bokken;
die moeten zich kunnen koesteren in 't zonnetje. Half
12, weer veel te laat begonnen we onder een aanvallig
sneeuwbuitje, dat allengs sneller en dichter onze
kale schedels bedekte. 3 Invallers telden we weer:
Kemp, Karei en Tinus. Zeg, hoe zit dat nou, wachten
jullie op den zomer? Den eerstvolgenden wedstrijd
reken ik weder op de oude getrouw(d)en. Of leggen
jelui soms aan een dik stuk touw? Nee, dan Truus en
To, m'n Zondagsche petje af hoor, door dik en dun,
altijd langs 't lijntje en wat een stemmen hebben ze.
Gelukkig konden we ze weer eens verrassen met een
overwinning, 't Doet me goed met m'n ouwe hart.
We speelden eerst tegen den wind in en onze
voorhoede gaf blijk van ernstig willen, doch zag toch
pas na 20 minuten kans door Bertus den goedspelenden
V.V.A.-keeper te passeeren.
De V.V.A.-ers zaten intusschen ook niet achter de
kachel en zagen kans even voor de rust na een scher
mutseling voor ons doel den gelijkmaker in 't net te
deponeeren.
Na de rust 't zelfde spelletje, alleen speelde V.V.A.
niet meer zoo fair, was erg hatelijk. 10 minuten voor
't einde verwisselde Jan Overeem van plaats met den
rechtsbinnen en had succes door na goed samenspel met
den rechtsbuiten aan Bertus de gelegenheid te geven
de 2e goal te fabriceeren. Bep shimmyde er verder
alles uit, zoodat we met 2-1 zegevierden.
Heerlijk voor ons publiek, hè?
WÏMA.
ZONDAGMORGEN-VERHAAL. j
Ik had van Koolhaas een groot geel papier gekregen,
waarop vermeld staat: „Bij dezen deel ik U mede, dat
op Zondag a.s. onderstaande wedstrijden zijn vastge
steld en verzoek ik U beleefd deze wedstrijden zoo
veel mogelijk te bezoeken en mij hierover eenig rap
port te verschaffen." Volgen 16, zegge zestien Ajax-
elftallen, waarvan drie Juniores, drie Adspiranten en
twee oefen-elftallen. Alles is keurig door het secretari
aat over diverse velden verdeeld en het duizelt me
even als ik aan het vele werk van den secretaris der
Elftallen-commissie denk. Zestien elftallen, dat wordt
16 maal 11 en twee reserve's is 192 aanschrijvingen en
dat gaat dan het heele lieve seizoen door, week in,
week uit. Voeg hierbij nog de tallooze wedstrijdformu
lieren, die noodig zijn om de boel bij de verschillenae
Bonden te laten marcheeren. Ik wil je geen extra
pluim op je hoed steken, Kool, maar ik heb toevallig
vernomen, dat alle spelers zich voorgenomen heb
ben zich 't volgende jaar eens zóó op de velden te
weren, als jij 't al zoovele jaren in je werkkamer
doet; dat het dan kampioenschappen regent spreekt
natuurlijk vanzelf, en wordt het een vijfentwintigjarig
feest, om van te duizelen. Jij wordt dan „Ridder in de
Orde van het Jubileum-jaar", de hoogste Orde die je
bij de Ajacieden kunt krijgen. Maar ik dwaal af, ik
was besloten de Ajax-A-Adspiranten met een bezoek te
vereeren en sta 's morgens kwart voor tien al voor
de Meersche spoorboomen te wachten. Het is guur,
miezerig weer; een verkillend motregentje slaat naar
geestig op je Zondagsche spullen en ik heb de smoor
in dat ik m'n schoenen gepoetst heb. Net als ik, onge
durig van het wachten, met moeite de ijzeren brus^
beklommen ben, gaan de boomen open en heb de on
plezierige gewaarwording, dat de meer geduldige
creaturen me uitlachen. Op de Kruislaanvelden zijn ze
waarentig al bezig en zijn Cluwen en Desmet ook al
present. De laatste natuurlijk gewapend met potlood
en papier om de Clubblad-lezers van de overwinnin
gen op de hoogte te houden en den scheidrechters bij
te staan in het noteeren van de vele Ajax-doelpunten.
Want goaltjes maken, dat kunnen de Heeren. Vooral
Jurriaans is de schrik der velden; dat wordt de opvol
ger van „Brokkie". Let maar eens op m'n profetenblik. j
Links- en rechtsbuiten zijn ook juweeltjes, nog een i
paar jaartjes en 't is eerste klasse materiaal. Als „nu
toevallig" de linksbinnen zoo'n fijne knoert geeft, net j
in liet uiterste hoekje, sta je als een oude liefhebber
te likkebaarden. De lui die altijd zwammen over de j
tanende Ajax-glorie hebben bepaald „zaagsel" in hun j
kersepit. Ze kunnen alleen maar over het Eerste zeu
ren, maar van de jongeren van Ajax, „de Toekomst",
weten ze geen laars. Hier zit de nieuwe bloesem van j
Rood-Wit, Heeren, en als je maar een beetje verstand j
van Voetbal hebt, schaterlach je eenvoudig om de
nurksen, die over de toekomst van Ajax pessimist zijn.
Nu wip ik even naar de Ajax-A-Juniores, allemaal kna
pen onder de zeventien iaar. Sommigen hebben de
centjes van den barbier bepaald in hun zak en moesten
zich noodig laten scheren. Bij voorbaat zeepen ze vast
de tegenpartij in; 't staat waarachtig al vijfnul in hun
voordeel. Van Dijk met z'n lange stelten maait overal
doorheen en geeft een pil dat het net schroeit. Als
dat heertje ijverig traint wordt het een baas, z'n cor
ners zijn nu al onverbeterlijk. Vooral met je mond
dicht spelen boy, er is geen vervelender gehoor dan
dat geschetter over een veld. Keurig short- en long
passing wisselen hier elkaar af en 't is me eenvoudig
