r
CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX
A
63
Hartelijk was liet afscheid van de achterblijvers.
Nadat door het Panorama een kiek genomen was
vertrokken wij, hartelijk nagewuifd door familie
leden en bekenden, naar vreemde gewesten.
Oldenzaal was spoedig bereikt. Hier was reeds
bericht van Lissone, dat Zaterdagmorgen de Natris
en Hordijk zouden vertrekken, welke spelers
tevens het achtergebleven materiaal zouden mee
brengen.
Des namiddag om drie uur was Osnaferück
bereikt, waar ons een ,,tüchtiges Mittagessen'' werd
voorgezet, welk middageten de Haan telkenmale
de verzuchting ontlokte de reeds spreekwoor
delijk geworden verzuchting: Wo ist Holland?
De aansluiting naar Hamburg was juist optljd.
Reeds in een propvolle trein vertrokken wij, doch
hóe dichter wij Hamburg naderden des te meer
reizigers instapten. Egeman was al -spoedig vani
zijn eerste kistje sigaren afgeholpen, vooral toen
bleek dat de vele Duitsche zeelieden, die naar
Hamburg reisden, verzot waren op Hollandsche
sigaren. Precies half elf arriveerden wij Haupt-
bahnhof, Hamburg. Na een korte wandeling be
reikten wij Hotel Streitz, waar een voor Duitschland
uitstekend avondeten ons wachtte -Hamburg was
in pikdonker gehuld en wij besloten dus maar
spoedig onder de wol te gaan. In een in hotel
Streitz gereed liggend telegram werd ons bericht,
dat Hordijk en de Natris zouden vertrekken. Men
verzocht ons een bestuurslid te Hamburg achter
te laten om de heeren op te vangen. Met deze
taak belastte zich onze voorzitter, de heer Egeman,
terwijl de overige reizigers zich den volgenden
morgen op reis begaven naar Kopenhagen. Met
leege magen! Het ontbijt in Streitz'hotel bestond
n.L uit twee dunne sneedjes zuur brood, zonder
botër en een kopje lindenbloesem, zonder suiker
of melk! Met. leege magen gingen we dus verder.
Twee broodjes van Theo Brokmann werden in
onze coupe eerlijk verdeeld en verslonden. Het
traject Hamburg-Warnemünde was tamelijk rustig,
weinig reizigers een spraakzame juffrouw de
tirade" gedobbel in den trein eigenlijk een
beetje grof niet meer doen jongens en als
men zijn hoofd buiten het coupéraampje stak veel
windIn Warnemünde storm! Hoog sloegen
de golven tegen het strand, zoo ver ons oog
reikte schuimende koppen in zee!
Na door de Duitsche douanen gevisiteerd te
zijn en een onzer letterlijk in z'n zwembroek ge
zet werd, (schrijver dezes echter door uitreiking
van een kwatta aan de visitatie ontkwam), stapten
wij aan boord van het stoomschip „Danmafk" dat
ons zou overbrengen. Nauwelijks waren wij aan
boord of eenige reizigers voelden zich al onbe
hagelijk. De boot stampte geweldig. Een smakelijke
lunch in de keurige ie klas kajuit vermocht ons
niet op te kikkeren. Reeds spoedig raakte de eerste
onklaar, die naar boven scharrelde en zijn halve
lunch aan de zee schonk. Nauwelijks was een
schaap over de brug of er volgden er meer.
Vooral onze secretaris kreeg het verschrikkelijk
te kwaad. Meei dood dan levend bereikte dit
slachtoffer de overzijde, Denemarken, terwijl op
de gelaatstrekken van verschillende zeehelden de
sporen der zeeziekte duidelijk zichtbaar bleken.
Een knus treintje trok ons Denemarken in (de
visitatie had aan boord plaats gevonden). Een
gedeelte der reizigers vermaakte zich met een
Noorsche schoone, welke over een allerliefst stem
geluid scheen te beschikken, de overigen waren
druk in gesprek met eenige Denen, deden althans
moeite er iets van te snappen! Des avonds om
negen uur werd Kopenhagen bereikt, waar de
de heer en mevrouw Overman ons allerhartelijkst
begroetten. Met auto's ging het gezelschap naar
Hotel Kongen of Danmark'', de kamers werden
ingedeeld en binnen het kwartier zaten wij aan een
smakelijk diner, dat we ons goed lieten smaken.
Kopenhagen bleek een prachtige stad. Nog den
zelfden avond ging een deel van het gezelschap
naar Wivel en Tivoli, andere heeren vermaakten
zich in de Harmonie en wij waren het er roerend
over eens, na de wedstrijden in Stockholm, zouden
wij ons hier uitnemend vermaken. Des Zondags
namiddags namen wij op het terrein van de Akad.
Boldklubben een kijkje bij den kampioenswedstrijd
Akad. Boldklubben - Nijkjoping Valstar. Een wed
strijd met goed spel, vooral in de tweede helft,
doch we waren het eens over het punt, dat de
Boldklubben door ons geklopt kon worden.
Na den eten scheepten wij ons in op het stoom
schip :„Malmö". De Haan nam telefonisch afscheid
van den koning van Denemarken, welk "afscheid
groote hilariteit veroorzaakte.
Het weer was goddelijk. Het was een van de