fr IV. -!- E De Scandinavische toer. j 62 CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX Hoe genoot ik van dit bruisend rumoer-tooneel om mij heen! Wat 'n heerlijk phantastisch effect gaven aan de donkerte van dé nachtelijke straten deze drommen jubelgangers, die ons vastknelden in hunne betoogtng en met brute verachting voor mogelijk gevaar achter, voor en nevens onze rijtuigen holden, zich er aan vastklemden, er op 'klauterden.... onvermoeid en steeds maar de kelen dwingend tot roodwitte jubelkreten Tevergeefs trachtten de politieruiters de massa in toom te houden. In wilde deining zogen zich de opgetogen feestgangers vast aan de jubelstoet, en zongen den Meerschen voetbalhelden in fortissimo de rood-witte onsterfelijkheid toe, dat het zoo'n aard had! Van wondere sprookjes-achtigheid was de Bengaalsche ver lichting op het Damrak, 'n Schitterend moment toen de hel- roode gloed over de duizendkoppige schare vloeide, vlak daarop gevolgd door een klare, witte lichtbron. Gaf wellicht het late uur gr'ootere bekoring aan het feest dezer biunenkomsteWij vroegen ons af wat het wel geweest zou zijn, indien onze stoere voetbalknapen op den vastgestelden tijd hunne entrée-triomphale gemaakt hadden! Ware dan de manifestatie nog éclatanter geweest? Doch neen! niet mogelijk! Dit ware den betoogers onrecht doen. Immers zij maakten dezen avond tot 'n stuk Ajax-historie zonder weerga en door hunne grootsche hulde uiting zal de glans van dezen schoonen Juni-avond onuitwischbaar zijn! In de wachtkamer le klas van het Centraal Station heerschte lichtelijke agitatie. Daar waren de feestcommissarissen, de Ajax- officials, allen met hunne dames, de pers, en vooral waren er de vrouwkens van de toeristen. Daar liet de echtgenoote van onzen populairen linksbinnen, Delsen, die in Stockholm wonderen verrichtte, mij Zweedsche bladen zien, waarin enkele zeer grappige karikaturen stonden. Daar beidden de meiskens de te lang gemiste cavaliers en verlangend gleden maar steeds de blikken naar de klok! Totdat!'n gerommel de hartjes sneller deed slaan! De trein rolde binnen! Weg waren vele dames!! Van het eerste weerzien bleven we verstoken! En toen kwamen de reizigers binnen! Brokmann, Jo en Fons Pelser, Haan, Gupffert de officials enz. enz. Donderende hoera's! Waarna de huldiging der Amsterdamsche burgerij "bij monde van den Heer Pearl, voorts die der gemeente Watergraafsmeer, bij monde van den Heer Versloot. Onze praeses bedankte in hartelijke bewoordingen, met moeite zijne aandoening overwinnend. Nadat we enkele spelers de hand gedrukt hadden en al spoedig hoorden, hoe 'n genoegelijken tocht alle achter den rug hadden, ging het naar de rijtuigen En toen kwam nog 'n groote verrassing! De muziek van het pittige corps van Watergraafsmeer weer klonk, zoodra de spelers „zichtbaar" werden. Eerst het Wilhelmus daarna het Ajaxc 1 ublieddaverend, als'n luide huldegroet. Bravo, kapelmeester! Bravo! ',t Was in orde! Het Was de inleiding tot de groote huldebetooging waarvan wij hierboven enkele indrukken poogden te geven. In Former ging de pagne rond! Werd een keurige taart ge serveerd, geheel in voetbalstijl „gebakken". Daar kwamen nieuwe bloemen, o.a. van Mevrouw Former, en daar konden wij mannen huldigen als Koomen en Koopman voor de schitterende prestatie, die zij leverden met de 'regeling van deze huldiging. Het schijnt de voortvarende heer Koopman te zijn, die als feestarchitect dit keurige ontwerp maakte. Wij voegen onze hulde aan de uitgesprokene en zouden dat willen doen met de „Heja's" uit het Noorden, die (daar zal Haantje voor zorgen) hier populair gaan worden! In de gastvrije zaal van Former, waar nog tot Iaat doorge- foven werd, is het illustre gezelschap op 'n foto vereeuwigd. En daarna gingen de steps, de walks frisch op! De totaal indruk van dit feest? Schoon! Meer dan schoon! Hier is maar één roep: Heja, heja, heja hëja3!!! 't* Zoo stonden wij dan op Vrijdagmorgen 13 Juni 1919, des morgens om 7 uur onder de klok van het Centraal-Station. Maanden lang was er van uit het secretariaat briefwisseling gevoerd ,,ohne Ende", er was geloopen, getelegrafeerd, enz. enz. maar nu dan was het oogenblik aangekomen dat de zaak in orde was en wij ons op weg zouden be geven naar Denemarken en Zweden, om den mooisten tocht te ondernemen, welke ooit door een Ajax-ploeg gemaakt is. De 21 reizigers, welke zich op weg zouden be geven, waren helaas niet allen present. Hordijk ontbrak n 1 daar déze zich naar het station W.F. had begeven. Bij de laatste controle der passen bleek verder dat Jan de Natris het visum van den Deen- schen consul op zijn pas miste en dus direct naar Rotterdam moest vertrekken. Nog was de tegen slag niet groot genoeg. De terreinknecht stond n.l. aan het station W.P. met het materiaal als shirts, broekjes, kousen enz. Om even half acht werd besloten onze plaatsen in den trein op te zoeken, terwijl Lissone, ons reisbureau, de achterblijvers n.l. de Natris en Hordijk zou nazenden. De volgende Heeren vertrokken: W. F. Ege- man, M J Koolhaas, H R. Reijenga, J J. Groot- meijer, officials; J C. A. Smit, F. Couton, F. Pelser, G B. Tërwee Jr., J. Pelser, W. Gupffert, H. Delsen, Th Brokmann, Jan v. Dort, spelers; A. de Kruyff, F. de Haan, Kooge, Goosen, Herckel, Andriessen reserves.

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1919 | | pagina 2