ZATERDAG 15 OCTOBER 1922.
I Herleving.
seizoen weer de oude eere-plaats te gaan innemen,
stormenderhandzonder één tegenstander ook maar
eenige kans te geven! En zietalsof het zóó moest,
de allereerste wedstrijd bracht ons in 't veld tegen
onzen ouden tegenstander, de gevreesde Stadion
club, het elftal van Eb van der Kluft! Het vórig
seizoen had het ons den loef afgestoken, 'en ons
van de plaats verdrongen, die wij eenige jaren
hadden ingenomen, geen wonder dus dat alles ge
spannen stond op wat deze kamp ons brengen zou.
Nu is deze strijd alweer gestreden en andere zullen
weldra volgen. Voor velen is de herinnering al ver
loren gegaan in het geroezemoes van het geheel', in
de alle aandacht in' beslag nemende competitie, maar
ons, Ajacieden, is de herinnering te mooi, om deze reeds
nu vergeten te zijn. Het was een eclatante revanche
een overwinning als nooit te voren
En vaster dan ooit is thans ons voornemen, dit
jaar eens te toonen, waartoe wij in staal zijn! Weer
zullen wij ons stellen aan de spits van het Neder-
landsch voetbal, wij zullen dit jaar groote dingen
doen, alles wijst erop! WantAjax is herleefd,
Ajax is de oude weer geworden, het goede, groote
Ajax van eenige jaren geleden, waarin gevochten en
gestreden wordt voor de overwinning tot het laatst, en
last not least, waar een ruime, goede geest heerscht, die
zeker zijn invloed niet zal missen.
Het begin was prachtig, te mooi haast, in ieder
geval te mooi om met koude letters te beschrijven
maar gelukkig is dat ook niet noodigons hart
klopt warm en trots vervult het bij de gedachte eraan.
Het was de eerste schrede op een baan vol hin
dernissen vele klemmen en kuilen zullen wij daarop
nog ontmoeten. Maar eendrachtig, en met een heilig
willen als dien eersten, grooten dag, zal geen hin
dernis te groot blijken en zal van de rood-witte
Als de natuur haar zomertooi weer aflegt, haar
dikke zonnepak van groen en bloemen en bladeren
laat vallen, dóór dwingen van wind en regen, en
honderden kleur schakeeringen getooverd worden in
veld en bosch, waar groen valt voor rood en bruin
en brons en groen weer, een schitterend spel van
zonnelicht en materie, -als was de heele natuur be
strooid met stofgoud; wanneer de avonden weer
lengen gaan en alles 'erop wijst, dat de herfst haar
intrede gedaan heeft, dan voelen wij ons hart sneller
kloppen ,het bloed onstuimiger door de aderen stroomen,
want dat zijn immers voor ons de teekenen, die ons
een nieuwe periode, een nieuwe toekomst-van-een
jaar van strijd en sportgenieten beduiden! Dat houdt
voor ons immers in, dat we weer strijden mogen
strijden voor de clubvechten voor het rood en wit.
De een zal dit doen met meerder kunnen, metgrooter
aanleg dan den anderzoowel in het veld als achter
de bestuurstafel, maar in ieder geval een ieder met
de beste krachten die in hem zijn, met het feu sacré
der wil, omdat hij weet, dat, wat hij doet, of het
veel is of schijnbaar niets b et eekenend, is in het
belang van de clubdie ons aller liefde heeft!
En al komt er zoo af en toe eens zooyn kleine
botsing voor, die voor een oogenblik het evenwicht
tracht te verbreken en het mierennest te verstoren,
per saldo moet alles toch weer in orde komen, om
dat we allen slechts voor één en dezelfde zaak
werken: Ajaxgrootheid!
Na het minder succesvol vorig seizoen werden ge
durende de zomermaanden eens geducht de tanden
op elkaar gezet. Serieus werd geoefend om het ver
loren terrein te herwinnen, om straks bij het nieuwe