j Mixed Pickles.
Reynolds gehuldigd.
70
CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX
XII.
Het was al kleur en leven in „Oost-Indië". Links
en rechts 't weelderigste pavoisement. Daar hing 't
imposante geel-zwart der Wassenaarsche Leeuwen
naast 't sombere zwart der Doodgravers, daar lichtte
het sereene blauw der Haneburgers naast het coquette
rood-blauw der Jan v. d. Bergjes, daar kleurde fel
het rood-wit der Rotterdamsche panthers naast het
frissche levenslustige blauw-wit der Heracliden
En vèr, achter in de zaal, in n schemerigen hoek
grijnsde het rood-geel der Koekenieren, tactisch door
het feestcommiteit zoo diep mogelijk weggewerkt
Er waren ook veel bloemen. De dames droegen
op heur boezems lieve roode en witte rozen, en het
stond charmant. Op de tafeltjes geurden overal de
sierlijkste rood-witte bloemenweeldeen het
stemde blij.
Er waren tal van genoodigden. Wij zagen bijna
alle eerste elftallers met '11 feestbloem in het knoops
gat en 'n lach op het gelaat. Zelfs Wim had zich
naar Oost-Indië laten rijden om „popular Reynolds" te
helpen huldigen. Dat was sympathiek en typeerend
voor den geest, waarvan onze spelers ten opzichte
van onzen voetballeeraar zijn vervuld.
Onder het spelen van het Engelsche volkslied
werd de jubilaris binnengeleid. Luide applaus-salvo's
en hurrah-uitbarstingen kletterden door de kleurige
zaal. De heer Levy, een der commissieleden sprak
het „feestvarkentje" toe. De aard van het feest was
intiem, zei spreker tot driemaal toe! Slechts in
kleinen kring is het voorbereid en de huldiging
stond dan ook in het teeken der intimiteit.
Our popular trainer kreeg behalve vele goede woor
den 'n fraaien chronometer vergezeld van 'n prachtig
album, belangloos geteekend door den Heer v. Roessel,
en tal van bloemstukken. Speeches van de h.h. Nauta,
v. Veen en Joop Pelser wedijverden in hartelijkheid,
het eene bloemstuk na het andere werd aangedragen
en toen eindelijk Reynolds zelf het woord kreeg,
stond hij iu 'n bloementuin, die één roodwitte schit
tering was Hij zei
LADIES GENTLEMEN
I must first ask you to excuse me in not addressing you
in Dutch, but I hope most of you will be able to under
stand me.
I wish to thank everyone here for this great reception
and valuable present which you have given me. I remember
when I first came to Ajax in August 1915 and saw the
material. I was not particularly struck with it Any how
I set to work and that season we were champion of the
2nd classunfortunately failing in the promotion games
with D. V SBlauw-Wit. I still consider we were not
beaten fairly as we say in England through (a little
shuffling of the cards).
voor de Mokumsche kilometervreters, den gasten de
eer aandeed van zijn aanwezigheid op 'n tijdstip, dat
heel Deventer nog op één oor lag.
De terugreis, door 'n achttal rijders volbracht,
duurde negen gezellige uren. De wielrijders genoten
volop van alles wat een dergelijke zweeftocht langs
de schoone Hollandsche dreven vermag te brengen.
De gevreesde bandenpech haalde hen eerst in te
Millingen, doch het was het eenige wanklankje dat
op het lange traject, heen en terug, werd ondervon
den. Op zich zelf is dat reeds 'n felicitatie waard,
want o wee, als de bandenduivel z'n lusten op 'n
toergezelschap botviert.
Om 4.30 werd uit Deventer afgereden en in een
regelmatig tempo op Amersfoort koers gehouden.
Toen het zonnetje doorbrak en de dauw spoedig was
verdwenen werden de wegen geweldig stoffig. Het
was dan ook zaak zich van tijd tot tijd „uit te
kloppen I"
In Amersfoort het was toen ca. half negen
namen de getrouwe overgeblevenen van de 29 een
uurtje rust, wat na de 60 K M. die er toen al weer
„op" zaten, wel verdiend was Opgewekt en vol
goeden moed bestegen de ruiters na 'n stevige ver
sterking van den inwendigen mensch opnieuw hun
stalen paarden, om via Soest, Soestdijk, Baarn, Hil
versum en 't Gooi naar het Ajax-terrein te snellen.
Merkwaardig was het, dat niemand 'n enkel teeken
van vermoeidheid gaf. Inderdaad 'n bravour-stukje
van hen onder de toergenooten, die toch niet be
paald „geroutineerde" rijders waren!
De poorten van Naarden werden 11.50 gepasseerd
en na 'n kleine pauze ging het linea recta op Ajax af.
Precies halftwee bereikte de kleine stoet het terrein
der Rood-Witten, daarmede de 112 K.M. der terug
reis en de 220 K M. van de heele toer, volmakende.
Bravo Visser! Bravissimo!
't Applaus, dat den toerders verwelkomde, was
dubbel en dwars verdiend.
