f
Voor de tweede maal vijf goals tegen
de Haagsche.
20
CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX
werkt hard om de eer te redden. Buitenweg
krijgt nog een prachtkans om te scoren, maar
ziet zich op het laatste oogenblik zoo gehinderd
door Frans en Fons, dat zijn schot moet falen.
Het Utreohtsche schellinkje, dat zich tot dusverre
tamelijk netjes heeft gehouden begint juist teekenen
van onwellevendheid te geven (wat is ons Amster-
damsch publiek toch-eeti stuk beter geschoold!)
als Willing ditmaal eens tiiet voor buitenspel fluit
maar het einde aankondigt. Wij boekten een 3-0
overwinning en een nieuw record! en kunnen
dus tevreden zijn. Aan Rijnolds intusschen de
taak om ons voor dergelijke nieuwe records te
sparen
Zondag 9 Maart 1919.
AJAX-H.V.V.
5 2
In een deels interessanten, deels matigen wed
strijd hebben de geelzwarte Hagenaars opnieuw,
thans voor de derde mkal in successie, de meer
derheid van de „onoverwinlijke" (deze betiteling
is niet van ons!) Ajacieden ondervonden
De wedstrijd kon qua spelgehalte den toets
met den kamp in den Haag bij lange na niet
doorstaan; deze laatste toch gaf beduidend fraaier
„fijner" spel te zien dan de ontmoeting van
heden, in spanning echter, wint mogelijk de strijd
op het Meersche veld het.
De eerste helft heeft het leeuwenaandeel ge
bracht, zoowel wat betreft goed spel als wat de
sensatie betreft.
De Haagsche club bood met name het eerste
half uur verbitterden tegenstand. De „familie-voor
hoede" versterkt met Feith, die niet snel meer
loopt, doch des te sneller denkt, en met Heiinen,
die tamelijk te kort schoot, op den vleugel, pres
teerde het, Smit bij herhaling in 't nauw te
brengen en tenslotte te passeeren, zij het ook
door een misverstand, waarvan de „geweldige"
dankbaar profiteerde
In de verdedigingstactiek derAjacieden waren
zekere hiaten, als gevolg van het overdonderend
optreden der „blitzschnelle" Hagenaars, die met
den 1-0 voorsprong, briesend als wijlen de tradi-
tioneele fameuze Wassenaarsche leeuwen, er lustig
op los togen.
Over de verwende Ajax-bewonderaars trok iets
als 'n sombere onheilspellende wolk. Wat volmaakt
overbodig was, want achter den donderen nevel
gloorde het overwinningslicht.
Het zonnetje, in den 'vorm vau 'n doelpunten-
reeks, brak spoediger door dan menig hartje,
warm kloppend voor rood-wit, had durven ver
moeden.
Het was onze fameuze goalgetter Jan van Dort,
die ->—» in figuurlijken zin gesproken de don
kere wolk in flarden schoot!
Met zijn bekende onstuimigheid rameide Jan
in twee minuteu tijd twee gaten in het H.V.V.-net.
't Is altijd verbazend lastig om precies te vertellen
hoe Jan dat voor elkaar krijgt, want zoo zie je
mijnheer ter hoogte van de middenlijn en
zoo ligt hij plus de bal in het net van den
vijandelijken doelman te spartelen
A la seconde
De tribune stond op haar kóp! Er heerschte
ouderwetsche onstuimigheid en de mutsén, petten
hoeden etc. vlogen meters hoog in het hemelrond.
En nog heftiger laaide het vuur der geestdrift
toen Brokmann over Mc. Neill's handen no. 3 in
de touwen plofte.
Het donderde van de pret!
'n Genoegelijke opluchting ria de verwonderlijke
pech-stadia, dié voor beide partijen de eerste
twintig minuten hadden opgeleverd. Het was
miraculeus hoe d.v. een bal via de bovenlat het
net uittippelde! Wij deelen de veronderstelling dat
de bal op dat oogenblik de doellijn passeerde..,
maar wie zal het vaststellen?
Vermelding-verdienen schoten van Delsen, van
Brokmann na een soloren en diverse anderen, die
de cross-bar „zoenden" en ook pillen van de
Kesslers en Feith, die rakelings langs vlogen en
als „zekere" kansen verloren gingen.
Men ziet er was spanning te over.
De tweede helft was ongetwijfeld voor ioo°/0
