Spangen-Stadion
Drie puntjes foetsie!
De laatste loodjes.
CLUBNIEUWS DER A. F. C AJAX
3i
Mixeö Pickles
VII.
Voetballend Rotterdam snuift en gnuift van de
lol. De Watergraafjes geknauwd in de Spangensche
burcht I
Eilieve! Nog spookt het in mijn kop! Nog suizen
mijn ooren van de brute razernij der Sparta-gilden
Welk een hcrsenpijnigend gekrijsch, welk 'n af
schuwelijk en afgrijselijk heksenketelgesis, toen het
winnende goaltje in het Mokumsche net snorde...
Dit demonische orkest van duizenden losgelaten
Sparta-vazallen, het drenst nog na in mijn arme
hoofd als 'n folterende echo vol hoon en spot....!
Rotterdam, victorie brullend over Mokum 1
Wraak, wraak
Wraak voor dit mistroostig gebeuren, wraak voor
dit onwaardig slot van dezen overigens waardigen
kamp, die den Spartaansche burchtvaderen, van
vreugde dol over het glorieus resultaat, lang zeer
lang zal heugen.
Wraak! Wraak!
Volgde het geweldige" Rood-Wit-Blauw Wit
buitengaats! Om te likkebaarden voor de Zebra-
zieltjes. Het uur der vergelding voor de Klufticanen
was geslagen!
En heel Amsterdam trok naar het steenen Stadion
Geen rat kon er meer bij 1 Grootscher ,.competioneel"
schouwspel zag ons Hollandje nog niet! Acht- en
twinti gduizeud menschen bij een competitie-wedstrijd
Alle records geslagenWaarlijk we beginnen Enge
land het sportlievend volk par excellence naar
de kroon te steken
Wat 'n kalmte overigens onder de kijkers! Spo
radisch 'n vlaagje hartstocht een salvo-tje geestdrift.
Maar van het opwindende accompagnement, dat ge
tuigt van fellle verhitting der gemoederen, van het
klagend gebrul om een goaltje, was maar weinig te
bespeuren.
Ik pen niet veel over den wedstrijd, ofschoon er
een clubnieuws-jaargang over te vullen ware. Echter
onze redacteur zal elders in dit blad de recensie
wel verzorgen.
Volsta ik met dit eeneOns elftal is blijkbaar be
zield met de ware animo. Er wordt gespeeld met 'n
prachtig élan, 'n ,,natuurboter"-enthusiasme.
Het staat bij mij vast, dat onze ploeg aangevoerd
door een speler als Joop, die stuwkracht en bezieling
aan zijn elftal weet te geven, kampioensfahig is
Drie puntjes foetsie! Drie kostbare puntjes, het is
waar. Maar er zijn er nog tien in de wacht te slepen
En ik durf voorspellen, dat we er minstens zeven
van halen I
De rest willen we afstaan.
Maar één ding spreken we af: Vooral niet aan
Bok! Onder geen voorwaarde!
Hemeltje. het begint weer te spoken in mijn
kop. Weer suizen mijn ooren Het drenst, het raast
en tiert weer in me.
Spangen!Twee -een!
Wraak! Wraak!
Herinnert ge U nog dien kouden, guren najaars
dag in Schoten toen Pelser en z'n mannen het
fundament stevig bevestigden van het thans nog
daklooze kampioenshuisje? Weet ge nog, hoe we
ons toen klappertandend om 't lijntje schaarden en
hoe we het tenslotte toch allen warm hadden? Toen
heb ik mijn laatsten indruk in dit blanke orgaan
neergepend en al heb ik tusschen den groenen
omslag sedert dien dag nog vele duizenden woorden
aan Ajax gewijd, de ware stof, tenminste de lust
om kwinkslagen te debiteeren, ontbrak me toch
eenigszins.
Dat komt omdat de lijden te ernstig zijn!
Denk niet, dat ik 't hier hebben wil over de
sociale nooden of over den rampzaligen oorlog die
buiten onze grenzen woedt, doch als ik van ernstigen
tijden spreek, dan denk ik aan Ajax, aan den
,,frischen, fröhlichen Krieg" die de Ajax-elf op 't
oogenblik voert tegen z'n geduchte tegenstanders.
Reeds vroeger heb ik er de aandacht op gevestigd,
doch ik wil het hier speciaal nog eens herhalen
de positie van Ajax in de voetbalwereld is
een zeer bijzondere!
Het valt niet te ontkennen, dat door elke ver-
eeniging naar 't allerhoogste gestreefd wordt, doch
tevens dat slechts van weinig clubs 't hoogste ver
wacht wordt. Dat nu juist is het, waardoor Ajax zulk
een weliswaar eervolle, maar toch ook hoogst moei
lijke positie inneemt: men verwacht van Ajax
niet anders, als dat zij slagen zal in datgene
wat zij onderneemt. Waarom dat alles zoo gekomen
