3 No. 2. DONDERDAG 15 FEBRUARI 1923 6de JAARGANG. mntiiW* h H* 3| a»j I IM MJ II. Eindhoven, 31 Januari 1923. Geachte Redactie, Dat „I", geplaatst boven mijn brief van 15 dezer, is'n uitstekende trouvaille. U ziet, ik ben er in geloopen en reageer op sprong en stoot met „II"! Voor mij trouwens 'n kleinigheid. M'n reisnotities van de Kerstmis-excursie naar Mokum zijn nog lang niet uitgeput. Zoo'n buiten mannetje is absoluut niets gewend en zet 'm eens even op 't praatstoeltje wis en drie, dat ge Jupiter dankt, als ie eindelijk z'n boerengezicht toe houdt Zoo stond ik op 26 December 1922 des namiddags op het achterbalcon van 19 met 'n braven Ajacied in gesprek. „En" zeit-ie, na over koetjes en kaltjes te hebben geboomd, „en hoe laat hoor je nou wel de uitslagen van het Westen Ik diep eerlijk: ,,'s Maandagavonds half negen!" Verdwaasde blikken van m'n braven Ajacied. 'n Chic slungel-tje vermoordde me met 'n diepe grijns van„zeker 'n kaffer uit de binnenlanden". Z'n deern-tje, 'n schoone met 'n snaaksche krul, keek me aan: „arme achterlijke jongen!" Ik kreeg 't 'n beetje warm. Er kriebelde wat in m'n nek, doch 't waren niet de haartjes vau m'n konijnen-velletje „MoandagavoandVerrèk, wat 'n vluggert", kouwde 'n pet-gast tusschen 'n gebanderolleerde Havannah door „Meheir is seker uit HonnoeloeloeGelach om me heen. Erger kriebeling (zie boven). Dan m'n brave Ajax-vriend: „En dan lees je...." „Eerst 't belangrijkste nieuws, het algemeen overzicht van de wereldgebeurtenissen, de beurs (Marken-koers, natuurlijk), dan vlug de annonces ratelde ik, blij wat te kunnen zeggen, „en dan natuurlijk loek ik gauw eventjes, hoe of Ajax-gespeeld heeft. „Dan pas", las ik op 't gezicht van mijn vriend. „Wat ben jij verkafferd", zei-ie verder niet hard op!! Even pauze voor 'n halte. Dan mijn vriend onverstoorbaar: „En lees je nog Sport bladen?" ,,'t Groen-tje, dat Kris Groothoff me toestuurt, maar eerlijk gezegd, 't gaat dikwijls ongelezen ter ziele!" „Maar kerel, hoe weet je dan van dit en van datvoer mijn vriend uit en hij somde heel veel sportnieuws op... waarvan ik niets wistArm, provinciaal-tje, las ik weer links en rechts. „En de Corinthians dan", ging onuitputtelijk-verbaasd, mijn brave Ajacied-door-dik-en-dun", voort, „weet je daar dan ook niks van?" Alle halzen rekten zich. „Goddank"daar wist ik dan tenminste iets van. „En wat denk je daarvan?" informeerde de dikke voetbal-enthusiast. „Die lui hebben schoon gelijk", provinciaal-de ik, 'n beetje gewichtig. Alle zwanen-halzen rekten zich! „Wat zeg je", foeterde m'n brave, „wat... zeg... je? Vindt je het dan geen schandaal?" „Ik niet", gnuifde ik! Alle giraffen-halzen rekten zich! Even ontspanning bij 'n verdere halte, 'n Paar balcon-niers wierpen 'n vraat- zuchtigen blik op mij ten afscheid! „Ik niet", kanker-de ik. „Ik kan me best indenken, dat het b.v. voor 'n doelverdediger, laat ons zeggen, jonkheer van Hans tot Worst, 'n deuk in z'n prestige-knobbel moet zijn, den bal uit 'n melkboerlijken voorzet via 'n putjes schepperlijken schoen tusschen zijn jonkheerlijke beenen te zien door-glibberen! Of meent ge, dat 't zoo grappig is, als graaf van Labber tot Slak zich van z'n grafelijke sokken ziet geloopen door de korpus eens doodgewonen gemeentetramrailsuitkrabbersNeen, ik geef die lui beslist gelijk. Bovendien, wij hebben politioneel voetbal, kantoor-, journalisten-, knok- en N.V.B.-voetbaldus waarom nu ook geen „meheere-voetbal". „Meheire-foetbal, hei saat wat", meende het pet-individu en ik kreeg het met m'n opschepperij toch 'n tikje warm. M'n vriend, met verwrongen gezicht, was eerst sprakeloos, toen rede-loos en eindelijk radelooshij pakte uit, hij raasde, hij tierde, vloekte zacht en hard enrafelde alles wat des „Korintjes" was tot op de draad toe uit. Hij vond 't inpertinent van de Ennevebee en gruwelijkte in heerlijk- woest bargoensch de schanddaden van dat collegium uit, zullende hij hemel en aarde en alles wat er tusschen is bewegen „Soue de heire niet us uitstappe, me staane nou al faaf minute aan 't aandpunt..."

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1923 | | pagina 1