Varia. Verschoppeling! CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX Opgelegde kansen werden weliswaar gemist, doch het was te zien, dat de vreemdsoortige V.O.C.-doel man, die bij elk vijandelijk schot in aanbidding neerknielde, en dan waggelend op zijn pedes apos- tolorum, den bal op bizarre wijze telkens wegkrab- belde, eindelijk zou bezwijken Het was v. Dort, die met 'n zeldzamen knaller, rakelings langs de crossbar, vriend Rink ontnuchterde Zoo ginge-me theedrinke De tweede helft bleek 'n natuurgetrouwe copie van de eerste. V.O.C. begon met cordaat op te treden tusschen twee haakjes: die heeren kunnen knap poot-aan spelen!! en 't leek alsof.... Maar neen, de activiteit van de Rotterdamsche roodbroeken was eigenlijk nooit gevaarlijk. Eén se- condetje alleen waren we ongerust. Na rust. Maar 't liep goed af. Heel wat beter dan de aanval der V. O. C., was haar verdedigen. Meer fanatiek dan tactisch, wel te verstaan, heeft Hörburger en zijn discipelen met groote vasthoudendheid het defensief uitgevoerd. Trouwens daartoe heeft V. O. C. zich grootendeels bepaald. Dat een der backs in zijn eigen doel scoorde was 'n vriendelijkheid, die we hem voor dezen keer niet kwalijk zullen nemen Dankie, hoor! Laatste bedrijf! We hebben ons in 't Zuid te drogen gehangen en ons daarna aan een gemeen- schappelijken disch vereenigd. Ik heb Henk Hordijk gepolst over AjaxHaarlem! Hij had me nog nauwelijks iets belangwekkends ge zegd of de Ober bracht ons den Haarlem-uitslag Haan viel achterover. Couton stopte het restje kaas in zijn vestzak inplaats van in z'n mond. Reyenga liep van schrik weg. Twee man hebben hem terug moeten halen 1 Egeman was met stomheid geslagen. Geen kik hoorde je van 'm. Tjerks oogen schitterden. Reynolds glimlachte zooals alleen een Engelschman kan glimlachen. Onze redacteur zat naast zijn stoei inplaats van er op Plots klonk het schoone lied Rood en Wit gaat nooit verloren, Rood en Wit staat bovenaan In deze vreugdevolle stemming zijn we Rotterdam ingegaan. We zochten in het mondaine Rotterdam naar 'n gezellig zitje. Kwamen terecht op een dienst maagdenbal, waar een onzer wilde „foxtrotten"! Wat is 't amusant in Rotterdam!! En in 't Haagje en in Haarlem en op het Centraal station en overal nog klonk telkens voor de aller laatste maal 't schoone lied van Rood en Wit (Voetballorische verzuchting nè de IJs- en Sneeuwperiode). 'n Stevige tik van 'n traplustig schoen. En daar schuifelde en rolde ik weer Mijn zalige rust van eenige ouderwetsche winter- Zondagen verschopt! Verschopt met 'n wreedelijk- wellustige kick! Wat 'n tegenstelling na de lekkere rust in de ballenkist met tal van andere collega's- verschoppelingen. De stilte alleen verstoord door het geloop en gemopper van 'n stelletje bar ontevreden schop-maniakken. Die hadden ons waratjes wel door sneeuw en ijs willen sleuren, de wreedaards. Maar dan kwam er 'n brave fluitist met koude voeten en verkleumde handen en zijn wijsheid behoedde ver schoppelingetje voor 'n afschuwelijk sneeuwvoetbal- avontuur. Iets, waarvoor zelfs het bruine monster terugdeinst als 'n rheumatische jufferspoedel voor 'n koude douche 1 Daar rolde ik dus weer En gedwee liet ik me maar weer schoppen, herwaarts, derwaarts, hoog in de lucht old style! dribbelend langs de groene sprietjes, wier kortstondig leven ik met één aanraking van mijn dikke huid verniel in mijn scherende vaart Daar snorde ik weer, schietend als 'n vogel in bliksemsnelle vlucht, net-waarts, en innig-vergenoegd spottend wanneer 'n paar grijpvingers van een ver schalkt doelmannetje zich machteloos strekten Haha, welk een intense vreugde trilt er in mijn gummi-ziel als 't ruige lijf kètst tegen de touwen! 'n Hoonende spotlach doet mijn leeren buikje schudden Om me heen joelden weer de gekken! De gekkenI Ze zwaaiden weer met den hoed en stampten met den voet! Ze juichten en tierden als voorheen. En ook als vroeger huilden en jammerden ze, lamen teerden en weeklaagden ze. Die dwazen, die durven spreken van „bruin mon ster" en die me vereeren als 'n godje, die me aan bidden en die in doodsangst of uitgelaten vroolijk naar me opzien Wier blikken me in de grootste spanning volgen negentig minuten, d. i. 5400 secon den lang, en geen secondetje dat ze me uit het oog verliezenMeiskens lief en zoet doe ik angstgilletjes slaken of doe ik hooge vreugde-trillertjes zingen, de mooiste vrouwenoogen hangen aan me Ja, om mij was weer alles in beroeringDe kranten schreven weer kolommen vol over mij, ver schoppeling; de wijze profeten voorspelden weer, welke keepers weer zouden worden geslachtofferd. Verschoppeling nam weer aller aandacht in beslag.

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1918 | | pagina 6