IV,
Kersttoerindrukken.
Tribune liedje.
CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX
159
maar haar voorhoede weet het nooit verder te
brengen dan Couton en Pelser, die er weer ge
heel in zijn en geen krimp geven.
Wanneer Eymers tijd fluit, boeken wij een stevige
victorie en heeft Ajax haar suprematie over de
voetballers van Maas en Rotte opnieuw bevestigd.
J. W. LUCAS in het huwelijksbootje.
Het is ons een genoegen in ons clubblad melding te maken
van het voorgenomen huwelijk van
JAN WILLEM LUCAS en JOHANNA CHRISTINE CURIëRE
en het bruidspaar daarmede namens onze vereeniging geluk te
wenschen.
Lucas heeft vele vrienden en hij is een trouw clubgenoot,
die in de donkere jaren toen het zijn thans glorierijke club minder
naar den vleeze ging, te hulp is gekomen.
Als zoodanig wordt hij dan ook in den kring der Ajacieden
gewaardeerd en ongetwijfeld zullen de blijken van belangstelling
bij zijn huwelijk op 9 Jan. a.s. vele en hartelijke zijn.
Naar Meppel en Apeldoorn.
Aan den oorspronkelijk voor Ajax II vastgestelden Kersttoer
naar Meppel en Apeldoorn werd slechts door 'n viertal tweede
elftallers deelgenomen, daar de overigen de Ajax-kleuren te
Enschede moesten helpen verdedigen. Een meevallertje voor
eenige lagere elftalspelers, die nu ook eens ,,'n toer" met de
daaraan verbonden genoegens konden medemaken.
Aan gezelligheid heeft het ook ditmaal niet ontbroken en
least not least zijn de speelresultateneen 4-0 overwinning op
de Noordelijke le klasser Alcides en een 3-0 nederlaag tegen
Robur et Velocitas nog al meegevallen.
De toercombinatie vertrok le Kerstdag onder leiding van onzen
ouden doelwachter Ziegler naar Meppel. Tot Amersfoort hield
het „surrogaat" le elftal ons gezelschap. Hier scheidden zich
onze wegen en namen wij hartroerend afscheid. Alle leed was
echter spoedig vergeten, dank zij Panny Bill, die als pleister
op de wonde een Edammer kaas te voorschijn haalde. Na een
vroolijke reis arriveerden wij te Meppel, waar de ontvangst
bizonder hartelijk was. Nietwaar toermakkers? Je zult je allen
de stevige handdrukken van de Meppeler kluiten nog wel her
inneren! Het was weldra tijd om naar het veld te gaan, dat er
behoudens eenige modderige plekken nog zoo slecht niet uit
zag. Spoedig gekiekt (de fotograaf had slechts één kwartier
noodig) en wij konden beginnen.
Wij kwamen uit met:
Andriesse
Levendig Wesseling
Martens ten Herkei Goossen
Lus Vos Staal Dubois v. Busbach.
Een gedetailleerd verslag van dezen wedstrijd zou te ver
voeren. Busbach maakte via den Alcides back het eerste doel
punt, terwijl Staal, die een stevig doorzettende midvoor blijkt
te zijn, na de rust met een prachtschot nummer twee in het
net keide. Busbach maakte na goed werk op den vleugel van
Lus en Vos een derde goal, terwijl Manus even voor het einde
de score tot 4-0 verhoogde. Een heel goed resultaat voor onze
toercombinatie, daar Alcides slechts één invaller telde
Als wij de kwaliteit van het Noordelijke le klasse voetbal
naar het door Alcides vertoonde spel zouden moeten beoor-
deelen, dan spijt liet ons te moeten zeggen, dat wij daarvan
geen al te goeden indruk hebben medegenomen. De Alcides-
voorhoede had tegen het solide verdedigen van Levendig.
Goosen, Herkei en Wesseling al heel weinig in te brengen en
de 40 overwinning is vólkomen verdiend.
Na afloop van het diner, dat in den letterlijken zin des
woords in een tafeldans eindigde, vertrokken wij naar Zwolle,
waar wij te 8 uur arriveerden. Daar de doorreis dienzelfden
avond naar Apeldoorn onmogelijk bleek, besloten wij te Zwolle
te overnachten, zagen echter tot onzen groöten schrik, dat wij
den volgendén morgen reeds om half zeven moesten vertrekken
om tijdig op het Robur-veld te kunnen verschijnen. Nevermind,
Ziegler en de Langstaart zorgden er voor dat de jongelui
vroegtijdig onder de wol kwamen.
's Morgens om 5 uur was het reveille. Een uur later begaven
wij ons op weg naar het station en menige beslaapmutste
Blauwvinger zal zich met verwondering de slaperige oogen uit
gewreven hebben, toen hij in het nachtelijk uur door dè Rood
en Witte nummers van hét Ajax-ensemble uit zijn provinciale
nachtrust werd opgeschrikt. Zelfs de stationsbeambten die be
grijpelijkerwijze bij lange na niet zoo goed gehumeurd waren
als de Ajaxbent, konden een glimlach niet onderdrukken toen
de „Rood-Witte schare" onder aanvoering van Manus, die zich
voor deze speciale gelegenheid met een Meppeler stroohoed,
model 1908, getooid had, het Zwolsche station ,s morgens om
half zeven in volslagen duisternis binnenrukte.
Om de 40 kilometer naar Apeldoorn af te leggen had de
"bloc-trein" niet minder dan twee uur noodig; bij ieder hon
denhok werd gestopt. Met een clown als Panny Bill worden de
uren echter minuten en iu de vroolijkstë stemming arriveerden
wij in het nog sluimerende Apeldoorn. Hier ontmoetten wij
André de Kruijff en den kleinen Kooge, die ons elftal dien dag
tegen Robur zouden versterken.
Tot een overwinning hebben wij het echter niet kunnen
brengen. De vermoeienis van het urenlange reizen deed zich
gelden en op den effectvollen heidegrond, die de Apeldoornsche
club tegenwoordig tot speelterrein heeft, voelden onze, aan de
vette kleiterreinen gewende spelers zich niet thuis. Daarbij
speelde Robur een uitstekenden wedstrijd en wij kregen een
verdiende 30 nederlaag te slikken, waarmede de Roburianen
met de traditie braken steeds van een Ajax-toerelftal te moeten
verliezen. Na een uiterst gezellig samenzijn werden wij door
de Roburspelers naar den trein gebracht. Sympathieke lui, die
Roburmenschen! Het zal ons werkelijk genoegen doen Feith
a.s. Nieuwjaarsdag in Mokum te ontmoeten, om hem in de
Meersche klei revanche te kunnen geven.
Aan Ziegler een woord van dank voor zijn leiding. Het is
heusch niet iedereen gegeven, gedurende twee dagen als hoofd
van een gedeelte van de Ajax-familie te fungeeren en het daarbij
ieder naar den zin te maken. Rolmops.
Wijze: ln het Bosch enz.
Als m'n club een thuisstrijd speelt,
Dan kan hét me niks schelen,
J\